< Від Луки 17 >

1 І сказав Він до учнів Своїх: „Неможливо, щоб спокуси не мали прийти; але горе тому́, через кого приходять вони!
Jesus maadi o ŋɔdikaaba: L kan fidi b nibaa n ya ye k kan tieni biidi. Ama yubɔnli yua tulmi o lielo.
2 Краще б такому було́, коли б жо́рно млино́ве на шию йому почепити та й кинути в море, аніж щоб спокусив він одно́го з мали́х цих!
l bo baa tu l daano po yen wan la l naatanli k ya kagi u ñibɔugu nni yen wan bo t bidi ne siiga yendi
3 Уважайте на себе! Коли провини́ться твій брат, докори́ йому, а коли він покається, то вибач йому.
lani wan yi cuo i baa a kpiilo ya tieni biidi, gɔ taa'o u ya lebdi, ŋan mia sugli o po.
4 І хоча б сім раз денно він провинивсь проти тебе, і сім раз звернувся до тебе, говорячи: „Каюся“, — вибач йому́!“
O ya tuo ku tiena t biidi daaln i taalmi m lile, k cua k maadi ŋa ŋan mia u po sugili u po.
5 І сказали апо́столи Господу: „Дода́й Ти нам віри!“
B tondikaaba maadi u tienu: Pugni ti dudugdii
6 А Господь відказав: „Коли б мали ви віру, хоч як зе́рно гірчи́чне, і сказали шовко́виці цій: „Ви́рвися з коренем і посадися до моря“, — то й послухала б вас!
U tienu n gɔ maadi bi l ya den tie ki pia t dudugdii, ba k l waa k cie m jonbima yeni, i den bo fidi k niini o tibu nne: “k ye figdi a jiina i tinga ne nni k gad pan sedi m ñiciama nni” wan cɔln i.
7 Хто ж із вас, мавши раба, що оре́ чи пасе, скаже йому, як він ве́рнеться з поля: „Негайно йди та сідай до столу“?
L ya tie ki siiga yendi pia o tuonsɔnlo k u ko u kpaabu bii ku kpaa t yandi. i ya la'o ku ñani u kuannu po, k kpeni, i bo tuo yedi, “cua kali k je e”
8 Але чи ж не скаже йому: „Приготуй що вече́ряти, і підпережись, і мені прислуго́вуй, аж поки я їстиму й питиму, а пото́му ти сам будеш їсти та пити“?
I kan maadi k wan tieni m dajojiem, k wan lebdi u tiadi k nagni m jiema ki yaa je k gbeni k gɔ ñuni k gbeni yo o mɔ cua je k bia ñuu.
9 Чи ж він дякує тому рабові, що наказане виконав?
Canbaa bo jaandi u tuonsɔlo kelima u cedi ku tieni wan bua yaal i l kan yaa tie yeni.
10 Так і ви, коли зробите все вам нака́зане, то кажіть: „Ми — нікчемні раби, бо зробили лиш те, що повинні зробити були́!“
yeni i mɔ ya kani. ya yogu ki sɔni ban buali yaal kuli. yin yi maadi: tinm tie ya tuonsɔma k ŋua ŋmaapani ama t sɔni ti tuonli.
11 І сталось, коли Він ішов до Єрусалиму, то прохо́див поміж Самарі́єю та Галілеєю.
Ya yogu ku den bua gedi Jerualemi, Jesus den cuoni Samari yeni Galile kpaal l po i
12 І, коли вхо́див до одно́го села, перестріли Його десять мужів, слаби́х на проказу, що стали здалека.
wan ti kua dogu baan ne nni. k kpaada piig tuog'o; k sdi fagnma
13 І голос піднесли вони та й казали: „Ісусе, Наставнику, — змилуйсь над нами!“
k baln i Jesus yeni paama: Jesus t canbaa jie ti m ninñima!
14 І, побачивши їх, Він промовив до них: „Підіть і покажіться священикам!“І сталось, коли вони йшли, то очи́стились.
k Jesus la ba ki madibi: gedi mani k la salgi yidikaaba! ban caa ya yognu k bi paagi.
15 Один же з них, як побачив, що видужав, то верну́вся, і почав гучни́м голосом сла́вити Бога.
k b siiga yedi n bandi ku paagi, wan guani k ya yini k dondi u tienu yeni paama
16 І припав він обличчям до ніг Його, складаючи дяку Йому. А то самаряни́н був...
k baa gbaani Jesus taana kan tibni u yuli k tuu i tingi k tieni Jesus balgi, k n nulo nan botie samariteni.
17 Ісус же промовив у відповідь: „Чи не десять очи́стилось, — а дев'ять же де́?
k Jesus maadi: B tie bani bonm piiga k paagi bonm yiani yabi sieni wan ye le i?
