Від Луки 15
1 Наближа́лись до Нього всі ми́тники й грі́шники, щоб послу́хати Його.
តទា ករសញ្ចាយិនះ បាបិនឝ្ច លោកា ឧបទេឝ្កថាំ ឝ្រោតុំ យីឝោះ សមីបម៑ អាគច្ឆន៑។
2 Фарисеї ж та книжники нарікали й казали: „Приймає Він грішників та з ними їсть“.
តតះ ផិរូឝិន ឧបាធ្យាយាឝ្ច វិវទមានាះ កថយាមាសុះ ឯឞ មានុឞះ បាបិភិះ សហ ប្រណយំ ក្ឫត្វា តៃះ សាទ៌្ធំ ភុំក្តេ។
3 А Він їм розповів оцю притчу, говорячи:
តទា ស តេភ្យ ឥមាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាំ កថិតវាន៑,
4 „Котрий з вас чоловік, мавши сотню овець і загубивши одну з них, не покине в пустині тих дев'ятидесяти́ й дев'яти́, та й не пі́де шукати загинулої, аж поки не зна́йде її?
កស្យចិត៑ ឝតមេឞេឞុ តិឞ្ឋត្មុ តេឞាមេកំ ស យទិ ហារយតិ តហ៌ិ មធ្យេប្រាន្តរម៑ ឯកោនឝតមេឞាន៑ វិហាយ ហារិតមេឞស្យ ឧទ្ទេឝប្រាប្តិបយ៌្យនតំ ន គវេឞយតិ, ឯតាទ្ឫឝោ លោកោ យុឞ្មាកំ មធ្យេ ក អាស្តេ?
5 А знайшовши, кладе на раме́на свої та радіє.
តស្យោទ្ទេឝំ ប្រាប្យ ហ្ឫឞ្ដមនាស្តំ ស្កន្ធេ និធាយ ស្វស្ថានម៑ អានីយ ពន្ធុពាន្ធវសមីបវាសិន អាហូយ វក្តិ,
6 І, прийшовши додому, скликає він дру́зів і сусідів, та й каже до них: „Радійте зо мною, бо знайшов я вівцю свою тую загу́блену“.
ហារិតំ មេឞំ ប្រាប្តោហម៑ អតោ ហេតោ រ្មយា សាទ៌្ធម៑ អានន្ទត។
7 Говорю вам, що так само на небі радітимуть більш за одно́го грішника, що кається, аніж за дев'ятдесятьо́х і дев'ятьо́х праведників, що не потребу́ють покая́ння!...
តទ្វទហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ, យេឞាំ មនះបរាវត៌្តនស្យ ប្រយោជនំ នាស្តិ, តាទ្ឫឝៃកោនឝតធាម៌្មិកការណាទ៑ យ អានន្ទស្តស្មាទ៑ ឯកស្យ មនះបរិវត៌្តិនះ បាបិនះ ការណាត៑ ស្វគ៌េ ៜធិកានន្ទោ ជាយតេ។
8 Або яка жінка, що має десять драхм, коли згубить драхму одну, не засвічує світла, і не мете хати, і не шукає уважно, аж поки не зна́йде?
អបរញ្ច ទឝានាំ រូប្យខណ្ឌានាម៑ ឯកខណ្ឌេ ហារិតេ ប្រទីបំ ប្រជ្វាល្យ គ្ឫហំ សម្មាជ៌្យ តស្យ ប្រាប្តិំ យាវទ៑ យត្នេន ន គវេឞយតិ, ឯតាទ្ឫឝី យោឞិត៑ កាស្តេ?
9 А знайшовши, кличе при́ятельок та сусідок та каже: „Радійте зо мною, бо знайшла я загу́блену дра́хму!“
ប្រាប្តេ សតិ ពន្ធុពាន្ធវសមីបវាសិនីរាហូយ កថយតិ, ហារិតំ រូប្យខណ្ឌំ ប្រាប្តាហំ តស្មាទេវ មយា សាទ៌្ធម៑ អានន្ទត។
10 Так само, кажу вам, радість буває в Божих анголі́в за одного грішника, який кається“.
តទ្វទហំ យុឞ្មាន៑ វ្យាហរាមិ, ឯកេន បាបិនា មនសិ បរិវត៌្តិតេ, ឦឝ្វរស្យ ទូតានាំ មធ្យេប្យានន្ទោ ជាយតេ។
11 І Він оповів: „У чоловіка одно́го було́ два сини.
