До римлян 9
1 Кажу́ правду в Христі, не обманюю, як сві́дчить мені моє сумлі́ння через Духа Святого,
અહં કાઞ્ચિદ્ કલ્પિતાં કથાં ન કથયામિ, ખ્રીષ્ટસ્ય સાક્ષાત્ સત્યમેવ બ્રવીમિ પવિત્રસ્યાત્મનઃ સાક્ષાન્ મદીયં મન એતત્ સાક્ષ્યં દદાતિ|
2 що маю велику скорбо́ту й невпинну му́ку для серця свого!
મમાન્તરતિશયદુઃખં નિરન્તરં ખેદશ્ચ
3 Бо я бажав би сам бути відлу́чений від Христа замість братів моїх, рідних мені тілом;
તસ્માદ્ અહં સ્વજાતીયભ્રાતૃણાં નિમિત્તાત્ સ્વયં ખ્રીષ્ટાચ્છાપાક્રાન્તો ભવિતુમ્ ઐચ્છમ્|
4 вони ізра́їльтяни, що їм належить сині́вство, і слава, і заповіти, і законода́вство, і богослужба, і обі́тниці,
યતસ્ત ઇસ્રાયેલસ્ય વંશા અપિ ચ દત્તકપુત્રત્વં તેજો નિયમો વ્યવસ્થાદાનં મન્દિરે ભજનં પ્રતિજ્ઞાઃ પિતૃપુરુષગણશ્ચૈતેષુ સર્વ્વેષુ તેષામ્ અધિકારોઽસ્તિ|
5 що їхні й отці, і від них же тілом Христос, що Він над усіма́ Бог, благослове́нний, навіки, амі́нь. (aiōn g165)
તત્ કેવલં નહિ કિન્તુ સર્વ્વાધ્યક્ષઃ સર્વ્વદા સચ્ચિદાનન્દ ઈશ્વરો યઃ ખ્રીષ્ટઃ સોઽપિ શારીરિકસમ્બન્ધેન તેષાં વંશસમ્ભવઃ| (aiōn g165)
6 Не так, щоб Слово Боже не збуло́ся. Бо не всі ті ізра́їльтяни, хто від Ізраїля,
ઈશ્વરસ્ય વાક્યં વિફલં જાતમ્ ઇતિ નહિ યત્કારણાદ્ ઇસ્રાયેલો વંશે યે જાતાસ્તે સર્વ્વે વસ્તુત ઇસ્રાયેલીયા ન ભવન્તિ|
7 і не всі діти Авраамові, хто від насіння його, але: „в Ісаку буде насіння тобі“.
અપરમ્ ઇબ્રાહીમો વંશે જાતા અપિ સર્વ્વે તસ્યૈવ સન્તાના ન ભવન્તિ કિન્તુ ઇસ્હાકો નામ્ના તવ વંશો વિખ્યાતો ભવિષ્યતિ|
8 Цебто, не тілесні діти — то діти Божі, але діти обі́тниці признаю́ться за насіння.
અર્થાત્ શારીરિકસંસર્ગાત્ જાતાઃ સન્તાના યાવન્તસ્તાવન્ત એવેશ્વરસ્ય સન્તાના ન ભવન્તિ કિન્તુ પ્રતિશ્રવણાદ્ યે જાયન્તે તએવેશ્વરવંશો ગણ્યતે|
9 А слово обі́тниці таке: „На той час прийду́, і бу́де син у Сари“.
યતસ્તત્પ્રતિશ્રુતે ર્વાક્યમેતત્, એતાદૃશે સમયે ઽહં પુનરાગમિષ્યામિ તત્પૂર્વ્વં સારાયાઃ પુત્ર એકો જનિષ્યતે|
10 І не тільки це, але й Реве́кка зачала́ дітей від одно́го ложа отця нашого Ісака,
અપરમપિ વદામિ સ્વમનોઽભિલાષત ઈશ્વરેણ યન્નિરૂપિતં તત્ કર્મ્મતો નહિ કિન્ત્વાહ્વયિતુ ર્જાતમેતદ્ યથા સિદ્ધ્યતિ
11 бо коли вони ще не народились, і нічо́го доброго чи злого не вчинили, — щоб позоста́лась постанова Божа у вибра́нні
તદર્થં રિબ્કાનામિકયા યોષિતા જનૈકસ્માદ્ અર્થાદ્ અસ્માકમ્ ઇસ્હાકઃ પૂર્વ્વપુરુષાદ્ ગર્ભે ધૃતે તસ્યાઃ સન્તાનયોઃ પ્રસવાત્ પૂર્વ્વં કિઞ્ચ તયોઃ શુભાશુભકર્મ્મણઃ કરણાત્ પૂર્વ્વં
12 не від учинків, але́ від То́го, Хто кличе, — сказано їй: „Більший служитиме меншому“,
તાં પ્રતીદં વાક્યમ્ ઉક્તં, જ્યેષ્ઠઃ કનિષ્ઠં સેવિષ્યતે,
13 як і написано: „Полюбив Я Якова, а Ісава знена́видів“.
