Паалийәтлири 22

1 — Қериндашлар вә ата-бовилар! Әнди өзүмни ақлаш сөзлиримгә қулақ салғайсиләр, — деди.

ಹೇ ಪಿತೃಗಣಾ ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣಾಃ, ಇದಾನೀಂ ಮಮ ನಿವೇದನೇ ಸಮವಧತ್ತ|

2 Улар Павлусниң ибраний тилида сөзлигинини аңлап, техиму җим болушти. У сөзини давам қилди:

ತದಾ ಸ ಇಬ್ರೀಯಭಾಷಯಾ ಕಥಾಂ ಕಥಯತೀತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಅತೀವ ನಿಃಶಬ್ದಾ ಸನ್ತೋಽತಿಷ್ಠನ್|

3 — Мән бир Йәһудий, Киликийәдики Тарсус шәһиридә туғулдум; лекин бу шәһәрдә беқип чоң қилиндим, Гамалийәлниң қол астида ата-бовилиримизға тапшурулған Тәврат қануниниң зир-зәвәрлирини қоймай үгинип тәлим-тәрбийә алдим. Мән силәрниң бүгүн болғиниңларға охшаш, Худа йолиға интайин қизғин едим.

ಪಶ್ಚಾತ್ ಸೋಽಕಥಯದ್ ಅಹಂ ಯಿಹೂದೀಯ ಇತಿ ನಿಶ್ಚಯಃ ಕಿಲಿಕಿಯಾದೇಶಸ್ಯ ತಾರ್ಷನಗರಂ ಮಮ ಜನ್ಮಭೂಮಿಃ, ಏತನ್ನಗರೀಯಸ್ಯ ಗಮಿಲೀಯೇಲನಾಮ್ನೋಽಧ್ಯಾಪಕಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೋ ಭೂತ್ವಾ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಂ ವಿಧಿವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಸಮ್ಪೂರ್ಣರೂಪೇಣ ಶಿಕ್ಷಿತೋಽಭವಮ್ ಇದಾನೀನ್ತನಾ ಯೂಯಂ ಯಾದೃಶಾ ಭವಥ ತಾದೃಶೋಽಹಮಪೀಶ್ವರಸೇವಾಯಾಮ್ ಉದ್ಯೋಗೀ ಜಾತಃ|

4 Мән бу йолдикиләрни һәтта өлтүрүшкичә зиянкәшлик қилип, уларни әр-аял демәй тутқун қилип зинданға салдурдум.

ಮತಮೇತದ್ ದ್ವಿಷ್ಟ್ವಾ ತದ್ಗ್ರಾಹಿನಾರೀಪುರುಷಾನ್ ಕಾರಾಯಾಂ ಬದ್ಧ್ವಾ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಣನಾಶಪರ್ಯ್ಯನ್ತಾಂ ವಿಪಕ್ಷತಾಮ್ ಅಕರವಮ್|

5 Бу тоғрилиқ баш каһин вә алий кеңәшмидики барлиқ ақсақалларму маңа гувачидур. Мән улардин Дәмәшқтики [Йәһудий] қериндашларға йезилған хәтләрни тапшурувелип, шу йәрдә туруватқан бу [йолдикиләрни] җазалаш үчүн, уларни тутқун қилип Йерусалимға апиримән дәп йолға чиққан едим.

ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಸಭಾಸದಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಶ್ಚ ಮಮೈತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಾದ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರನಿವಾಸಿಭ್ರಾತೃಗಣಾರ್ಥಮ್ ಆಜ್ಞಾಪತ್ರಾಣಿ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಯೇ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತಾಸ್ತಾನ್ ದಣ್ಡಯಿತುಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆನಯನಾರ್ಥಂ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ಗತೋಸ್ಮಿ|

6 Әнди шундақ болдики, сәпәр қилип Дәмәшқкә йеқинлашқанда, чүшкә йеқин, туюқсиз асмандин күчлүк бир нур чүшүп, әтрапимни йорутувәтти.

ಕಿನ್ತು ಗಚ್ಛನ್ ತನ್ನಗರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ತದಾ ದ್ವಿತೀಯಪ್ರಹರವೇಲಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಮ್ ಅಕಸ್ಮಾದ್ ಗಗಣಾನ್ನಿರ್ಗತ್ಯ ಮಹತೀ ದೀಪ್ತಿ ರ್ಮಮ ಚತುರ್ದಿಶಿ ಪ್ರಕಾಶಿತವತೀ|

7 Мән йәргә жиқилип кәттим, андин маңа: «Саул, Саул, Маңа немишкә зиянкәшлик қилисән?» дегән авазни аңлидим.

