< Від Івана 16 >

1 Се я глаголав вам, щоб ви не поблазнились.
Silerning putliship ketmeslikinglar üchün bularni silerge éyttim.
2 Вилучати муть вас із шкіл; ба прийде час, що всякий, хто вбиває вас, думати ме, що службу приносить Богу
Ular silerni sinagoglarning jamaetliridin qoghlap chiqiriwétidu; hemde shundaq bir waqit-saet kéliduki, silerni öltürgüchi özini Xudagha xizmet qiliwatimen, dep hésablaydu.
3 І се робити муть вам, бо не знали нї Отця, нї мене.
Ular bularni ya Atini, ya méni tonumighanliqi üchün qilidu.
4 Та се сказав я вам, щоб, як прийде час, згадали про се, що я глаголав вам; бо з вами був.
Lékin men bu ishlarni silerge éyttimki, waqit-saiti kelgende, men shundaq aldin’ala éytqinimni ésinglargha keltüreleysiler.
5 Тепер же йду до Пославшого мене; й нїхто з вас не питає мене: Куди йдеш?
— Men bashta bularni silerge éytmidim, chünki men siler bilen bille idim. Lékin emdi méni ewetküchining yénigha qaytip kétimen. Shundaq turuqluq, aranglardin héchkim mendin: «Nege kétisen?» dep sorimaywatidu.
6 Та що се сказав я вам, смуток сповнив ваше серце.
Eksiche, silerge bularni éytqinim üchün, qelbinglar qayghugha chömüp ketti.
7 Тільки ж я правду глаголю вам: лучче вам, щоб я пійшов; як бо не дійду, Утішитель не прийде до вас; як же пійду, пришлю Його до вас.
Emma men silerge heqiqetni éytip qoyayki, méning kétishim silerge paydiliqtur. Chünki eger ketmisem, Yardemchi silerge kelmeydu. Emma ketsem, Uni silerge ewetimen.
8 А Той прийшовши, докорить сьвітові за гріх, і за правду, і за суд:
U kelgende, bu dunyadikilerge gunah toghrisida, heqqaniyliq toghrisida we axiret soriqi toghrisida heqiqetni bilgüzidu.
9 за гріх бо не вірують у мене;
U ularni gunah toghrisida bilgüzidu, chünki ular manga étiqad qilmidi.
10 за правду ж, бо я до Отця мого йду, й більш не побачите мене;
Ularni heqqaniyliq toghrisida [bilgüzidu], chünki Atamning yénigha qaytip barimen we siler méni yene körelmeysiler.
11 за суд, бо князь сьвіта сього осуджений.
Ularni axiret soriqi toghrisida [bilgüzidu], chünki bu dunyaning hökümdari üstige höküm chiqirildi.
12 Ще багато маю глаголати вам, та ви не можете носити нині.
Silerge éytidighan yene köp sözlirim bar idi; lékin siler ularni hazirche kötürelmeysiler.
13 Як же прийде той Дух правди, то проведе вас до всякої правди; бо глаголати ме не від себе, а все, що чути ме, буде глаголати, й що настане, звістить вам.
Lékin U, yeni Heqiqetning Rohi kelgende, U silerni barliq heqiqetke bashlap baridu. Chünki U özlükidin sözlimeydu, belki némini anglighan bolsa, shuni sözleydu we kelgüside bolidighan ishlardin silerge xewer béridu.
14 Той мене прославить: бо з мого прийме і звістить вам.
U méni ulughlaydu; chünki U mende bar bolghanni tapshuruwélip, silerge jakarlaydu.
15 Усе, що має Отець, - моє: тим я сказав, що з мого Він прийме, і звістить вам.
Atida bar bolghanning hemmisi hem méningkidur; mana shuning üchün men: «U mende bar bolghanni tapshuruwélip, silerge jakarlaydu» dep éyttim.
16 Трохи, і не будете видїти мене; а знов трохи, і побачите мене; бо я йду до Отця.
Az waqittin kéyin, méni körmeysiler; we yene bir’az waqit ötkendin kéyin, méni qayta körisiler, chünki men Atamning yénigha kétimen».
17 Казали тоді деякі з учеників Його між собою: Що се, що каже нам: Трохи, і не будете видїти мене, а знов трохи, і побачите мене, і: Бо я йду до Отця?
Shunga muxlislarning beziliri bir-birige: — Bizlerge: — «Az waqittin kéyin, méni körmeysiler; yene bir’az waqit ötkendin kéyin, méni qayta körisiler» we yene «Chünki men Atamning yénigha kétimen» dégini néme déginidu?
18 Казали ж: Що се, що каже: Трохи? Не знаємо, що Він каже.
«Az waqittin kéyin» dégen sözining menisi néme? Uning némilerni dewatqanlirini bilmiduq, — déyishidu.
