< Nnwom 105 >

1 Da Awurade ase na da ne kɛseyɛ adi. Ma wiase nyinaa nhu nea wayɛ.
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Monto dwom mma no, monto ayeyi dwom mma no; monka nʼanwonwade no nyinaa.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 Monhoahoa mo ho wɔ ne din kronkron mu; momma wɔn a wɔhwehwɛ Awurade no nnya koma mu anigye.
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 Momma mo ani nna Awurade ne nʼahoɔden no so; na monhwehwɛ nʼanim bere biara.
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 Monkae anwonwade a wayɛ ne nsɛnkyerɛnne, ne atɛn a obui,
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 Abraham mma, Onyankopɔn asomfo, Yakob mma a wapaw wɔn.
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 Ɔyɛ Awurade, yɛn Nyankopɔn. Nʼahenni da adi wɔ asase so nyinaa.
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 Ɔkae nʼapam daa nyinaa, asɛm a ɔhyɛ maa awo ntoantoaso apem no,
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 apam a ɔne Abraham yɛe no, ntam a ɔka kyerɛɛ Isak no.
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 Ɔhyɛɛ mu den maa Yakob sɛ mmara, de maa Israel sɛ apam a ɛbɛtena hɔ afebɔɔ.
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 Ɔkae se, “Mede Kanaan asase no bɛma wo sɛ kyɛfa a ɛbɛyɛ wʼagyapade.”
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 Ɔkaa eyi bere a na wɔnnɔɔso, ahɔhokuw ketewa bi a wɔwɔ Kanaan.
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 Wofii aman so kɔɔ aman so; fii ahemman mu kɔɔ ahemman mu.
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 Wamma obi anhyɛ wɔn so; wɔn nti, ɔkaa ahene anim se:
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 “Mommfa mo nsa nka wɔn a masra wɔn ngo; na monnyɛ mʼadiyifo bɔne bi.”
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 Ɔmaa ɔkɔm baa asase no so na ɔsɛee akwan a wɔfa so nya wɔn aduan nyinaa;
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 na ɔsomaa ɔbarima bi dii wɔn anim, Yosef a wɔtɔn no sɛ akoa no.
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 Wɔde mpokyerɛ guu ne nʼanan, na wɔde dade nkɔnsɔnkɔnsɔn hyɛɛ ne kɔn,
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 kosii sɛ nea ɔhyɛɛ ho nkɔm no baa mu, kosii sɛ Awurade asɛm no daa no adi sɛ ɔyɛ ɔnokwafo.
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Ɔhene no soma ma wokoyii no; aman no sodifo gyaa no.
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 Ɔyɛɛ no ne fi so wura nea ɔwɔ nyinaa sodifo,
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 sɛ ɔnkyerɛ ne mmapɔmma nea ɔpɛ na ɔnkyerɛ ne mpanyimfo nyansa.
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 Na Israel kɔɔ Misraim; Yakob kɔtenaa Ham asase so sɛ ɔnanani.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 Awurade maa ne nkurɔfo ase dɔe; ɔyɛɛ wɔn bebree dodo maa wɔn atamfo,
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 wɔn a ɔdan wɔn koma sɛ wɔntan ne nkurɔfo na wɔmpam nʼasomfo ti so.
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 Ɔsomaa ne somfo Mose, ne Aaron a na wayi no no.
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 Wɔyɛɛ ne nsɛnkyerɛnne nwonwaso wɔ wɔn mu, nʼanwonwade wɔ Ham asase so.
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Ɔsomaa sum, na ɔmaa asase duruu sum, efisɛ na wɔatew nʼasɛm no so atua.
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 Ɔmaa wɔn nsu nyinaa dan mogya, nam so kum mu mpataa.
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 Mpɔtorɔ bɛhyɛɛ asase no so ma, na wɔhyɛn ɔman no sodifo mpia mu.
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 Ɔkasae, na nwansena bebree ne ntontom baa ɔman no mu baabiara.
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 Ɔmaa wɔn osu dan mparuwbo a anyinam nenam mu wɔ ɔman no nyinaa mu;
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 Ɔsɛee wɔn bobe ne borɔdɔma nnua na obubuu ɔman no so nnua pasaa.
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 Ɔkasae, na mmoadabi bae, tɛwtɛw a wontumi nkan wɔn;
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 wɔwee ahabammono biara a ɛwɔ wɔn asase no so, na wodii wɔn mfuw so nnuan.
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 Afei okunkum wɔn asase so mmakan nyinaa, wɔn mmarimayɛ mu aba a edi kan nyinaa.
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Oyii Israel a ɔso dwetɛ ne sikakɔkɔɔ fii wɔn mmusuakuw mu a obiara ho antɔ kyima.
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Misraim ani gyei, bere a wɔkɔe, efisɛ na Israelfo ho hu atɔ wɔn so.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 Ɔtrɛw omununkum mu kataa wɔn so, na ogya maa wɔn hann anadwo.
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 Wobisae, na ɔbrɛɛ wɔn mparuwbo ɔmaa ɔsoro aduan mee wɔn.
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Obuee ɔbotan mu maa nsu fii mu bae; na ɛsen faa sare no so sɛ asubɔnten.
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 Ɔkaee ne bɔ kronkron bi a ɔhyɛɛ ne somfo Abraham no.
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 Oyii ne nkurɔfo maa wɔn ani gyei; wɔn a wapaw wɔn no dii ahurusi;
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 ɔde amanaman no nsase maa wɔn, na nea ebinom abrɛ anya no bɛyɛɛ wɔn agyapade
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 na wɔahwɛ nʼahyɛde adi ne mmara so. Munyi Awurade ayɛ.
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.

< Nnwom 105 >