Від Івана 13
1 Перед святом же Пасхи Ісус, знавши, що настала годи́на Йому́ перейти до Отця з цього світу, полюбивши Своїх, що на світі були́, до кінця полюбив їх.
నిస్తారోత్సవస్య కిఞ్చిత్కాలాత్ పూర్వ్వం పృథివ్యాః పితుః సమీపగమనస్య సమయః సన్నికర్షోభూద్ ఇతి జ్ఞాత్వా యీశురాప్రథమాద్ యేషు జగత్ప్రవాసిష్వాత్మీయలోకేష ప్రేమ కరోతి స్మ తేషు శేషం యావత్ ప్రేమ కృతవాన్|
2 Під час же вече́рі, як диявол уже був укинув у серце синові Си́мона — Юді Іскаріотському, щоб він видав Його́,
పితా తస్య హస్తే సర్వ్వం సమర్పితవాన్ స్వయమ్ ఈశ్వరస్య సమీపాద్ ఆగచ్ఛద్ ఈశ్వరస్య సమీపం యాస్యతి చ, సర్వ్వాణ్యేతాని జ్ఞాత్వా రజన్యాం భోజనే సమ్పూర్ణే సతి,
3 то Ісус, знавши те, що Отець віддав все Йому в руки, і що від Бога прийшов Він, і до Бога відходить,
యదా శైతాన్ తం పరహస్తేషు సమర్పయితుం శిమోనః పుత్రస్య ఈష్కారియోతియస్య యిహూదా అన్తఃకరణే కుప్రవృత్తిం సమార్పయత్,
4 устає від вечері, і здіймає одежу, бере рушника́ й підпері́зується.
తదా యీశు ర్భోజనాసనాద్ ఉత్థాయ గాత్రవస్త్రం మోచయిత్వా గాత్రమార్జనవస్త్రం గృహీత్వా తేన స్వకటిమ్ అబధ్నాత్,
5 Пото́му налив Він води до вмива́льниці, та й зачав обмивати ноги учням, і витирати рушнико́м, що ним був підпере́заний.
పశ్చాద్ ఏకపాత్రే జలమ్ అభిషిచ్య శిష్యాణాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య తేన కటిబద్ధగాత్రమార్జనవాససా మార్ష్టుం ప్రారభత|
6 І підходить до Си́мона Петра, а той каже Йому: „Ти, Господи, ми́тимеш но́ги мені?“
తతః శిమోన్పితరస్య సమీపమాగతే స ఉక్తవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కిం మమ పాదౌ ప్రక్షాలయిష్యతి?
7 Ісус відказав і промовив йому: „Що́ Я роблю́, ти не знаєш тепер, але опісля́ зрозумієш“.
యీశురుదితవాన్ అహం యత్ కరోమి తత్ సమ్ప్రతి న జానాసి కిన్తు పశ్చాజ్ జ్ఞాస్యసి|
8 Говорить до Нього Петро: „Ти повік мені ніг не обмиєш!“Ісус відповів йому: „Коли́ Я не вмию тебе, — ти не матимеш частки зо Мною“. (aiōn g165)
తతః పితరః కథితవాన్ భవాన్ కదాపి మమ పాదౌ న ప్రక్షాలయిష్యతి| యీశురకథయద్ యది త్వాం న ప్రక్షాలయే తర్హి మయి తవ కోప్యంశో నాస్తి| (aiōn g165)
9 До Нього проказує Си́мон Петро: „Господи, — не самі мої но́ги, а й руки та го́лову!“
తదా శిమోన్పితరః కథితవాన్ హే ప్రభో తర్హి కేవలపాదౌ న, మమ హస్తౌ శిరశ్చ ప్రక్షాలయతు|
10 Ісус каже йому: „Хто обмитий, тільки но́ги обмити потребу́є, бо він чистий увесь. І ви чисті, — та не всі“.
తతో యీశురవదద్ యో జనో ధౌతస్తస్య సర్వ్వాఙ్గపరిష్కృతత్వాత్ పాదౌ వినాన్యాఙ్గస్య ప్రక్షాలనాపేక్షా నాస్తి| యూయం పరిష్కృతా ఇతి సత్యం కిన్తు న సర్వ్వే,
11 Бо Він знав Свого зра́дника, тому то сказав: „Ви чисті не всі“.
యతో యో జనస్తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తం స జ్ఞాతవాన; అతఏవ యూయం సర్వ్వే న పరిష్కృతా ఇమాం కథాం కథితవాన్|
12 Коли ж пообмива́в їхні но́ги, і одежу Свою Він надів, засів зно́ву за стіл і промовив до них: „Чи знаєте ви, що́ Я зробив вам?
ఇత్థం యీశుస్తేషాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య వస్త్రం పరిధాయాసనే సముపవిశ్య కథితవాన్ అహం యుష్మాన్ ప్రతి కిం కర్మ్మాకార్షం జానీథ?
