До Тита 3

1 Нагадуй їм, щоб слухали вла́ди верховної та кори́лися їй, і до всякого доброго ді́ла готові були́,

તે યથા દેશાધિપાનાં શાસકાનાઞ્ચ નિઘ્ના આજ્ઞાગ્રાહિણ્શ્ચ સર્વ્વસ્મૈ સત્કર્મ્મણે સુસજ્જાશ્ચ ભવેયુઃ

2 щоб не зневажали ніко́го, щоб були́ не сварли́ві, а тихі, виявляючи повну ла́гідність усім лю́дям.

કમપિ ન નિન્દેયુ ર્નિવ્વિરોધિનઃ ક્ષાન્તાશ્ચ ભવેયુઃ સર્વ્વાન્ પ્રતિ ચ પૂર્ણં મૃદુત્વં પ્રકાશયેયુશ્ચેતિ તાન્ આદિશ|

3 Бо колись були й ми нерозсудні, неслухня́ні, зве́дені, служили різним пожадли́востям та розкошам, жили в злобі та в за́здрощах, бридки́ми були, нена́виділи один о́дного.

યતઃ પૂર્વ્વં વયમપિ નિર્બ્બોધા અનાજ્ઞાગ્રાહિણો ભ્રાન્તા નાનાભિલાષાણાં સુખાનાઞ્ચ દાસેયા દુષ્ટત્વેર્ષ્યાચારિણો ઘૃણિતાઃ પરસ્પરં દ્વેષિણશ્ચાભવામઃ|

4 А коли з'явилась благодать та люди́нолюбство Спасителя, нашого Бога,

કિન્ત્વસ્માકં ત્રાતુરીશ્વરસ્ય યા દયા મર્ત્ત્યાનાં પ્રતિ ચ યા પ્રીતિસ્તસ્યાઃ પ્રાદુર્ભાવે જાતે

5 Він нас спас не з діл праведности, що ми їх учинили були́, а з Своєї милости через обмиття відро́дження й обно́влення Духом Святим,

વયમ્ આત્મકૃતેભ્યો ધર્મ્મકર્મ્મભ્યસ્તન્નહિ કિન્તુ તસ્ય કૃપાતઃ પુનર્જન્મરૂપેણ પ્રક્ષાલનેન પ્રવિત્રસ્યાત્મનો નૂતનીકરણેન ચ તસ્માત્ પરિત્રાણાં પ્રાપ્તાઃ

6 Якого Він щедро вилив на нас через Христа Ісуса, Спасителя нашого,

સ ચાસ્માકં ત્રાત્રા યીશુખ્રીષ્ટેનાસ્મદુપરિ તમ્ આત્માનં પ્રચુરત્વેન વૃષ્ટવાન્|

7 щоб ми виправдались Його благодаттю, і стали спадкоє́мцями за надією на вічне життя. (aiōnios g166)

ઇત્થં વયં તસ્યાનુગ્રહેણ સપુણ્યીભૂય પ્રત્યાશયાનન્તજીવનસ્યાધિકારિણો જાતાઃ| (aiōnios g166)

8 Вірне слово, і я хочу, щоб ти і про це впевня́в, щоб ті, хто ввірував у Бога, дба́ли про добрі діла пильнувати. Для людей оце добре й кори́сне!

વાક્યમેતદ્ વિશ્વસનીયમ્ અતો હેતોરીશ્વરે યે વિશ્વસિતવન્તસ્તે યથા સત્કર્મ્માણ્યનુતિષ્ઠેયુસ્તથા તાન્ દૃઢમ્ આજ્ઞાપયેતિ મમાભિમતં| તાન્યેવોત્તમાનિ માનવેભ્યઃ ફલદાનિ ચ ભવન્તિ|

9 Вистерігайсь нерозумних змага́нь, і родоводів, і спорів, і супере́чок про Зако́н, — бо вони некори́сні й марні́.

મૂઢેભ્યઃ પ્રશ્નવંશાવલિવિવાદેભ્યો વ્યવસ્થાયા વિતણ્ડાભ્યશ્ચ નિવર્ત્તસ્વ યતસ્તા નિષ્ફલા અનર્થકાશ્ચ ભવન્તિ|

10 Люди́ни єретика, по першім та другім наставленні, відрікайся,

યો જનો બિભિત્સુસ્તમ્ એકવારં દ્વિર્વ્વા પ્રબોધ્ય દૂરીકુરુ,

11 знавши, що зіпсувся такий та грішить, і він сам себе засудив.

યતસ્તાદૃશો જનો વિપથગામી પાપિષ્ઠ આત્મદોષકશ્ચ ભવતીતિ ત્વયા જ્ઞાયતાં|

12 Як пришлю я до тебе Арте́ма або Тихи́ка, поква́пся прибути до мене в Нікопо́ль, бо думаю там перези́мувати.

યદાહમ્ આર્ત્તિમાં તુખિકં વા તવ સમીપં પ્રેષયિષ્યામિ તદા ત્વં નીકપલૌ મમ સમીપમ્ આગન્તું યતસ્વ યતસ્તત્રૈવાહં શીતકાલં યાપયિતું મતિમ્ અકાર્ષં|

13 Зако́нника Зи́ну та Аполло́са вишли ква́пливо вперед, щоб для них не забракло нічо́го.

વ્યવસ્થાપકઃ સીના આપલ્લુશ્ચૈતયોઃ કસ્યાપ્યભાવો યન્ન ભવેત્ તદર્થં તૌ યત્નેન ત્વયા વિસૃજ્યેતાં|

14 Нехай же навчаються й наші дбати про добрі діла при конечних потребах, щоб безплодні вони не були́.

અપરમ્ અસ્મદીયલોકા યન્નિષ્ફલા ન ભવેયુસ્તદર્થં પ્રયોજનીયોપકારાયા સત્કર્મ્માણ્યનુષ્ઠાતું શિક્ષન્તાં|

15 Вітають тебе всі, хто зо мною. Вітай тих, хто любить нас у вірі. Благода́ть з вами всіма́! Амі́нь.

મમ સઙ્ગિનઃ સવ્વે ત્વાં નમસ્કુર્વ્વતે| યે વિશ્વાસાદ્ અસ્માસુ પ્રીયન્તે તાન્ નમસ્કુરુ; સર્વ્વેષુ યુષ્માસ્વનુગ્રહો ભૂયાત્| આમેન્|