Приповісті 21

1 Во́дні пото́ки — царе́ве це серце в Господній руці: куди тільки захоче, його Він скеро́вує.

Zemra e mbretit në duart e Zotit është si rrjedhat e ujit; atë e drejton ngado që do ai.

2 Всяка дорога люди́ни пряма́ в її о́чах, та керує серцями Госпо́дь.

Çdo rrugë e njeriut është e drejtë në sytë e tij, por Zoti i peshon zemrat.

3 Справедливість та правду чинити — для Господа це добірні́ше за жертву.

Të zbatosh drejtësinë dhe paanësinë është një gjë që i pëlqen Zotit më shumë se flijimi.

4 Муж гордого ока та серця надутого — несправедливий, а світильник безбожних — це гріх.

Sytë krenarë dhe një zemër kryelartë, që janë llamba e të pabesëve, janë mëkat.

5 Думки пильного лиш на достаток ведуть, а всякий квапли́вий — на збиток.

Synimet e njeriut të kujdesshëm çojnë me siguri në bollëk, por ai që ngutet do të bjerë me siguri në varfëri.

6 Набува́ння майна язико́м неправдивим — це скоромину́ща марно́та шукаючих смерти.

Të përftosh thesare me një gjuhë gënjeshtare është një kotësi kalimtare e atij që kërkon vdekjen.

7 Насильство безбожних пряму́є на них, бо пра́ва чинити не хо́чуть.

Dhuna e të pabesëve merr tutje, sepse ata nuk pranojnë të zbatojnë drejtësinë.

8 Дорога злочинця крута́, а чистий — прями́й його чин.

Rruga e njeriut të fajshëm është dredha-dredha, por njeriu i drejtë vepron ndershmërisht.

9 Ліпше жити в куті́ на даху́, ніж з сварливою жінкою в спі́льному домі.

Éshtë më mirë të banosh mbi qoshen e një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.

10 Лихого жадає душа нечестивого, і в о́чах його ближній його не отримає милости.

Shpirti i të pabesit dëshiron të keqen; as shoku i tij nuk gjen mëshirë në sytë e tij.

11 Як карають глумли́вця мудріє безумний, а як мудрого вчать, — знання́ набуває.

Kur tallësi ndëshkohet, i thjeshti bëhet i urtë; por kur i urti mësohet ai fiton dije.

12 До дому свого пригляда́ється праведний, а безбожний дово́дить до зла.

I drejti vëren me kujdes shtëpinë e të pabesit dhe përmbys të pabesët, sepse janë të këqij.

13 Хто вухо своє затикає від зо́йку убогого, то й він буде кликати, та не отримає відповіді.

Kush mbyll veshin ndaj britmës së të varfërit, do të bërtasë edhe ai, por nuk do të ketë përgjigje.

14 Таємний дару́нок пога́шує гнів, а нея́вний гости́нець — лють сильну.

Një dhuratë që bëhet fshehtas e fashit zemërimin dhe një dhuratë që jepet nën dorë qetëson zemërimin e fortë.

15 Радість праведному — правосу́ддя чинити, а злочи́нцеві — страх.

Të bësh atë që është e drejtë është një gëzim për të drejtin, por është një rrënim për ata që kryejnë paudhësi.

16 Люди́на, що зблуджує від путі розуму, у зборі померлих спочине.

Njeriu që largohet nga rruga e maturisë ka për të banuar në kuvendin e të vdekurve.

17 Хто любить весе́лощі, той немаю́чий, хто любить вино та оливу, той не збагаті́є.

Ai që i do qejfet do të jetë në varfëri, ai që e do verën dhe vajin nuk do të pasurohet.

18 Безбожний — то викуп за праведного, а лукавий — за щирого.

I pabesi do t’i shërbejë si shpërblim të drejtit; dhe i paudhi në vend të njerëzve të drejtë.

19 Ліпше сидіти в пусти́нній країні, ніж з сварливою та сердитою жінкою.

Éshtë më mirë të banosh në një shkretëtirë se sa me një grua grindavece dhe ngacmuese.

20 Скарб цінни́й та олива в мешка́нні премудрого, та нищить безумна люди́на його.

Në shtëpinë e të urtit ka një thesar të çmuar dhe vaj, por njeriu budalla i bën të gjitha rrush e kumbulla.

21 Хто жене́ться за праведністю та за милістю, той знахо́дить життя, справедливість та славу.

Kush ndjek drejtësinë dhe dhembshurinë ka për të gjetur jetën, drejtësinë dhe lavdinë.

22 До міста хоробрих уві́йде премудрий, і тверди́ню наді́ї його поруйнує.

I urti ngjitet në qytetin e njerëzve të fortë dhe rrëzon forcën në të cilën kishte besim.

23 Хто стереже свої уста й свого язика́, той душу свою зберігає від лиха.

Kush ruan gojën dhe gjuhën e tij mbron jetën e tij nga fatkeqësitë.

24 Надутий пихо́ю — насмішник ім'я́ йому, він робить усе із бундю́чним зухва́льством.

Emri i krenarit pa cipë është: “tallës”; ai çdo gjë e bën me një mburrje të tepruar.

25 Пожада́ння лінивого вб'є його, бо руки його відмовляють робити, —

Dëshirat e përtacit e vrasin atë, sepse duart e tij nuk pranojnë të punojnë.

26 він кожного дня пожадли́во жадає, а справедливий дає та не жалує.

Ai dëshiron me zjarr tërë ditën, por i drejti dhuron duke mos refuzuar kurrë.

27 Жертва безбожних — оги́да, а надто тоді, як за ді́ло безчесне прино́ситься.

Flijimi i të pabesit është gjë e neveritshme, aq më tepër në rast se e ofron me qëllim të keq.

28 Свідок брехливий загине, а люди́на, що слухає Боже, говори́тиме за́вжди.

Dëshmitari i rremë do të vdesë, por njeriu që e dëgjon do të mund të flasë gjithnjë.

29 Безбожна люди́на жорстока обличчям своїм, а невинний зміцня́є дорогу свою.

I pabesi e fortëson fytyrën e tij, por njeriu i drejtë e bën të qëndrueshme rrugën e tij.

30 Нема мудрости, ані розуму, ані ради насу́проти Господа.

Nuk ka as dituri, as zgjuarësi dhe as këshillë kundër Zotit.

31 Приготовлений кінь на день бо́ю, але́ перемога від Господа!

Kali është gati për ditën e betejës, por fitorja i përket Zotit.