13 Ви Мене називаєте: Учитель і Госпо́дь, — і добре ви кажете, бо Я є.
యూయం మాం గురుం ప్రభుఞ్చ వదథ తత్ సత్యమేవ వదథ యతోహం సఏవ భవామి|
14 А коли обмив ноги вам Я, Госпо́дь і Вчитель, то повинні й ви один о́дному ноги вмивати.
యద్యహం ప్రభు ర్గురుశ్చ సన్ యుష్మాకం పాదాన్ ప్రక్షాలితవాన్ తర్హి యుష్మాకమపి పరస్పరం పాదప్రక్షాలనమ్ ఉచితమ్|
15 Бо то Я вам при́клада дав, щоб і ви те чинили, як Я вам учинив.
అహం యుష్మాన్ ప్రతి యథా వ్యవాహరం యుష్మాన్ తథా వ్యవహర్త్తుమ్ ఏకం పన్థానం దర్శితవాన్|
16 Поправді, поправді кажу́ вам: Раб не більший за пана свого́, послане́ць же не більший від того, хто вислав його.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, ప్రభో ర్దాసో న మహాన్ ప్రేరకాచ్చ ప్రేరితో న మహాన్|
17 Коли знаєте це, то блаженні ви, якщо таке чините!
ఇమాం కథాం విదిత్వా యది తదనుసారతః కర్మ్మాణి కురుథ తర్హి యూయం ధన్యా భవిష్యథ|
18 Не про всіх вас кажу́. Знаю Я, кого вибрав, але щоб збуло́ся Писа́ння: „Хто хліб споживає зо Мною, підняв той на Мене п'яту́ свою!“
సర్వ్వేషు యుష్మాసు కథామిమాం కథయామి ఇతి న, యే మమ మనోనీతాస్తానహం జానామి, కిన్తు మమ భక్ష్యాణి యో భుఙ్క్తే మత్ప్రాణప్రాతికూల్యతః| ఉత్థాపయతి పాదస్య మూలం స ఏష మానవః| యదేతద్ ధర్మ్మపుస్తకస్య వచనం తదనుసారేణావశ్యం ఘటిష్యతే|
19 Уже тепер вам кажу́, перше ніж те настане, щоб як станеться, ви ввірували, що то Я.
అహం స జన ఇత్యత్ర యథా యుష్మాకం విశ్వాసో జాయతే తదర్థం ఏతాదృశఘటనాత్ పూర్వ్వమ్ అహమిదానీం యుష్మభ్యమకథయమ్|
20 Поправді, поправді кажу́ вам: Хто приймає Мого посланця́, той приймає Мене; хто ж приймає Мене, той приймає Того, Хто послав Мене!“
అహం యుష్మానతీవ యథార్థం వదామి, మయా ప్రేరితం జనం యో గృహ్లాతి స మామేవ గృహ్లాతి యశ్చ మాం గృహ్లాతి స మత్ప్రేరకం గృహ్లాతి|
21 Промовивши це, затривожився духом Ісус, і осві́дчив, говорячи: „Поправді, поправді кажу́ вам, що один із вас видасть Мене!“
ఏతాం కథాం కథయిత్వా యీశు ర్దుఃఖీ సన్ ప్రమాణం దత్త్వా కథితవాన్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి యుష్మాకమ్ ఏకో జనో మాం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
22 І озиралися учні один на одно́го, непевними бувши, про кого Він каже.
తతః స కముద్దిశ్య కథామేతాం కథితవాన్ ఇత్యత్ర సన్దిగ్ధాః శిష్యాః పరస్పరం ముఖమాలోకయితుం ప్రారభన్త|
23 При столі, при Ісусовім лоні, був один з Його учнів, якого любив Ісус.
తస్మిన్ సమయే యీశు ర్యస్మిన్ అప్రీయత స శిష్యస్తస్య వక్షఃస్థలమ్ అవాలమ్బత|
24 От цьому кивну́в Си́мон Петро та й шепну́в: „Запитай, — хто б то був, що про нього Він каже?“
శిమోన్పితరస్తం సఙ్కేతేనావదత్, అయం కముద్దిశ్య కథామేతామ్ కథయతీతి పృచ్ఛ|
25 І, пригорну́вшись до ло́ня Ісусового, той говорить до Нього: „Хто́ це, Господи?“
తదా స యీశో ర్వక్షఃస్థలమ్ అవలమ్బ్య పృష్ఠవాన్, హే ప్రభో స జనః కః?
26 Ісус же відказує: „Це той, кому, умочивши, подам Я куска́“. І, вмочивши куска́, подав синові Си́мона, — Юді Іскаріо́тському!
తతో యీశుః ప్రత్యవదద్ ఏకఖణ్డం పూపం మజ్జయిత్వా యస్మై దాస్యామి సఏవ సః; పశ్చాత్ పూపఖణ్డమేకం మజ్జయిత్వా శిమోనః పుత్రాయ ఈష్కరియోతీయాయ యిహూదై దత్తవాన్|
27 За тим же куско́м тоді в нього ввійшов сатана́. А Ісус йому каже: „Що́ ти робиш — роби швидше“.