អបរញ្ច ស កថយាមាស, កស្យចិទ៑ ទ្វៅ បុត្រាវាស្តាំ,
12 І молодший із них сказав ба́тькові: „Дай мені, батьку, належну частину маєтку!“І той поділив поміж ними маєток.
តយោះ កនិឞ្ឋះ បុត្រះ បិត្រេ កថយាមាស, ហេ បិតស្តវ សម្បត្ត្យា យមំឝំ ប្រាប្ស្យាម្យហំ វិភជ្យ តំ ទេហិ, តតះ បិតា និជាំ សម្បត្តិំ វិភជ្យ តាភ្យាំ ទទៅ។
13 А по небагатьох днях зібрав син молодший усе, та й подавсь до далекого кра́ю, і розтратив маєток свій там, живучи́ марнотра́тно.
កតិបយាត៑ កាលាត៑ បរំ ស កនិឞ្ឋបុត្រះ សមស្តំ ធនំ សំគ្ឫហ្យ ទូរទេឝំ គត្វា ទុឞ្ដាចរណេន សវ៌្វាំ សម្បត្តិំ នាឝយាមាស។
14 А як він усе прожив, настав голод великий у тім кра́ї, — і він став бідува́ти.
តស្យ សវ៌្វធនេ វ្យយំ គតេ តទ្ទេឝេ មហាទុព៌្ហិក្ឞំ ពភូវ, តតស្តស្យ ទៃន្យទឝា ភវិតុម៑ អារេភេ។
15 І пішов він тоді і пристав до одно́го з мешка́нців тієї землі, а той вислав його на поля́ свої па́сти свине́й.
តតះ បរំ ស គត្វា តទ្ទេឝីយំ គ្ឫហស្ថមេកម៑ អាឝ្រយត; តតះ សតំ ឝូករវ្រជំ ចារយិតុំ ប្រាន្តរំ ប្រេឞយាមាស។
16 I бажав він напо́внити шлунка свого хоч стручка́ми, що їли їх свині, та ніхто не давав їх йому́.
កេនាបិ តស្មៃ ភក្ឞ្យាទានាត៑ ស ឝូករផលវល្កលេន បិចិណ្ឌបូរណាំ វវាញ្ឆ។
17 Тоді він спам'ята́вся й сказав: „Скільки в батька мого наймиті́в мають хліба аж на́дмір, а я отут з голоду гину!
ឝេឞេ ស មនសិ ចេតនាំ ប្រាប្យ កថយាមាស, ហា មម បិតុះ សមីបេ កតិ កតិ វេតនភុជោ ទាសា យថេឞ្ដំ តតោធិកញ្ច ភក្ឞ្យំ ប្រាប្នុវន្តិ កិន្ត្វហំ ក្ឞុធា មុមូឞ៌ុះ។
18 Устану, і піду́ я до батька свого, та й скажу йому: „Прогрішився я, отче, против неба та су́проти тебе.
អហមុត្ថាយ បិតុះ សមីបំ គត្វា កថាមេតាំ វទិឞ្យាមិ, ហេ បិតរ៑ ឦឝ្វរស្យ តវ ច វិរុទ្ធំ បាបមករវម្
19 Недостойний я вже зватись сином твоїм; прийми ж мене, як одно́го з своїх наймитів“.
តវ បុត្រឥតិ វិខ្យាតោ ភវិតុំ ន យោគ្យោស្មិ ច, មាំ តវ វៃតនិកំ ទាសំ ក្ឫត្វា ស្ថាបយ។
20 І, вставши, пішов він до ба́тька свого́. А коли він далеко ще був, його ба́тько вгледів його, — і перепо́внився жа́лем: і побіг він, і кинувсь на шию йому, і зачав цілувати його!
បឝ្ចាត៑ ស ឧត្ថាយ បិតុះ សមីបំ ជគាម; តតស្តស្យ បិតាតិទូរេ តំ និរីក្ឞ្យ ទយាញ្ចក្រេ, ធាវិត្វា តស្យ កណ្ឋំ គ្ឫហីត្វា តំ ចុចុម្ព ច។
21 І озвався до нього той син: „Прогрішився я, отче, против неба та супроти тебе, і недостойний вже зватися сином твоїм“.
តទា បុត្រ ឧវាច, ហេ បិតរ៑ ឦឝ្វរស្យ តវ ច វិរុទ្ធំ បាបមករវំ, តវ បុត្រឥតិ វិខ្យាតោ ភវិតុំ ន យោគ្យោស្មិ ច។
22 А батько рабам своїм каже: „Принесіть негайно одежу найкращу, і його зодягні́ть, і персня подайте на руку йому, а санда́лі на но́ги.
