Від Луки 16
1 Оповів же Він й учням Своїм: „Один чоловік був багатий, і мав управи́теля, що оска́ржений був перед ним, ніби він перево́дить маєток його.
അപരഞ്ച യീശുഃ ശിഷ്യേഭ്യോന്യാമേകാം കഥാം കഥയാമാസ കസ്യചിദ് ധനവതോ മനുഷ്യസ്യ ഗൃഹകാര്യ്യാധീശേ സമ്പത്തേരപവ്യയേഽപവാദിതേ സതി
2 І він покликав його, і до нього сказав: „Що́ це чую про тебе? Дай звіт про своє управи́тельство, бо більше не зможеш рядити“.
തസ്യ പ്രഭുസ്തമ് ആഹൂയ ജഗാദ, ത്വയി യാമിമാം കഥാം ശൃണോമി സാ കീദൃശീ? ത്വം ഗൃഹകാര്യ്യാധീശകർമ്മണോ ഗണനാം ദർശയ ഗൃഹകാര്യ്യാധീശപദേ ത്വം ന സ്ഥാസ്യസി|
3 І управи́тель почав міркувати собі: „Що́ я маю робити, коли пан управи́тельство відійме від мене? Копати не можу, просити соромлюсь.
തദാ സ ഗൃഹകാര്യ്യാധീശോ മനസാ ചിന്തയാമാസ, പ്രഭു ര്യദി മാം ഗൃഹകാര്യ്യാധീശപദാദ് ഭ്രംശയതി തർഹി കിം കരിഷ്യേഽഹം? മൃദം ഖനിതും മമ ശക്തി ർനാസ്തി ഭിക്ഷിതുഞ്ച ലജ്ജിഷ്യേഽഹം|
4 Знаю, що́ я зроблю́, щоб мене прийняли́ до домів своїх, коли буду я ски́нений із управи́тельства“.
അതഏവ മയി ഗൃഹകാര്യ്യാധീശപദാത് ച്യുതേ സതി യഥാ ലോകാ മഹ്യമ് ആശ്രയം ദാസ്യന്തി തദർഥം യത്കർമ്മ മയാ കരണീയം തൻ നിർണീയതേ|
5 І закликав він на́різно кожного з боржників свого пана, та її питається першого: „Скільки винен ти панові моєму?“
പശ്ചാത് സ സ്വപ്രഭോരേകൈകമ് അധമർണമ് ആഹൂയ പ്രഥമം പപ്രച്ഛ, ത്വത്തോ മേ പ്രഭുണാ കതി പ്രാപ്യമ്?
6 А той відказав: „Сто кадок оливи“. І сказав він йому: „Візьми ось розписку свою, швидко сідай та й пиши: п'ятдеся́т“.
തതഃ സ ഉവാച, ഏകശതാഢകതൈലാനി; തദാ ഗൃഹകാര്യ്യാധീശഃ പ്രോവാച, തവ പത്രമാനീയ ശീഘ്രമുപവിശ്യ തത്ര പഞ്ചാശതം ലിഖ|
7 А потім питається другого: „А ти скільки винен?“І той відказав: „Сто кірців пшениці“. І сказав він йому: „Візьми ось розписку свою й напиши: вісімдеся́т“.
പശ്ചാദന്യമേകം പപ്രച്ഛ, ത്വത്തോ മേ പ്രഭുണാ കതി പ്രാപ്യമ്? തതഃ സോവാദീദ് ഏകശതാഢകഗോധൂമാഃ; തദാ സ കഥയാമാസ, തവ പത്രമാനീയ അശീതിം ലിഖ|
8 І пан похвалив управи́теля цього невірного, що він мудро вчинив. Бо сини цього світу в своїм поколінні мудріші, аніж сини світла. (aiōn g165)
തേനൈവ പ്രഭുസ്തമയഥാർഥകൃതമ് അധീശം തദ്ബുദ്ധിനൈപുണ്യാത് പ്രശശംസ; ഇത്ഥം ദീപ്തിരൂപസന്താനേഭ്യ ഏതത്സംസാരസ്യ സന്താനാ വർത്തമാനകാലേഽധികബുദ്ധിമന്തോ ഭവന്തി| (aiōn g165)
9 І Я вам кажу́: „Набувайте дру́зів собі від багатства неправедного, щоб, коли промине́ться воно, прийняли вас до вічних осель. (aiōnios g166)
അതോ വദാമി യൂയമപ്യയഥാർഥേന ധനേന മിത്രാണി ലഭധ്വം തതോ യുഷ്മാസു പദഭ്രഷ്ടേഷ്വപി താനി ചിരകാലമ് ആശ്രയം ദാസ്യന്തി| (aiōnios g166)
10 Хто вірний в найменшому, — і в великому вірний; і хто несправедливий в найменшому, — і в великому несправедливий.
