Від Матвія 18
1 Підійшли до Ісуса тоді Його учні, питаючи: „Хто найбільший у Царстві Небеснім?“
તદાનીં શિષ્યા યીશોઃ સમીપમાગત્ય પૃષ્ટવન્તઃ સ્વર્ગરાજ્યે કઃ શ્રેષ્ઠઃ?
2 Він же дитину покликав, і поставив її серед них,
તતો યીશુઃ ક્ષુદ્રમેકં બાલકં સ્વસમીપમાનીય તેષાં મધ્યે નિધાય જગાદ,
3 та й сказав: „Поправді кажу́ вам: коли не наве́рнетесь, і не станете, як ті діти, — не вві́йдете в Царство Небесне!
યુષ્માનહં સત્યં બ્રવીમિ, યૂયં મનોવિનિમયેન ક્ષુદ્રબાલવત્ ન સન્તઃ સ્વર્ગરાજ્યં પ્રવેષ્ટું ન શક્નુથ|
4 Отже, хто впоко́риться, як дитина оця, той найбільший у Царстві Небеснім.
યઃ કશ્ચિદ્ એતસ્ય ક્ષુદ્રબાલકસ્ય સમમાત્માનં નમ્રીકરોતિ, સએવ સ્વર્ગરાજયે શ્રેષ્ઠઃ|
5 І хто при́йме таку дитину одну в Моє Ймення, той приймає Мене.
યઃ કશ્ચિદ્ એતાદૃશં ક્ષુદ્રબાલકમેકં મમ નામ્નિ ગૃહ્લાતિ, સ મામેવ ગૃહ્લાતિ|
6 Хто ж споку́сить одне з цих мали́х, що вірують в Мене, то краще б тако́му було, коли б жо́рно млино́ве на шию йому почепи́ти, — і його потопи́ти в морські́й глибині́.
કિન્તુ યો જનો મયિ કૃતવિશ્વાસાનામેતેષાં ક્ષુદ્રપ્રાણિનામ્ એકસ્યાપિ વિધ્નિં જનયતિ, કણ્ઠબદ્ધપેષણીકસ્ય તસ્ય સાગરાગાધજલે મજ્જનં શ્રેયઃ|
7 Від споку́с горе світові, — бо мусять спокуси прийти; надто горе люди́ні, що від неї прихо́дить споку́са!
વિઘ્નાત્ જગતઃ સન્તાપો ભવિષ્યતિ, વિઘ્નોઽવશ્યં જનયિષ્યતે, કિન્તુ યેન મનુજેન વિઘ્નો જનિષ્યતે તસ્યૈવ સન્તાપો ભવિષ્યતિ|
8 Коли тільки рука твоя, чи нога твоя спокуша́є тебе, — відітни її й кинь від себе: краще тобі увійти в життя одноруким або одноногим, ніж з обома руками чи з обома ногами бути вкиненому в огонь вічний. (aiōnios g166)
તસ્માત્ તવ કરશ્ચરણો વા યદિ ત્વાં બાધતે, તર્હિ તં છિત્ત્વા નિક્ષિપ, દ્વિકરસ્ય દ્વિપદસ્ય વા તવાનપ્તવહ્નૌ નિક્ષેપાત્, ખઞ્જસ્ય વા છિન્નહસ્તસ્ય તવ જીવને પ્રવેશો વરં| (aiōnios g166)
9 І коли твоє око тебе́ спокушає — його ви́бери й кинь від себе: краще тобі однооким ввійти в життя, ніж з обома очима бути вкиненому до геєнни огне́нної. (Geenna g1067)
અપરં તવ નેત્રં યદિ ત્વાં બાધતે, તર્હિ તદપ્યુત્પાવ્ય નિક્ષિપ, દ્વિનેત્રસ્ય નરકાગ્નૌ નિક્ષેપાત્ કાણસ્ય તવ જીવને પ્રવેશો વરં| (Geenna g1067)
10 Стережіться, щоб ви не погордували ані одним із мали́х цих; кажу́ бо Я вам, що їхні Анголи́ повсякчасно бачать у небі обличчя Мого Отця, що на небі.
તસ્માદવધદ્ધં, એતેષાં ક્ષુદ્રપ્રાણિનામ્ એકમપિ મા તુચ્છીકુરુત,
11 Син бо Лю́дський прийшов, щоб спасти́ загинуле.
યતો યુષ્માનહં તથ્યં બ્રવીમિ, સ્વર્ગે તેષાં દૂતા મમ સ્વર્ગસ્થસ્ય પિતુરાસ્યં નિત્યં પશ્યન્તિ| એવં યે યે હારિતાસ્તાન્ રક્ષિતું મનુજપુત્ર આગચ્છત્|
12 Як вам здається: коли має який чоловік сто овець, а одна з них заблу́дить, то чи він не покине дев'ятдесятьо́х і дев'ятьо́х у гора́х, і не пі́де шукати заблу́длої?