યથા લિખિતમ્ આસ્તે, તથાપ્યેષાવિ ન પ્રીત્વા યાકૂબિ પ્રીતવાન્ અહં|
14 Що ж скажемо? Може в Бога неправда? Зо́всім ні!
તર્હિ વયં કિં બ્રૂમઃ? ઈશ્વરઃ કિમ્ અન્યાયકારી? તથા ન ભવતુ|
15 Бо Він каже Мойсеєві: „Помилую, кого хочу помилувати, і змилосе́рджуся, над ким хочу змилосе́рдитись“.
યતઃ સ સ્વયં મૂસામ્ અવદત્; અહં યસ્મિન્ અનુગ્રહં ચિકીર્ષામિ તમેવાનુગૃહ્લામિ, યઞ્ચ દયિતુમ્ ઇચ્છામિ તમેવ દયે|
16 Отож, не залежить це ні від то́го, хто хоче, ні від того, хто біжить, але від Бога, що милує.
અતએવેચ્છતા યતમાનેન વા માનવેન તન્ન સાધ્યતે દયાકારિણેશ્વરેણૈવ સાધ્યતે|
17 Бо Писа́ння говорить фараонові: „Власне на те Я поставив тебе, щоб на тобі показати Свою силу, і щоб звістилось по ці́лій землі Моє Йме́ння“.
ફિરૌણિ શાસ્ત્રે લિખતિ, અહં ત્વદ્દ્વારા મત્પરાક્રમં દર્શયિતું સર્વ્વપૃથિવ્યાં નિજનામ પ્રકાશયિતુઞ્ચ ત્વાં સ્થાપિતવાન્|
18 Отож, кого хоче — Він милує, і кого хоче — ожорсто́чує.
અતઃ સ યમ્ અનુગ્રહીતુમ્ ઇચ્છતિ તમેવાનુગૃહ્લાતિ, યઞ્ચ નિગ્રહીતુમ્ ઇચ્છતિ તં નિગૃહ્લાતિ|
19 А ти скажеш мені: „Чого ж іще Він докоря́є, бо хто може проти́витись волі Його?“
યદિ વદસિ તર્હિ સ દોષં કુતો ગૃહ્લાતિ? તદીયેચ્છાયાઃ પ્રતિબન્ધકત્વં કર્ત્તં કસ્ય સામર્થ્યં વિદ્યતે?
20 Отже, хто́ ти, чоловіче, що ти спереча́єшся з Богом? Чи скаже тво́риво творце́ві: Пощо ти зробив мене так?
હે ઈશ્વરસ્ય પ્રતિપક્ષ મર્ત્ય ત્વં કઃ? એતાદૃશં માં કુતઃ સૃષ્ટવાન્? ઇતિ કથાં સૃષ્ટવસ્તુ સ્રષ્ટ્રે કિં કથયિષ્યતિ?
21 Чи ганча́р не має вла́ди над глиною, щоб із того самого міси́ва зробити одну посу́дину на честь, а одну на нечесть?
એકસ્માન્ મૃત્પિણ્ડાદ્ ઉત્કૃષ્ટાપકૃષ્ટૌ દ્વિવિધૌ કલશૌ કર્ત્તું કિં કુલાલસ્ય સામર્થ્યં નાસ્તિ?
22 Тож Бог, бажаючи показати гнів і виявити могутність Свою, щади́в із великим терпінням посу́дини гніву, що готові були на погибіль,
ઈશ્વરઃ કોપં પ્રકાશયિતું નિજશક્તિં જ્ઞાપયિતુઞ્ચેચ્છન્ યદિ વિનાશસ્ય યોગ્યાનિ ક્રોધભાજનાનિ પ્રતિ બહુકાલં દીર્ઘસહિષ્ણુતામ્ આશ્રયતિ;
23 і щоб виявити багатство слави Своєї на посудинах милосердя, що їх приготува́в на славу,
અપરઞ્ચ વિભવપ્રાપ્ત્યર્થં પૂર્વ્વં નિયુક્તાન્યનુગ્રહપાત્રાણિ પ્રતિ નિજવિભવસ્ય બાહુલ્યં પ્રકાશયિતું કેવલયિહૂદિનાં નહિ ભિન્નદેશિનામપિ મધ્યાદ્
24 на нас, що їх і покликав не тільки від юдеїв, але й від поган.