യഃ കശ്ചിത് ക്ഷുദ്രേ കാര്യ്യേ വിശ്വാസ്യോ ഭവതി സ മഹതി കാര്യ്യേപി വിശ്വാസ്യോ ഭവതി, കിന്തു യഃ കശ്ചിത് ക്ഷുദ്രേ കാര്യ്യേഽവിശ്വാസ്യോ ഭവതി സ മഹതി കാര്യ്യേപ്യവിശ്വാസ്യോ ഭവതി|
11 Отож, коли в несправедливім багатстві ви не були вірні, — хто вам правдиве довірить?
അതഏവ അയഥാർഥേന ധനേന യദി യൂയമവിശ്വാസ്യാ ജാതാസ്തർഹി സത്യം ധനം യുഷ്മാകം കരേഷു കഃ സമർപയിഷ്യതി?
12 І коли ви в чужому не були́ вірні, — хто ваше вам дасть?
യദി ച പരധനേന യൂയമ് അവിശ്വാസ്യാ ഭവഥ തർഹി യുഷ്മാകം സ്വകീയധനം യുഷ്മഭ്യം കോ ദാസ്യതി?
13 Жа́ден раб не може служи́ть двом панам, — бо або одно́го знена́видить, а другого буде любити, або буде триматись одного, а другого зне́хтує. Не можете Богові й мамо́ні служити!“
കോപി ദാസ ഉഭൗ പ്രഭൂ സേവിതും ന ശക്നോതി, യത ഏകസ്മിൻ പ്രീയമാണോഽന്യസ്മിന്നപ്രീയതേ യദ്വാ ഏകം ജനം സമാദൃത്യ തദന്യം തുച്ഛീകരോതി തദ്വദ് യൂയമപി ധനേശ്വരൗ സേവിതും ന ശക്നുഥ|
14 Чули все це й фарисеї, що були́ сріблолюбці, та й стали сміятися з Нього.
തദൈതാഃ സർവ്വാഃ കഥാഃ ശ്രുത്വാ ലോഭിഫിരൂശിനസ്തമുപജഹസുഃ|
15 Він же промовив до них: „Ви себе видаєте за праведних перед людьми́, але ваші серця знає Бог. Що бо високе в людей, те перед Богом гидо́та.
തതഃ സ ഉവാച, യൂയം മനുഷ്യാണാം നികടേ സ്വാൻ നിർദോഷാൻ ദർശയഥ കിന്തു യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനീശ്വരോ ജാനാതി, യത് മനുഷ്യാണാമ് അതി പ്രശംസ്യം തദ് ഈശ്വരസ്യ ഘൃണ്യം|
16 Зако́н і Пророки були до Івана; відтоді Царство Боже благовісти́ться, і кожен силку́ється втиснутись в ньо́го.
യോഹന ആഗമനപര്യ്യനതം യുഷ്മാകം സമീപേ വ്യവസ്ഥാഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ലേഖനാനി ചാസൻ തതഃ പ്രഭൃതി ഈശ്വരരാജ്യസ്യ സുസംവാദഃ പ്രചരതി, ഏകൈകോ ലോകസ്തന്മധ്യം യത്നേന പ്രവിശതി ച|
17 Легше небо й земля промине́ться, аніж одна риса з Зако́ну загине.
വരം നഭസഃ പൃഥിവ്യാശ്ച ലോപോ ഭവിഷ്യതി തഥാപി വ്യവസ്ഥായാ ഏകബിന്ദോരപി ലോപോ ന ഭവിഷ്യതി|
18 Кожен, хто дружи́ну свою відпускає, і бере собі іншу, той чинить пере́люб. І хто побереться з тією, яку хто відпустив, той чинить пере́люб.
യഃ കശ്ചിത് സ്വീയാം ഭാര്യ്യാം വിഹായ സ്ത്രിയമന്യാം വിവഹതി സ പരദാരാൻ ഗച്ഛതി, യശ്ച താ ത്യക്താം നാരീം വിവഹതി സോപി പരദാരാന ഗച്ഛതി|
19 Один чоловік був багатий, і зодягався в порфі́ру й віссо́н, і щоденно розкішно бенкетува́в.
ഏകോ ധനീ മനുഷ്യഃ ശുക്ലാനി സൂക്ഷ്മാണി വസ്ത്രാണി പര്യ്യദധാത് പ്രതിദിനം പരിതോഷരൂപേണാഭുംക്താപിവച്ച|
20 Був і вбогий один, на ім'я́ йому Ла́зар, що лежав у воріт його, стру́пами вкритий,
സർവ്വാങ്ഗേ ക്ഷതയുക്ത ഇലിയാസരനാമാ കശ്ചിദ് ദരിദ്രസ്തസ്യ ധനവതോ ഭോജനപാത്രാത് പതിതമ് ഉച്ഛിഷ്ടം ഭോക്തും വാഞ്ഛൻ തസ്യ ദ്വാരേ പതിത്വാതിഷ്ഠത്;
21 і бажав годува́тися кри́шками, що зо сто́лу багатого падали; пси ж прихо́дили й рани лизали йому́.