યૂયમત્ર કિં વિવિંગ્ઘ્વે? કસ્યચિદ્ યદિ શતં મેષાઃ સન્તિ, તેષામેકો હાર્ય્યતે ચ, તર્હિ સ એકોનશતં મેષાન્ વિહાય પર્વ્વતં ગત્વા તં હારિતમેકં કિં ન મૃગયતે?
13 І коли пощасти́ть відшукати її, поправді кажу́ вам, що радіє за неї він більше, аніж за дев'ятдесятьо́х і дев'ятьо́х незаблудлих.
યદિ ચ કદાચિત્ તન્મેષોદ્દેશં લમતે, તર્હિ યુષ્માનહં સત્યં કથયામિ, સોઽવિપથગામિભ્ય એકોનશતમેષેભ્યોપિ તદેકહેતોરધિકમ્ આહ્લાદતે|
14 Так волі нема Отця вашого, що на небі, щоб загинув один із цих мали́х.
તદ્વદ્ એતેષાં ક્ષુદ્રપ્રાએનામ્ એકોપિ નશ્યતીતિ યુષ્માકં સ્વર્ગસ્થપિતુ ર્નાભિમતમ્|
15 А коли прогріши́ться твій брат проти тебе, іди й йому ви́кажи поміж тобою та ним самим; як тебе він послухає, — ти придбав свого брата.
યદ્યપિ તવ ભ્રાતા ત્વયિ કિમપ્યપરાધ્યતિ, તર્હિ ગત્વા યુવયોર્દ્વયોઃ સ્થિતયોસ્તસ્યાપરાધં તં જ્ઞાપય| તત્ર સ યદિ તવ વાક્યં શૃણોતિ, તર્હિ ત્વં સ્વભ્રાતરં પ્રાપ્તવાન્,
16 А коли не послухає він, то візьми з собою ще одно́го чи двох, щоб „справа всіляка стверди́лась уста́ми двох чи трьох свідків.“
કિન્તુ યદિ ન શૃણોતિ, તર્હિ દ્વાભ્યાં ત્રિભિ ર્વા સાક્ષીભિઃ સર્વ્વં વાક્યં યથા નિશ્ચિતં જાયતે, તદર્થમ્ એકં દ્વૌ વા સાક્ષિણૌ ગૃહીત્વા યાહિ|
17 А коли не послухає їх, — скажи Церкві; коли ж не послухає й Церкви, — хай бу́де тобі, як пога́нин і ми́тник!
તેન સ યદિ તયો ર્વાક્યં ન માન્યતે, તર્હિ સમાજં તજ્જ્ઞાપય, કિન્તુ યદિ સમાજસ્યાપિ વાક્યં ન માન્યતે, તર્હિ સ તવ સમીપે દેવપૂજકઇવ ચણ્ડાલઇવ ચ ભવિષ્યતિ|
18 Поправді кажу вам: Що́ тільки зв'яжете на землі, зв'я́зане буде на небі, і що тільки розв'я́жете на землі, розв'язане буде на небі.
અહં યુષ્માન્ સત્યં વદામિ, યુષ્માભિઃ પૃથિવ્યાં યદ્ બધ્યતે તત્ સ્વર્ગે ભંત્સ્યતે; મેદિન્યાં યત્ ભોચ્યતે, સ્વર્ગેઽપિ તત્ મોક્ષ્યતે|
19 Ще поправді кажу́ вам, що коли б двоє з вас на землі погоди́лись про всяку річ, то коли вони будуть просити за неї, — станеться їм від Мого Отця, що на небі!
પુનરહં યુષ્માન્ વદામિ, મેદિન્યાં યુષ્માકં યદિ દ્વાવેકવાક્યીભૂય કિઞ્ચિત્ પ્રાર્થયેતે, તર્હિ મમ સ્વર્ગસ્થપિત્રા તત્ તયોઃ કૃતે સમ્પન્નં ભવિષ્યતિ|
20 Бо де двоє чи троє в Ім'я́ Моє зі́брані, — там Я серед них“.
યતો યત્ર દ્વૌ ત્રયો વા મમ નાન્નિ મિલન્તિ, તત્રૈવાહં તેષાં મધ્યેઽસ્મિ|
21 Петро приступив тоді та запитався Його: „Господи, — скільки разів брат мій може згріши́ти проти мене, а я маю прощати йому? Чи до семи раз?“
તદાનીં પિતરસ્તત્સમીપમાગત્ય કથિતવાન્ હે પ્રભો, મમ ભ્રાતા મમ યદ્યપરાધ્યતિ, તર્હિ તં કતિકૃત્વઃ ક્ષમિષ્યે?
22 Ісус промовляє до нього: „Не кажу тобі — до семи раз, але аж до семидесяти раз по семи!
કિં સપ્તકૃત્વઃ? યીશુસ્તં જગાદ, ત્વાં કેવલં સપ્તકૃત્વો યાવત્ ન વદામિ, કિન્તુ સપ્તત્યા ગુણિતં સપ્તકૃત્વો યાવત્|
23 Тим то Царство Небесне подібне одно́му царе́ві, що захотів обраху́нок зробити з своїми рабами.