កិន្តុ តស្យ បិតា និជទាសាន៑ អាទិទេឝ, សវ៌្វោត្តមវស្ត្រាណ្យានីយ បរិធាបយតៃនំ ហស្តេ ចាង្គុរីយកម៑ អប៌យត បាទយោឝ្ចោបានហៅ សមប៌យត;
23 Приведіть теля відгодо́ване та заколіть, — будемо їсти й радіти,
បុឞ្ដំ គោវត្សម៑ អានីយ មារយត ច តំ ភុក្ត្វា វយម៑ អានន្ទាម។
24 бо цей син мій був мертвий — і ожив, був пропав — і знайшовся!“І почали веселитись вони.
យតោ មម បុត្រោយម៑ អម្រិយត បុនរជីវីទ៑ ហារិតឝ្ច លព្ធោភូត៑ តតស្ត អានន្ទិតុម៑ អារេភិរេ។
25 А син ста́рший його був на полі. І коли він ішов й наближа́вся до дому, почув музи́ки та танці.
តត្កាលេ តស្យ ជ្យេឞ្ឋះ បុត្រះ ក្ឞេត្រ អាសីត៑។ អថ ស និវេឝនស្យ និកដំ អាគច្ឆន៑ ន្ឫត្យានាំ វាទ្យានាញ្ច ឝព្ទំ ឝ្រុត្វា
26 І покли́кав одно́го зо слуг, та й спитав: „Що це таке?“
ទាសានាម៑ ឯកម៑ អាហូយ បប្រច្ឆ, កិំ ការណមស្យ?
27 А той каже йому: „То вернувся твій брат, і твій ба́тько звелів заколоти теля відгодо́ване, — бож здоровим його він прийняв“.
តតះ សោវាទីត៑, តវ ភ្រាតាគមត៑, តវ តាតឝ្ច តំ សុឝរីរំ ប្រាប្យ បុឞ្ដំ គោវត្សំ មារិតវាន៑។
28 І розгнівався той, — і ввійти не хотів. Тоді вийшов батько його й став просити його.
តតះ ស ប្រកុប្យ និវេឝនាន្តះ ប្រវេឞ្ដុំ ន សម្មេនេ; តតស្តស្យ បិតា ពហិរាគត្យ តំ សាធយាមាស។
29 А той відповів і до батька сказав: „Ото, стільки ро́ків служу́ я тобі, і ніко́ли нака́зу твого не пору́шив, — ти ж ніко́ли мені й козеняти не дав, щоб із при́ятелями своїми поті́шився я.
តតះ ស បិតរំ ប្រត្យុវាច, បឝ្យ តវ កាញ្ចិទប្យាជ្ញាំ ន វិលំឃ្យ ពហូន៑ វត្សរាន៑ អហំ ត្វាំ សេវេ តថាបិ មិត្រៃះ សាទ៌្ធម៑ ឧត្សវំ កត៌្តុំ កទាបិ ឆាគមេកមបិ មហ្យំ នាទទាះ;
30 Коли ж син твій вернувся оцей, що проїв твій маєток із блудни́цями, — ти для нього звелів заколоти теля відгодо́ване“.
កិន្តុ តវ យះ បុត្រោ វេឝ្យាគមនាទិភិស្តវ សម្បត្តិម៑ អបវ្យយិតវាន៑ តស្មិន្នាគតមាត្រេ តស្យៃវ និមិត្តំ បុឞ្ដំ គោវត្សំ មារិតវាន៑។
31 І сказав він йому: „Ти за́вжди зо мною, дитино, і все моє — то твоє!
តទា តស្យ បិតាវោចត៑, ហេ បុត្រ ត្វំ សវ៌្វទា មយា សហាសិ តស្មាន៑ មម យទ្យទាស្តេ តត្សវ៌្វំ តវ។
32 Веселитись та тішитись треба було́, бо цей брат твій був мертвий — і ожив, був пропав — і знайшовся!“
កិន្តុ តវាយំ ភ្រាតា ម្ឫតះ បុនរជីវីទ៑ ហារិតឝ្ច ភូត្វា ប្រាប្តោភូត៑, ឯតស្មាត៑ ការណាទ៑ ឧត្សវានន្ទៅ កត៌្តុម៑ ឧចិតមស្មាកម៑។