അഥ ശ്വാന ആഗത്യ തസ്യ ക്ഷതാന്യലിഹൻ|
22 Та ось сталось, що вбогий умер, — і на Авраамове ло́но відне́сли його анголи́. Умер же й багатий, — і його поховали.
കിയത്കാലാത്പരം സ ദരിദ്രഃ പ്രാണാൻ ജഹൗ; തതഃ സ്വർഗീയദൂതാസ്തം നീത്വാ ഇബ്രാഹീമഃ ക്രോഡ ഉപവേശയാമാസുഃ|
23 І, те́рплячи муки в аду́, звів він очі свої, та й побачив здаля Авраама та Лазаря на лоні його. (Hadēs g86)
പശ്ചാത് സ ധനവാനപി മമാര, തം ശ്മശാനേ സ്ഥാപയാമാസുശ്ച; കിന്തു പരലോകേ സ വേദനാകുലഃ സൻ ഊർദ്ധ്വാം നിരീക്ഷ്യ ബഹുദൂരാദ് ഇബ്രാഹീമം തത്ക്രോഡ ഇലിയാസരഞ്ച വിലോക്യ രുവന്നുവാച; (Hadēs g86)
24 І він закричав та сказав: „Змилуйся, отче Аврааме, надо мною, і пошли мені Ла́заря, — нехай умочить у воду кінця свого пальця, і мого язика́ прохоло́дить, бо я мучуся в по́лум'ї цім!“
ഹേ പിതർ ഇബ്രാഹീമ് അനുഗൃഹ്യ അങ്ഗുല്യഗ്രഭാഗം ജലേ മജ്ജയിത്വാ മമ ജിഹ്വാം ശീതലാം കർത്തുമ് ഇലിയാസരം പ്രേരയ, യതോ വഹ്നിശിഖാതോഹം വ്യഥിതോസ്മി|
25 Авраам же промовив: „Згадай, сину, що ти вже прийняв за життя свого добре своє, а Лазар так само — лихе; тепер він тут ті́шиться, а ти мучишся.
തദാ ഇബ്രാഹീമ് ബഭാഷേ, ഹേ പുത്ര ത്വം ജീവൻ സമ്പദം പ്രാപ്തവാൻ ഇലിയാസരസ്തു വിപദം പ്രാപ്തവാൻ ഏതത് സ്മര, കിന്തു സമ്പ്രതി തസ്യ സുഖം തവ ച ദുഃഖം ഭവതി|
26 А крім того всього́, поміж нами та вами велика безо́дня поста́влена, так що ті, що хо́чуть, перехо́дити не можуть ізвідси до вас, ані не переходять ізвідти до нас“.
അപരമപി യുഷ്മാകമ് അസ്മാകഞ്ച സ്ഥാനയോ ർമധ്യേ മഹദ്വിച്ഛേദോഽസ്തി തത ഏതത്സ്ഥാനസ്യ ലോകാസ്തത് സ്ഥാനം യാതും യദ്വാ തത്സ്ഥാനസ്യ ലോകാ ഏതത് സ്ഥാനമായാതും ന ശക്നുവന്തി|
27 А він відказав: „Отож, отче, благаю тебе, щоб його ти послав у дім ба́тька мого,
തദാ സ ഉക്തവാൻ, ഹേ പിതസ്തർഹി ത്വാം നിവേദയാമി മമ പിതു ർഗേഹേ യേ മമ പഞ്ച ഭ്രാതരഃ സന്തി
28 бо п'ятьох братів маю, — хай він їм засві́дчить, щоб і вони не прийшли на це місце стражда́ння!“
തേ യഥൈതദ് യാതനാസ്ഥാനം നായാസ്യന്തി തഥാ മന്ത്രണാം ദാതും തേഷാം സമീപമ് ഇലിയാസരം പ്രേരയ|
29 Авраам же сказав: „Вони мають Мойсея й Пророків, — нехай слухають їх!“
തത ഇബ്രാഹീമ് ഉവാച, മൂസാഭവിഷ്യദ്വാദിനാഞ്ച പുസ്തകാനി തേഷാം നികടേ സന്തി തേ തദ്വചനാനി മന്യന്താം|
30 А він відказав: „Ні ж бо, отче Аврааме, — але коли при́йде хто з мертвих до них, то покаються“.
തദാ സ നിവേദയാമാസ, ഹേ പിതർ ഇബ്രാഹീമ് ന തഥാ, കിന്തു യദി മൃതലോകാനാം കശ്ചിത് തേഷാം സമീപം യാതി തർഹി തേ മനാംസി വ്യാഘോടയിഷ്യന്തി|
31 Йому ж він відказав: „Як Мойсея й Пророків не слухають, то коли хто й із мертвих воскресне, — не йня́тимуть віри!“
തത ഇബ്രാഹീമ് ജഗാദ, തേ യദി മൂസാഭവിഷ്യദ്വാദിനാഞ്ച വചനാനി ന മന്യന്തേ തർഹി മൃതലോകാനാം കസ്മിംശ്ചിദ് ഉത്ഥിതേപി തേ തസ്യ മന്ത്രണാം ന മംസ്യന്തേ|