19 Знав же Ісус, що хотіли Його спитати, й рече їм: Про се розпитуєтесь між собою, що я сказав: Трохи, і не будете видїти мене, а знов: трохи, і побачите мене?
Eysa ularning özidin némini sorimaqchi bolghinini bilip ulargha mundaq dédi: — «Méning «Az waqittin kéyin, méni körmeysiler; yene bir’az waqit ötkendin kéyin, méni körisiler» déginimning menisini bir-biringlardin sorawatamsiler?
20 Істино, істино глаголю вам: Що плакати й ридати будете ви, сьвіт же веселитись; ви ж смуткувати мете, та смуток ваш на радощі обернеть ся.
Berheq, berheq, men silerge shuni éytip qoyayki, siler yigha-zar kötürüsiler, lékin bu dunyadikiler xushal bolushup kétidu; siler qayghurisiler, lékin qayghuliringlar shadliqqa aylinidu.
21 Жінка як роджає, смуток має, бо прийшла година її; скоро ж уродить дитину, вже не памятає муки з радощів, що народив ся чоловік на сьвіт.
Ayal kishi tughutta azablinidu, chünki uning waqit-saiti yétip kelgen; lékin bowiqi tughulup bolghandin kéyin, bir perzentning dunyagha kelgenlikining shadliqi bilen tartqan azabini untup kétidu.
22 І ви оце тепер смуток маєте; знов же побачу вас, і звеселить ся серце ваше, і радощів ваших піхта не візьме од вас.
Shuninggha oxshash, silermu hazir azabliniwatisiler, lékin men siler bilen qayta körüshimen, qelbinglar shadlinidu we shadliqinglarni héchkim silerdin tartiwalalmaydu.
23 І того дня в мене не питати мете. Істино, істино глаголю вам: Що чого нї попросите в Отпя імям моїм, дасть вам.
Shu künde siler mendin héchnerse sorimaysiler. Berheq, berheq, men silerge shuni éytip qoyayki, méning namim bilen Atidin némini tilisenglar, u shuni silerge béridu.
24 Досі не просили ви нїчого в імя моє. Просіть, то й приймете, щоб радість ваша була певна.
Hazirghiche méning namim bilen héchnéme tilimidinglar. Emdi tilenglar, érishisiler, buning bilen shadliqinglar tolup tashidu!
25 Оце приповістями глаголав вам; та прийде час, що більше вже приповістями не глаголати му вам, а явно про Отця звіщу вам.
Silerge bularni temsiller bilen éytip berdim. Biraq shundaq bir waqit kéliduki, u chaghda silerge yene temsiller bilen sözlimeymen, Ata toghruluq silerge ochuq éytimen.
26 Того дня просити мете в імя моє, і не глаголю вам, що я просити му Отця за вас.
Shu küni tilekliringlarni méning namim bilen iltija qilisiler. Men siler üchün Atidin telep qilimen, dep éytmaymen;
27 Сам бо Отець любить вас; бо ви мене полюбили, й увірували, що я від Бога вийшов.
chünki Ata özimu silerni söyidu; chünki siler méni söyisiler we méning Xudaning yénidin kelgenlikimge ishendinglar.
28 Я вийшов од Отця, і прийшов на сьвіт. Знов оставляю сьвіт і йду до Отця.
Men Atining yénidin chiqip bu dunyagha keldim; emdi men yene bu dunyadin kétip Atining yénigha barimen».
29 Кажуть Йому ученики Його: Оттепер явно глаголеш, і приповісти ніякої не кажеш.
Muxlisliri: — Mana sen hazir ochuq éytiwatisen, temsil keltürüp sözlimiding!
30 Тепер знаємо, що знавш усе, і не треба, щоб хто питав Тебе. По сьому віруємо, що від Бога вийшов єси.
Biz séning hemmini bilginingni, shundaqla héchkimning sendin soal sorishining hajiti yoqluqini emdi bilip yettuq. Shuningdin séning Xudaning yénidin kelgenlikingge ishenduq, — déyishti.
31 Відказав їм Ісус: Тепер віруєте?
Eysa jawaben ulargha: — Hazir ishendinglarmu?
32 Ось прийде час, і нині прийшов, щоб ви розсипались кожен у свій бік, а мене самого зоставили; та я не сам, бо Отець зо мною.
Mana, shundaq waqit-saiti kéley dep qaldi, shundaqla kélip qaldiki, hemminglar méni yalghuz tashlap herbiringlar öz yolliringlargha tarqilip kétisiler. Biraq men yalghuz emesmen, chünki Ata men bilen billidur.
33 Се глаголав я вам, щоб у менї впокій мали. У сьвітї горе мати мете, тільки ж бодріть ся: я побідив сьвіт.
Silerning mende xatirjemlikke ige bolushunglar üchün bularni silerge éyttim. Bu dunyada turup azab-oqubet tartisiler, emma gheyretlik bolunglar! Men bu dunya üstidin ghelibe qildim!

< Від Івана 16 >