અપરં નિજદાસૈઃ સહ જિગણયિષુઃ કશ્ચિદ્ રાજેવ સ્વર્ગરાજયં|
24 Коли ж він почав обрахо́вувати, то йому привели́ одно́го, що винен був десять тисяч тала́нтів.
આરબ્ધે તસ્મિન્ ગણને સાર્દ્ધસહસ્રમુદ્રાપૂરિતાનાં દશસહસ્રપુટકાનામ્ એકોઽઘમર્ણસ્તત્સમક્ષમાનાયિ|
25 А що він не мав із чо́го віддати, наказав пан продати його, і його дружи́ну та діти, і все, що́ він мав, — і заплатити.
તસ્ય પરિશોધનાય દ્રવ્યાભાવાત્ પરિશોધનાર્થં સ તદીયભાર્ય્યાપુત્રાદિસર્વ્વસ્વઞ્ચ વિક્રીયતામિતિ તત્પ્રભુરાદિદેશ|
26 Тоді раб той упав до ніг, і вклонявся йому та благав: „Потерпи мені, — я віддам тобі все!“
તેન સ દાસસ્તસ્ય પાદયોઃ પતન્ પ્રણમ્ય કથિતવાન્, હે પ્રભો ભવતા ઘૈર્ય્યે કૃતે મયા સર્વ્વં પરિશોધિષ્યતે|
27 І змилосе́рдився пан над рабом тим, — і звільнив його, і простив йому борг.
તદાનીં દાસસ્ય પ્રભુઃ સકરુણઃ સન્ સકલર્ણં ક્ષમિત્વા તં તત્યાજ|
28 А як вийшов той раб, то спіткав він одно́го з своїх співтова́ришів, що був винен йому сто динаріїв. І, схопи́вши його, він душив та казав: „Віддай, що ти винен!“
કિન્તુ તસ્મિન્ દાસે બહિ ર્યાતે, તસ્ય શતં મુદ્રાચતુર્થાંશાન્ યો ધારયતિ, તં સહદાસં દૃષ્દ્વા તસ્ય કણ્ઠં નિષ્પીડ્ય ગદિતવાન્, મમ યત્ પ્રાપ્યં તત્ પરિશોધય|
29 А товариш його впав у ноги йому, і благав його, кажучи: „Потерпи мені, — і я віддам тобі!“
તદા તસ્ય સહદાસસ્તત્પાદયોઃ પતિત્વા વિનીય બભાષે, ત્વયા ધૈર્ય્યે કૃતે મયા સર્વ્વં પરિશોધિષ્યતે|
30 Та той не схотів, а пішов і всадив до в'язни́ці його, — аж поки він боргу не ве́рне.
તથાપિ સ તત્ નાઙગીકૃત્ય યાવત્ સર્વ્વમૃણં ન પરિશોધિતવાન્ તાવત્ તં કારાયાં સ્થાપયામાસ|
31 Як побачили ж товариші його те, що сталося, то засмутилися дуже, і прийшли й розповіли своє́му панові все, що було́.
તદા તસ્ય સહદાસાસ્તસ્યૈતાદૃગ્ આચરણં વિલોક્ય પ્રભોઃ સમીપં ગત્વા સર્વ્વં વૃત્તાન્તં નિવેદયામાસુઃ|
32 Тоді пан його кличе його, та й говорить до нього: „Рабе лукавий, — я простив був тобі ввесь той борг, бо просив ти мене.
તદા તસ્ય પ્રભુસ્તમાહૂય જગાદ, રે દુષ્ટ દાસ, ત્વયા મત્સન્નિધૌ પ્રાર્થિતે મયા તવ સર્વ્વમૃણં ત્યક્તં;
33 Чи й тобі не нале́жало зми́луватись над своїм співтова́ришем, як і я над тобою був зми́лувався?“
યથા ચાહં ત્વયિ કરુણાં કૃતવાન્, તથૈવ ત્વત્સહદાસે કરુણાકરણં કિં તવ નોચિતં?
34 І прогнівався пан його, — і ката́м його видав, аж поки йому не віддасть всього боргу.
ઇતિ કથયિત્વા તસ્ય પ્રભુઃ ક્રુદ્ધ્યન્ નિજપ્રાપ્યં યાવત્ સ ન પરિશોધિતવાન્, તાવત્ પ્રહારકાનાં કરેષુ તં સમર્પિતવાન્|
35 Так само й Отець Мій Небесний учинить із вами, коли кожен із вас не про́стить своєму братові з серця свого їхніх про́гріхів “.
યદિ યૂયં સ્વાન્તઃકરણૈઃ સ્વસ્વસહજાનામ્ અપરાધાન્ ન ક્ષમધ્વે, તર્હિ મમ સ્વર્ગસ્યઃ પિતાપિ યુષ્માન્ પ્રતીત્થં કરિષ્યતિ|
