2 до коринтян 2

1 Я вирішив собі не приходити до вас знову зі скорботою.

Por unë kisha vendosur në veten time të mos vij përsëri te ju me hidhërim.

2 Адже якщо я вас засмучую, то хто тоді мене звеселить, як не той, кого я засмутив?

Sepse, në qoftë se unë ju hidhëroj, kush do të më gëzojë mua, në mos ai vetë që u hidhërua prej meje?

3 Я написав вам так, щоб, прийшовши, не засмутитися через тих, за кого мав би радіти, адже я впевнений щодо всіх вас, що моя радість – це й ваша радість також.

Dhe ju shkrova në këtë mënyrë që, kur të vij, të mos kem trishtim nga ata që duhet të më gëzonin, duke pasur besim në ju të gjithë, se gëzimi im është i të gjithë juve.

4 Бо я написав вам із великою скорботою, болем у серці та слізьми на очах не для того, щоб ви засмучувались, але щоб пізнали мою надмірну любов до вас.

Ju shkrova, në fakt, me shumë lot dhe me pikëllim të madh dhe ankth në zemër, jo që të hidhëroheni, por që të njihni dashurinë shumë të madhe që kam për ju.

5 Якщо ж хтось і засмутив, то засмутив не мене, а певною мірою, щоб не перебільшити, усіх вас.

Edhe në qoftë se dikush ka shkaktuar trishtim, s’më ka hidhëruar vetëm mua, por deri diku, pa e tepruar, ju të gjithë.

6 Йому достатньо того покарання, яке [він отримав] від більшості.

Mjaft është për atë njeri ndëshkimi që iu bë nga shumica,

7 Тож краще вам його пробачити та підбадьорити, щоб його не охопив смуток.

por tani, përkundrazi, ju duhet më tepër ta falni atë dhe ta ngushlloni, që ai njeri të mos gëlltitet nga trishtimi i tepërt.

8 Тому я закликаю вас виявити до нього любов.

Prandaj ju lutem t’i shfaqni dashuri,

9 Бо я написав вам ще й для того, щоб пізнати вашу стійкість, чи ви слухняні в усьому.

sepse ju shkrova edhe për këtë, që të njoh provën tuaj, nëse jeni të dëgjueshëm në çdo gjë.

10 Кого пробачаєте ви, того [пробачаю] і я. Бо те, що я простив, якщо й простив щось, то заради вас перед Христом,

Por atij që ju do t’i falni diçka, e fal edhe unë, sepse edhe unë, nëse kam falur gjë, kujtdo që t’ia kem falur, e bëra për ju përpara Krishtit,

11 щоб не дозволити сатані нас перехитрити, адже ми розуміємо його задуми.

që të mos na mposhtë Satanai, sepse ne i dimë qëllimet e tij.

12 Коли я прибув до Троади заради Доброї Звістки Христа і мені були відкриті двері Господом,

Dhe, kur arrita në Troas për ungjillin e Krishtit edhe m’u hap një derë në Zotin,

13 то я не мав спокою в дусі, бо не знайшов там Тита, свого брата. Тож, попрощавшись із ними, я пішов до Македонії.

nuk gjeta prehje në frymën time, sepse nuk gjeta aty Titin, vëllanë tim; prandaj, si u përshëndeta me ta, shkova në Maqedoni.

14 Але подяка Богові, Який завжди робить нас переможцями в Христі й повсюди розповсюджує через нас пахощі Свого пізнання.

Por, falem nderit Perëndisë, që na bën të ngadhnjejmë gjithnjë në Krishtin dhe shfaq kudo nëpërmjet nesh erën e këndshme të njohurisë së vet.

15 Адже ми для Бога – Христові пахощі між спасенними та тими, що гинуть.

Sepse ne jemi për Perëndinë era e këndshme e Krishtit ndër ata që shpëtohen dhe ndër ata që humbasin;

16 Для одних ми запах смерті, а для інших – запах життя. І хто на це здатний?

për këta një erë vdekjeje në vdekje, po për ata erë jete në jetë. Dhe kush është i zoti për këto?

17 Бо ми, на відміну від багатьох, не наживаємося на Слові Божому, але говоримо щиро – як від Бога, перед Богом, у Христі.

Ne në fakt nuk falsifikojmë fjalën e Perëndisë, si shumë të tjerë, por flasim me sinqeritet si nga ana e Perëndisë, përpara Perëndisë në Krishtin.