18 Чому́ не вернулись вони хвалу́ Богові віддати, крім цього́ чужинця?“
Nul tɔ ji ki ye k l tie k o caani guani k dondi u tienu?
19 І сказав Він йому: „Підведися й іди: твоя віра спасла тебе!“
k maadi Samariteni jua yeni gɔ fii kelima a pia ti dudugdi n po, a ciadi.
20 А як фарисеї спитали Його, коли Царство Боже при́йде, то Він їм відповів і сказав: „Царство Боже не при́йде помітно,
K farisieni nba bual'o be daali k u tienu diema baa cua i? K Jesus ŋmiianba: U tienu diema k baadi. Utienu diema ya bo cua nul kaa nua'o.
21 і не скажуть: „Ось тут“, або: „Там“. Бо Боже Царство всере́дині вас!“
b kan maadi cua mani u ye nebii o ye ne po. Yin ŋanbi k ya tiani. U tienu diema ye i siiga nni.
22 І сказав Він до учнів: „Прийдуть дні, коли побажаєте бачити один з днів Сина Лю́дського, — та не побачите.
Guani k maadi o ŋɔdikaaba: Oyogu t bo cua ki baa niani k yi ya y yeni u nulo bijua l ya tie baa daayeli i kan fid.
23 І скажуть до вас: „Ось тут“, чи: „Ось там“, — не йдіть, і за ним не біжіть!
Ama b bo ti maadi “Kristo ye ne” yi daa caa, i daa jegli
24 Бо як бли́скавка, бли́снувши, світить із о́дного кра́ю під небом до другого кра́ю під небом, так буде Свого дня й Син Лю́дський.
I tañigidi yi pudi kaanyedi t tawaligbandi nni k cil ki fandii kaan yenu ki ya ya caa tiali po. L ti baa ti tie yeni u nul bijua daali.
25 А перше належить багато страждати Йому, і відцурається рід цей від Нього.
L buali k wan guo fala paaa yo ti ye yogu ne niba n yie'o
26 І, як було за днів Но́євих, то буде так само й за днів Сина Лю́дського:
Ya daali k o nulo bijua bo guan i, a bona bo tieni nani Noe:
27 їли, пили, женилися, заміж вихо́дили, аж до того дня, коли „Ной увійшов до ковче́гу“; прийшов же потоп, — і всіх вигубив.
B niba den di, k ñu, k kuandio b puobi k bia puu'bi, hal yeni ya daali k Noe kua o ñibiagu. l yogu k u togu ji biidi ki kpa bi kuli.
28 Так само, як було за днів Ло́тових: їли, пили, купували, продавали, садили, будували;
yaali mɔ gɔ bo cua Loti yogu n yeni: b niba den di k ñu k daa, k kuadi, k ŋuundi, k maa.
29 того ж дня, як Лот вийшов із Содо́му, — огонь із сіркою з неба лину́в, і всіх погубив.
Ama ya daali k Loti ñani Sodome k tacianga yeni i tatintandi yeni i tañigdi baa k kpa b kuli.
30 Так буде й того дня, як Син Лю́дський з'я́виться!
Lbaa ti tie yeni ya daali ko nulo bijua bo legidi.
31 Хто буде того дня на домі, а речі його будуть у домі, нехай їх забрати не зла́зить. Хто ж на полі, так само нехай назад не верта́ється, —
L Daaali ya pundi nul ya ye ldepil po bii k se deni po wan daa jiidi k tugd o bona yali k u ŋa. L bia baa tie yeni, yua ya ye kuaan po wan daa kpeni u deni.
32 пам'ятайте про Ло́тову дружи́ну!
Gua tiadi mani yaali baa Loti denpua
33 Хто дба́тиме зберегти свою душу, — той погубить її, а коли хто погубить, — той оживить її.
Yua kpaani k wan fie o miali u ba bia ama yua luni u miali bo lamfiema
34 Кажу вам: удвох будуть ночі тієї на о́дному ліжкові: один ві́зьметься, а другий поли́шиться.
Ldaali ñiaɔgu, n maadi, nibi lie bo duani gadogu yedi po, yeli bo cua ama tianli n ñindi
35 Дві моло́тимуть ра́зом, — одна ві́зьметься, а друга полишиться.
Puoblie bo taani k bindi u naakpiagu: yeli n bo cua k tianli ñindi.
36 Двоє будуть на полі, — один ві́зьметься, а другий полишиться!“
nibi lie den baa ye o kuaan po yendi n kpeni tɔ n ñindi.
37 І казали вони Йому в відповідь: „Де, Господи?“А Він відказав їм: „Де труп, там зберуться й орли“.
K Jesus ŋɔdikaaba bual'o: Lboli bo ti tieni le kani ti yudaano? K u jiin'bi: n kuum nti baa ye naani lan kani k nanyobli nba bu taani.

< Від Луки 17 >