અસ્માનિવ તાન્યાહ્વયતિ તત્ર તવ કિં?
25 Як і в Осії Він говорить: „Назву Своїм наро́дом не людей Моїх, і не улю́блену — улю́бленою,
હોશેયગ્રન્થે યથા લિખિતમ્ આસ્તે, યો લોકો મમ નાસીત્ તં વદિષ્યામિ મદીયકં| યા જાતિ ર્મેઽપ્રિયા ચાસીત્ તાં વદિષ્યામ્યહં પ્રિયાં|
26 і на місці, де сказано їм: Ви не Мій наро́д, там на́звані будуть синами Бога Живого!“
યૂયં મદીયલોકા ન યત્રેતિ વાક્યમૌચ્યત| અમરેશસ્ય સન્તાના ઇતિ ખ્યાસ્યન્તિ તત્ર તે|
27 А Ісая взиває про Ізраїля: „Коли б число синів Ізра́їлевих було, як мо́рський пісок, то тільки останок спасеться,
ઇસ્રાયેલીયલોકેષુ યિશાયિયોઽપિ વાચમેતાં પ્રાચારયત્, ઇસ્રાયેલીયવંશાનાં યા સંખ્યા સા તુ નિશ્ચિતં| સમુદ્રસિકતાસંખ્યાસમાના યદિ જાયતે| તથાપિ કેવલં લોકૈરલ્પૈસ્ત્રાણં વ્રજિષ્યતે|
28 бо вирок закінчений та скорочений у праведності учинить Господь на землі!“
યતો ન્યાયેન સ્વં કર્મ્મ પરેશઃ સાધયિષ્યતિ| દેશે સએવ સંક્ષેપાન્નિજં કર્મ્મ કરિષ્યતિ|
29 І як Ісая віщував: „Коли б Госпо́дь Савао́т не лишив нам насіння, то ми стали б, як Содо́м, і подібні були б до Гомо́рри!“
યિશાયિયોઽપરમપિ કથયામાસ, સૈન્યાધ્યક્ષપરેશેન ચેત્ કિઞ્ચિન્નોદશિષ્યત| તદા વયં સિદોમેવાભવિષ્યામ વિનિશ્ચિતં| યદ્વા વયમ્ અમોરાયા અગમિષ્યામ તુલ્યતાં|
30 Що ж скажемо? Що погани, які не шукали праведности, досягли праведности, тієї праведности, що від віри,
તર્હિ વયં કિં વક્ષ્યામઃ? ઇતરદેશીયા લોકા અપિ પુણ્યાર્થમ્ અયતમાના વિશ્વાસેન પુણ્યમ્ અલભન્ત;
31 а Ізраїль, що шукав Закона праведности, не досяг Закону праведности.
કિન્ત્વિસ્રાયેલ્લોકા વ્યવસ્થાપાલનેન પુણ્યાર્થં યતમાનાસ્તન્ નાલભન્ત|
32 Чому́? Бо шукали не з віри, але якби з учинків Зако́ну; вони бо спіткнулись об камінь спотика́ння,
તસ્ય કિં કારણં? તે વિશ્વાસેન નહિ કિન્તુ વ્યવસ્થાયાઃ ક્રિયયા ચેષ્ટિત્વા તસ્મિન્ સ્ખલનજનકે પાષાણે પાદસ્ખલનં પ્રાપ્તાઃ|
33 як написано: „Ось Я кладу́ на Сіоні камінь спотика́ння та скелю спокуси, і кожен, хто вірує в Нього, не посоро́миться!“
લિખિતં યાદૃશમ્ આસ્તે, પશ્ય પાદસ્ખલાર્થં હિ સીયોનિ પ્રસ્તરન્તથા| બાધાકારઞ્ચ પાષાણં પરિસ્થાપિતવાનહમ્| વિશ્વસિષ્યતિ યસ્તત્ર સ જનો ન ત્રપિષ્યતે|