ತತೋ ಮಯಿ ಭೂಮೌ ಪತಿತೇ ಸತಿ, ಹೇ ಶೌಲ ಹೇ ಶೌಲ ಕುತೋ ಮಾಂ ತಾಡಯಸಿ? ಮಾಮ್ಪ್ರತಿ ಭಾಷಿತ ಏತಾದೃಶ ಏಕೋ ರವೋಪಿ ಮಯಾ ಶ್ರುತಃ|

8 «И Рәб, сән кимсән?» дәп сорисам, У маңа: — «Мән сән зиянкәшлик қиливатқан Насарәтлик Әйсадурмән!» деди.

ತದಾಹಂ ಪ್ರತ್ಯವದಂ, ಹೇ ಪ್ರಭೇ ಕೋ ಭವಾನ್? ತತಃ ಸೋಽವಾದೀತ್ ಯಂ ತ್ವಂ ತಾಡಯಸಿ ಸ ನಾಸರತೀಯೋ ಯೀಶುರಹಂ|

9 Мән билән биллә меңиватқанлар у нурни көргән болсиму, лекин маңа қилған сөзләрни чүшәнмиди.

ಮಮ ಸಙ್ಗಿನೋ ಲೋಕಾಸ್ತಾಂ ದೀಪ್ತಿಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭಿಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ, ಕಿನ್ತು ಮಾಮ್ಪ್ರತ್ಯುದಿತಂ ತದ್ವಾಕ್ಯಂ ತೇ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ|

10 Мән йәнә, «И Рәб, немә қилишим керәк?» дәп сорисам, Рәб маңа, «Орнуңдин тур, Дәмәшққә кир, шу йәрдә сән ада қилиш бекитилгән ишларниң һәммиси тоғрилиқ саңа ейтип берилиду!» деди.

ತತಃ ಪರಂ ಪೃಷ್ಟವಾನಹಂ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ತತಃ ಪ್ರಭುರಕಥಯತ್, ಉತ್ಥಾಯ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ಯಾಹಿ ತ್ವಯಾ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ನಿರೂಪಿತಮಾಸ್ತೇ ತತ್ ತತ್ರ ತ್ವಂ ಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯಸೇ|

11 Һелиқи нурниң җулалиғидин көзлирим көрмәс болуп қалди. Йенимдикиләр қолумдин йетәкләп, Дәмәшққә елип кирди.

ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾಃ ಖರತರದೀಪ್ತೇಃ ಕಾರಣಾತ್ ಕಿಮಪಿ ನ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಙ್ಗಿಗಣೇನ ಧೃತಹಸ್ತಃ ಸನ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ವ್ರಜಿತವಾನ್|

12 У йәрдә Тәврат қануниға ихлас бағлиған, Дәмәшқтики барлиқ Йәһудийларниң һөрмитигә сазавәр болған Ананияс исимлиқ бир киши бар еди.

ತನ್ನಗರನಿವಾಸಿನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಾನ್ಯೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಭಕ್ತಶ್ಚ ಹನಾನೀಯನಾಮಾ ಮಾನವ ಏಕೋ

13 У келип, йенимда туруп: «Қериндаш Саул, бешиңни көтирип қара!» деди. Мән шуан бешимни көтирип қарап уни көрдум.

ಮಮ ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಏತ್ಯ ತಿಷ್ಠನ್ ಅಕಥಯತ್, ಹೇ ಭ್ರಾತಃ ಶೌಲ ಸುದೃಷ್ಟಿ ರ್ಭವ ತಸ್ಮಿನ್ ದಣ್ಡೇಽಹಂ ಸಮ್ಯಕ್ ತಂ ದೃಷ್ಟವಾನ್|

14 У маңа: «Ата-бовилиримизниң Худаси сени ирадисини билишиң, Һәққаний Болғучини көрүшүң вә униң ағзидин чиққан авазни аңлишиң үчүн аллиқачан таллиди.

ತತಃ ಸ ಮಹ್ಯಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಯಥಾ ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯಂ ವೇತ್ಸಿ ತಸ್ಯ ಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವಜನಸ್ಯ ದರ್ಶನಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಸ್ಯ ಶ್ರೀಮುಖಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣೋಷಿ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ತ್ವಾಂ ಮನೋನೀತಂ ಕೃತವಾನಂ|

15 Чүнки сән пүтүн инсанлар алдида көргән-аңлиғанлириңға Униң гувачиси болисән!

