2 Тимофію 1
1 Павло, з волі Божої апо́стол Христа Ісуса, за обі́тницею життя, що в Христі Ісусі,
ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ യാ ജീവനസ്യ പ്രതിജ്ഞാ താമധീശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യൈകഃ പ്രേരിതഃ പൗലോഽഹം സ്വകീയം പ്രിയം ധർമ്മപുത്രം തീമഥിയം പ്രതി പത്രം ലിഖാമി|
2 до Тимофія, сина улю́бленого: благода́ть, милість, мир від Бога Отця й Христа Ісуса, Господа нашого!
താത ഈശ്വരോഽസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടശ്ച ത്വയി പ്രസാദം ദയാം ശാന്തിഞ്ച ക്രിയാസ്താം|
3 Дякую Богові, Якому служу́ від предків чистим сумлінням, що тебе пам'ятаю я за́вжди в молитвах своїх день і ніч.
അഹമ് ആ പൂർവ്വപുരുഷാത് യമ് ഈശ്വരം പവിത്രമനസാ സേവേ തം ധന്യം വദനം കഥയാമി, അഹമ് അഹോരാത്രം പ്രാർഥനാസമയേ ത്വാം നിരന്തരം സ്മരാമി|
4 Я бажаю побачити тебе, пам'ята́ючи сльо́зи твої, щоб напо́внитись радістю.
യശ്ച വിശ്വാസഃ പ്രഥമേ ലോയീനാമികായാം തവ മാതാമഹ്യാമ് ഉനീകീനാമികായാം മാതരി ചാതിഷ്ഠത് തവാന്തരേഽപി തിഷ്ഠതീതി മന്യേ
5 Я приво́джу на пам'ять собі твою нелицемірну віру, що перше була́ осели́лася в бабі твоїй Лоі́ді та в твоїй матері Евні́кії; певен же я, що й у тобі вона осели́лась.
തവ തം നിഷ്കപടം വിശ്വാസം മനസി കുർവ്വൻ തവാശ്രുപാതം സ്മരൻ യഥാനന്ദേന പ്രഫല്ലോ ഭവേയം തദർഥം തവ ദർശനമ് ആകാങ്ക്ഷേ|
6 З цієї причини я нагадую тобі, щоб ти розгрівав Божого дара, який у тобі через покла́дання рук моїх.
അതോ ഹേതോ ർമമ ഹസ്താർപണേന ലബ്ധോ യ ഈശ്വരസ്യ വരസ്ത്വയി വിദ്യതേ തമ് ഉജ്ജ്വാലയിതും ത്വാം സ്മാരയാമി|
7 Бо не дав нам Бог духа стра́ху, але сили, і любови, і здорового розуму.
യത ഈശ്വരോഽസ്മഭ്യം ഭയജനകമ് ആത്മാനമ് അദത്ത്വാ ശക്തിപ്രേമസതർകതാനാമ് ആകരമ് ആത്മാനം ദത്തവാൻ|
8 Тож, не соромся засві́дчення Господа нашого, ні мене, Його в'я́зня, але страждай з Єва́нгелією за силою Бога,
അതഏവാസ്മാകം പ്രഭുമധി തസ്യ വന്ദിദാസം മാമധി ച പ്രമാണം ദാതും ന ത്രപസ്വ കിന്ത്വീശ്വരീയശക്ത്യാ സുസംവാദസ്യ കൃതേ ദുഃഖസ്യ സഹഭാഗീ ഭവ|
9 що нас спас і покликав святим по́кликом, — не за наші діла, але з волі Своєї та з благодаті, що нам да́на в Христі Ісусі попе́реду вічних часі́в. (aiōnios g166)
സോഽസ്മാൻ പരിത്രാണപാത്രാണി കൃതവാൻ പവിത്രേണാഹ്വാനേനാഹൂതവാംശ്ച; അസ്മത്കർമ്മഹേതുനേതി നഹി സ്വീയനിരൂപാണസ്യ പ്രസാദസ്യ ച കൃതേ തത് കൃതവാൻ| സ പ്രസാദഃ സൃഷ്ടേഃ പൂർവ്വകാലേ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മഭ്യമ് അദായി, (aiōnios g166)
10 А тепер об'яви́лась через з'я́влення Спасителя нашого Христа Ісуса, що й смерть зруйнував, і вивів на світло життя та нетління Єва́нгелією.