తస్మిన్ దత్తే సతి శైతాన్ తమాశ్రయత్; తదా యీశుస్తమ్ అవదత్ త్వం యత్ కరిష్యసి తత్ క్షిప్రం కురు|
28 Але жоден із тих, хто був при столі, того не зрозумів, до чо́го сказав Він йому.
కిన్తు స యేనాశయేన తాం కథామకథాయత్ తమ్ ఉపవిష్టలోకానాం కోపి నాబుధ్యత;
29 А тому́, що тримав Юда скриньку на гроші, то деякі ду́мали, ніби каже до нього Ісус: „Купи, що потрібно на свято для нас“, або щоб убогим подав що.
కిన్తు యిహూదాః సమీపే ముద్రాసమ్పుటకస్థితేః కేచిద్ ఇత్థమ్ అబుధ్యన్త పార్వ్వణాసాదనార్థం కిమపి ద్రవ్యం క్రేతుం వా దరిద్రేభ్యః కిఞ్చిద్ వితరితుం కథితవాన్|
30 А той, узявши кусок хліба, зараз вийшов. Була ж ніч.
తదా పూపఖణ్డగ్రహణాత్ పరం స తూర్ణం బహిరగచ్ఛత్; రాత్రిశ్చ సముపస్యితా|
31 Тоді, як він вийшов, промовляє Ісус: „Тепер ось просла́вивсь Син Лю́дський, і в Ньому просла́вився Бог.
యిహూదే బహిర్గతే యీశురకథయద్ ఇదానీం మానవసుతస్య మహిమా ప్రకాశతే తేనేశ్వరస్యాపి మహిమా ప్రకాశతే|
32 Коли в Ньому прославився Бог, то і Його Бог просла́вить у Собі, і зараз прославить Його!
యది తేనేశ్వరస్య మహిమా ప్రకాశతే తర్హీశ్వరోపి స్వేన తస్య మహిమానం ప్రకాశయిష్యతి తూర్ణమేవ ప్రకాశయిష్యతి|
33 Мої дітоньки, не довго вже бути Мені з вами! Ви шукати Мене будете, але́ — як сказав Я юдеям: „Куди Я йду, туди ви прибути не можете“, — те й вам говорю́ Я тепер.
హే వత్సా అహం యుష్మాభిః సార్ద్ధం కిఞ్చిత్కాలమాత్రమ్ ఆసే, తతః పరం మాం మృగయిష్యధ్వే కిన్త్వహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం యూయం గన్తుం న శక్ష్యథ, యామిమాం కథాం యిహూదీయేభ్యః కథితవాన్ తథాధునా యుష్మభ్యమపి కథయామి|
34 Нову́ заповідь Я вам даю: Любіть один о́дного! Як Я вас полюбив, так любіть один о́дного й ви!
యూయం పరస్పరం ప్రీయధ్వమ్ అహం యుష్మాసు యథా ప్రీయే యూయమపి పరస్పరమ్ తథైవ ప్రీయధ్వం, యుష్మాన్ ఇమాం నవీనామ్ ఆజ్ఞామ్ ఆదిశామి|
35 По то́му пізнають усі, що ви учні Мої, як бу́дете мати любов між собою“.
తేనైవ యది పరస్పరం ప్రీయధ్వే తర్హి లక్షణేనానేన యూయం మమ శిష్యా ఇతి సర్వ్వే జ్ఞాతుం శక్ష్యన్తి|
36 А Симон Петро Йому каже: „Куди, Господи, ідеш Ти?“Ісус відповів: „Куди Я йду, туди ти́ тепер іти за Мною не можеш, але по́тім ти підеш за Мною“.
శిమోనపితరః పృష్ఠవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కుత్ర యాస్యతి? తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, అహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం సామ్ప్రతం మమ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోషి కిన్తు పశ్చాద్ గమిష్యసి|
37 Говорить до Нього Петро: „Чому, Господи, іти за Тобою тепер я не мо́жу? За Те́бе я душу свою́ покладу́!“
తదా పితరః ప్రత్యుదితవాన్, హే ప్రభో సామ్ప్రతం కుతో హేతోస్తవ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోమి? త్వదర్థం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోమి|
38 Ісус відповідає: За Ме́не покладе́ш ти душу свою́? Поправді, поправді кажу́ Я тобі: Півень не заспіває, як ти тричі зречешся Мене́.
తతో యీశుః ప్రత్యుక్తవాన్ మన్నిమిత్తం కిం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోషి? త్వామహం యథార్థం వదామి, కుక్కుటరవణాత్ పూర్వ్వం త్వం త్రి ర్మామ్ అపహ్నోష్యసే|
