1 до солунян 4

1 Наостанку, брати, просимо й закликаємо вас у Господі Ісусі: оскільки ви отримали від нас настанови про те, як треба жити, щоб сподобатися Богові, – що ви й робите, – продовжуйте зростати [в цьому] ще більшою мірою.

Sa për të tjerat, pra, vëllezër, ju lutemi dhe ju bëjmë thirrje në Zotin Jezus që, sikundër morët prej nesh se si duhet të ecni për t’i pëlqyer Perëndisë, kështu të teproni edhe më shumë.

2 Бо ви знаєте, які настанови ми дали вам від Господа Ісуса.

Sepse ju e dini se ç’urdhërime ju lamë nga ana e Zotit Jezus.

3 Адже це воля Божа, щоб ви освячувались і уникали розпусти,

Sepse ky është vullneti i Perëndisë: shenjtërimi juaj; të hiqni dorë nga kurvëria;

4 щоб кожен із вас знав, як утримувати своє тіло у святості й честі,

që secili prej jush të dijë ta mbajë enën e vet në shenjtëri dhe me nder,

5 а не в пристрасній похоті, як язичники, які не знають Бога.

jo me pasione epshi, si johebre që nuk e njohin Perëndinë,

6 У цьому питанні ніхто не повинен кривдити чи обманювати свого брата, бо Господь покарає за все це, як ми вам говорили й свідчили.

dhe që askush të mos mashtrojë ose t’ia hedhë në punë vëllait të vet, sepse Perëndia është hakmarrësi për të gjitha këto gjëra, sikurse edhe ju thamë më parë dhe e dëshmuam.

7 Адже Бог не покликав нас до нечистоти, але до святості.

Sepse Perëndia nuk na thirri në ndyrësi, por në shenjtërim.

8 І кожен, хто відкидає це, відкидає не людину, а Бога, Який дав вам Свого Святого Духа.

Prandaj ai që i përbuz këto gjëra, nuk përbuz një njeri, por Perëndinë që ju dha edhe Frymën e tij të Shenjtë.

9 Що ж до братерської любові, то про це немає потреби писати вам, бо ви самі навчені Богом любити одне одного.

Sa për dashurinë vëllazërore, nuk keni nevojë që t’ju shkruaj, sepse ju vetë jeni të mësuar nga Perëndia që të doni njeri tjetrin.

10 Ви й справді так поводитесь зі всіма братами в Македонії. Але ми закликаємо вас, брати: зростайте в цьому все більше й більше.

Sepse ju e bëni këtë ndaj gjithë vëllezërve që janë në gjithë Maqedoninë; por ne ju bëjmë thirrje, vëllezër, që në këtë të shtohemi edhe më shumë.

11 Прагніть жити в спокої та виконуйте свої обов’язки, працюючи власними руками, як ми наказували вам,

dhe të përpiqeni me kujdes të jetoni në paqe, të merreni me gjërat tuaja dhe të punoni me duart tuaja, ashtu si ju kemi urdhëruar,

12 щоб ви поводилися гідно перед сторонніми людьми й ні в чому не мали потреби.

që të silleni me nder ndaj atyre që janë jashtë dhe të mos keni nevojë për asgjë.

13 Брати, ми не хочемо, щоб ви не знали про тих, хто помер, щоб ви сумували, як інші, що не мають надії.

Tashmë, vëllezër, nuk duam që të jeni në mosdije përsa u përket atyre që flenë, që të mos trishtoheni si të tjerët që nuk kanë shpresë.

14 Бо якщо ми віримо, що Ісус помер та воскрес, то також віримо, що Бог приведе [разом] з Ісусом і тих, хто помер у Ньому.

Sepse, po të besojmë se Jezusi vdiq dhe u ringjall, besojmë gjithashtu që Perëndia do të sjellë me të, me anë të Jezusit, ata që kanë fjetur.

15 За Господнім словом ми говоримо вам, що ті з нас, хто буде живий під час пришестя Господа, не випередять тих, хто помер.

Dhe këtë po jua themi me fjalën e Zotit: ne të gjallët, që do të mbetemi deri në ardhjen e Zotit, nuk do të jemi përpara atyre që kanë fjetur,

16 Бо Сам Господь із голосним наказом, із голосом архангела та із сурмою Божою зійде з неба, і померлі в Христі воскреснуть першими.

sepse Zoti vetë, me një urdhër, me zë kryeengjëlli dhe me borinë e Perëndisë, do të zbresë nga qielli dhe ata që vdiqën në Krishtin do të ringjallen të parët;

17 Після цього ми, що залишимося живими, будемо піднесені разом із ними на хмари, щоб зустріти Господа в повітрі. І так ми будемо назавжди з Господом.

pastaj ne të gjallët, që do të kemi mbetur, do të rrëmbehemi bashkë me ata mbi retë, për të dalë përpara Zotit në ajër; dhe kështu do të jemi përherë bashkë me Zotin.

18 Тому підбадьорюйте одне одного цими словами.

Ngushëlloni, pra, njëri-tjetrin me këto fjalë.