കിന്ത്വധുനാസ്മാകം പരിത്രാതു ര്യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യാഗമനേന പ്രാകാശത| ഖ്രീഷ്ടോ മൃത്യും പരാജിതവാൻ സുസംവാദേന ച ജീവനമ് അമരതാഞ്ച പ്രകാശിതവാൻ|
11 що для неї я був настано́влений за проповідника, апо́стола й учителя.
തസ്യ ഘോഷയിതാ ദൂതശ്ചാന്യജാതീയാനാം ശിക്ഷകശ്ചാഹം നിയുക്തോഽസ്മി|
12 З цієї причини й терплю́ я оце, але не соро́млюсь, бо знаю, в Кого я ввірував та впе́внився, що має Він силу заховати на той день заста́ву мою.
തസ്മാത് കാരണാത് മമായം ക്ലേശോ ഭവതി തേന മമ ലജ്ജാ ന ജായതേ യതോഽഹം യസ്മിൻ വിശ്വസിതവാൻ തമവഗതോഽസ്മി മഹാദിനം യാവത് മമോപനിധേ ർഗോപനസ്യ ശക്തിസ്തസ്യ വിദ്യത ഇതി നിശ്ചിതം ജാനാമി|
13 Май же за взір здорових слів ті, які від мене почув ти у вірі й любові, що в Христі Ісусі вона.
ഹിതദായകാനാം വാക്യാനാമ് ആദർശരൂപേണ മത്തഃ ശ്രുതാഃ ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ വിശ്വാസപ്രേമ്നോഃ കഥാ ധാരയ|
14 Добро припору́чене стережи Святим Духом, що в нас пробува́є.
അപരമ് അസ്മദന്തർവാസിനാ പവിത്രേണാത്മനാ താമുത്തമാമ് ഉപനിധിം ഗോപയ|
15 Ти знаєш оце, що відверну́лись від мене всі, хто в А́зії, а між ними Фіге́л та Гермоге́н.
ആശിയാദേശീയാഃ സർവ്വേ മാം ത്യക്തവന്ത ഇതി ത്വം ജാനാസി തേഷാം മധ്യേ ഫൂഗില്ലോ ഹർമ്മഗിനിശ്ച വിദ്യേതേ|
16 Хай Госпо́дь подасть милосердя Ониси́форовому дому, бо він часто мене підкріпляв і кайда́нів моїх не соро́мився.
പ്രഭുരനീഷിഫരസ്യ പരിവാരാൻ പ്രതി കൃപാം വിദധാതു യതഃ സ പുനഃ പുന ർമാമ് ആപ്യായിതവാൻ
17 А коли він до Риму прибув, шукав мене пильно й знайшов, —
മമ ശൃങ്ഖലേന ന ത്രപിത്വാ രോമാനഗരേ ഉപസ്ഥിതിസമയേ യത്നേന മാം മൃഗയിത്വാ മമോദ്ദേശം പ്രാപ്തവാൻ|
18 хай Госпо́дь йому дасть знайти милість від Господа в день той, — скільки ж він послужив був в Ефе́сі мені, ти ві́даєш краще!
അതോ വിചാരദിനേ സ യഥാ പ്രഭോഃ കൃപാഭാജനം ഭവേത് താദൃശം വരം പ്രഭുസ്തസ്മൈ ദേയാത്| ഇഫിഷനഗരേഽപി സ കതി പ്രകാരൈ ർമാമ് ഉപകൃതവാൻ തത് ത്വം സമ്യഗ് വേത്സി|