ಯತೋ ಯದ್ಯದ್ ಅದ್ರಾಕ್ಷೀರಶ್ರೌಷೀಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮಾನವಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ತ್ವಂ ತೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷೀ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|

16 Шундақ екән, сән йәнә немигә һаял болисән? Орнуңдин туруп, Униң намиға нида қилип чөмүлдүрүлүп, гуналириңни юғузғин!» деди.

ಅತಏವ ಕುತೋ ವಿಲಮ್ಬಸೇ? ಪ್ರಭೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯ ನಿಜಪಾಪಪ್ರಕ್ಷಾಲನಾರ್ಥಂ ಮಜ್ಜನಾಯ ಸಮುತ್ತಿಷ್ಠ|

17 Шундақ болдики, Йерусалимға қайтип кәлгинимдин кейин, ибадәтханида дуа қиливатқинимда, бир ғайипанә көрүнүш мени орувалди

ತತಃ ಪರಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಮನ್ದಿರೇಽಹಮ್ ಏಕದಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ, ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇಽಹಮ್ ಅಭಿಭೂತಃ ಸನ್ ಪ್ರಭೂಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪಶ್ಯನ್,

18 вә [Рәбниң] маңа: «Чапсан бол, Йерусалимдин дәрһал кәт. Чүнки улар сениң маңа қилған гувалиғиңни қобул қилмайду!» дәватқанлиғини көрдүм.

ತ್ವಂ ತ್ವರಯಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಸ್ವ ಯತೋ ಲೋಕಾಮಯಿ ತವ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ನ ಗ್ರಹೀಷ್ಯನ್ತಿ, ಮಾಮ್ಪ್ರತ್ಯುದಿತಂ ತಸ್ಯೇದಂ ವಾಕ್ಯಮ್ ಅಶ್ರೌಷಮ್|

19 Мән, «И Рәб, улар мениң Саңа етиқат қилғанларни зинданға солап, һәр бир синагогларға кирип уларни урғанлиғимни билиду.

ತತೋಹಂ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿಷಮ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪ್ರತಿಭಜನಭವನಂ ತ್ವಯಿ ವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ಬದ್ಧ್ವಾ ಪ್ರಹೃತವಾನ್,

20 Сениң гувачиң болған Истипанниң қени төкүлгинидә, мәнму йенида туруп уни өлтүргәнләрниң қилмишлириға қошулуп, уларниң кийимлиригә қарап бәрдим!» — дедим.

ತಥಾ ತವ ಸಾಕ್ಷಿಣಃ ಸ್ತಿಫಾನಸ್ಯ ರಕ್ತಪಾತನಸಮಯೇ ತಸ್ಯ ವಿನಾಶಂ ಸಮ್ಮನ್ಯ ಸನ್ನಿಧೌ ತಿಷ್ಠನ್ ಹನ್ತೃಲೋಕಾನಾಂ ವಾಸಾಂಸಿ ರಕ್ಷಿತವಾನ್, ಏತತ್ ತೇ ವಿದುಃ|

21 Бирақ у маңа: «Кәткин! Сени жирақтики әлләргә әвәтимән!» — деди.

ತತಃ ಸೋಽಕಥಯತ್ ಪ್ರತಿಷ್ಠಸ್ವ ತ್ವಾಂ ದೂರಸ್ಥಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯೇ|

22 Павлус мошу сөзни дегичә халайиқ униңға қулақ селивататти. Лекин буни аңлап улар авазини көтирип: — Ундақ бир киши йәр йүзидин йоқитилсун! У тирик турушқа лайиқ әмәс! — дәп чуқан селишти.

ತದಾ ಲೋಕಾ ಏತಾವತ್ಪರ್ಯ್ಯನ್ತಾಂ ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರಕಥಯನ್, ಏನಂ ಭೂಮಣ್ಡಲಾದ್ ದೂರೀಕುರುತ, ಏತಾದೃಶಜನಸ್ಯ ಜೀವನಂ ನೋಚಿತಮ್|

23 Улар чирқиришип, чапан-йепинчилирини селип ташлап, топа-чаң соруватқанда,

ಇತ್ಯುಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಿತ್ವಾ ವಸನಾನಿ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಗಗಣಂ ಪ್ರತಿ ಧೂಲೀರಕ್ಷಿಪನ್

24 миң беши Павлусни қәлъәгә елип кирип кетишкә әмир қиливиди, халайиқниң униңға немә үчүн бундақ чуқан салидиғанлиғини ениқлаш үчүн ләшкәрлиригә уни қамчилап сорақ қилишни буйруди.

ತತಃ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಪೌಲಂ ದುರ್ಗಾಭ್ಯನ್ತರ ನೇತುಂ ಸಮಾದಿಶತ್| ಏತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಕೂಲಾಃ ಸನ್ತೋ ಲೋಕಾಃ ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಏತಾವದುಚ್ಚೈಃಸ್ವರಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್, ಏತದ್ ವೇತ್ತುಂ ತಂ ಕಶಯಾ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾಂ ಕರ್ತ್ತುಮಾದಿಶತ್|

25 Лекин улар Павлусни қамчилаш үчүн ғулачлитип бағлиғанда, у йенида турған йүз бешиға: — Бир Рим пухрасини җинайити бекитилмәйла қамчилишиңлар қанунға уйғунму? — деди.

ಪದಾತಯಶ್ಚರ್ಮ್ಮನಿರ್ಮ್ಮಿತರಜ್ಜುಭಿಸ್ತಸ್ಯ ಬನ್ಧನಂ ಕರ್ತ್ತುಮುದ್ಯತಾಸ್ತಾಸ್ತದಾನೀಂ ಪೌಲಃ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಿತಂ ಶತಸೇನಾಪತಿಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಯಾಮ್ ಅಪ್ರಾಪ್ತಾಯಾಂ ಕಿಂ ರೋಮಿಲೋಕಂ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಧಿಕಾರೋಸ್ತಿ?

26 Бу сөзни аңлиған йүз беши миң бешиниң алдиға берип: — Сиз немә иш қилай дәватисиз? Чүнки у киши Рим пухраси екән! — деди.

ಏನಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತೇಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗತ್ವಾ ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಮವದತ್ ಸ ರೋಮಿಲೋಕ ಏತಸ್ಮಾತ್ ಸಾವಧಾನಃ ಸನ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರು|

27 Миң беши Павлусниң алдиға берип, униңдин: — Маңа ейтқин, сән растинла Рим пухрасиму? — дәп сориди. — Раст, деди у.

ತಸ್ಮಾತ್ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿ ರ್ಗತ್ವಾ ತಮಪ್ರಾಕ್ಷೀತ್ ತ್ವಂ ಕಿಂ ರೋಮಿಲೋಕಃ? ಇತಿ ಮಾಂ ಬ್ರೂಹಿ| ಸೋಽಕಥಯತ್ ಸತ್ಯಮ್|

28 — Мән наһайити жуқури баһада мошу пухралиққа егә болдум, — деди миң беши. Павлус: Амма мән туғулушумдинла шундақ! — деди.

ತತಃ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಬಹುದ್ರವಿಣಂ ದತ್ತ್ವಾಹಂ ತತ್ ಪೌರಸಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್; ಕಿನ್ತು ಪೌಲಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಅಹಂ ಜನುನಾ ತತ್ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽಸ್ಮಿ|

29 Шуниң билән, уни сораққа тартмақчи болған ләшкәрләр дәрһал униңдин өзлирини чәткә алди. Миң бешиму униң Рим пухраси екәнлигини билип, уни бағлатқанлиғи түпәйлидин қорқуп кәтти.

ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ಯೇ ಪ್ರಹಾರೇಣ ತಂ ಪರೀಕ್ಷಿತುಂ ಸಮುದ್ಯತಾ ಆಸನ್ ತೇ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಾತ್ ಪ್ರಾತಿಷ್ಠನ್ತ; ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಸ್ತಂ ರೋಮಿಲೋಕಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಸ್ವಯಂ ಯತ್ ತಸ್ಯ ಬನ್ಧನಮ್ ಅಕಾರ್ಷೀತ್ ತತ್ಕಾರಣಾದ್ ಅಬಿಭೇತ್|

30 Миң беши Йәһудийларниң Павлусниң үстидин қилған шикайитиниң һәқиқий сәвәвини билиш үчүн, әтиси уни йешип, баш каһинлар вә пүтүн алий кеңәшмидикиләрниң бир йәргә жиғилишини буйруди. Андин Павлусни елип келип, уларниң алдиға турғузди.

ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಃ ಪೌಲಂ ಕುತೋಽಪವದನ್ತೇ ತಸ್ಯ ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಜ್ಞಾತುಂ ವಾಞ್ಛನ್ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಪರೇಽಹನಿ ಪೌಲಂ ಬನ್ಧನಾತ್ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನ್ ಮಹಾಸಭಾಯಾಃ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾಶ್ಚ ಸಮುಪಸ್ಥಾತುಮ್ ಆದಿಶ್ಯ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪೌಲಮ್ ಅವರೋಹ್ಯ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|