Hiob 41

1 “So wubetumi de darewa atwe ɔdɛnkyɛmmirampɔn anaa wubetumi de hama akyekyere ne tɛkrɛma?

Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

2 So wubetumi de hama afa ne hwenem, anaasɛ wubetumi de darewa aso nʼabogye mu?

Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

3 Ɔbɛkɔ so asrɛ wo sɛ hu no mmɔbɔ ana? Ɔne wo bɛkasa brɛoo ana?

Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

4 Ɔbɛpene ne wo ayɛ apam ama wode no ayɛ wʼakoa afebɔɔ ana?

Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

5 Wubetumi de no ayɛ abɛbɛ te sɛ anomaa anaa wubetumi asa no hama de no ama wo mmabea?

Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

6 So aguadifo bɛpɛ sɛ wode no bedi nsesagua? Wɔbɛkyekyɛ ne mu ama aguadifo ana?

Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

7 Wubetumi de mpeaw awowɔ ne were mu anaasɛ wode mpataa mpɛmɛ bɛwowɔ ne ti ho?

Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

8 Wode wo nsa ka no a, wobɛkae sɛnea ɔbɛwosow ne ho, nti worenyɛ saa bio!

Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

9 Ɔkwan biara nni hɔ a wobɛfa so akyere no; ani a ɛbɔ ne so kɛkɛ no ma nnipa dwudwo.

Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

10 Obiara ntumi nsi ne bo nhwanyan no. Afei hena na obetumi ne me adi asi?

Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

11 Hena na mede no ka a ɛsɛ sɛ mitua? Biribiara a ɛhyɛ ɔsoro ase no yɛ me de.

Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

12 “Me werɛ remfi sɛ mɛka nʼakwaa, nʼahoɔden ne ne bɔbea fɛfɛ no ho asɛm.

Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

13 Hena na obetumi aworɔw ne ho ahama, na hena na ɔde nnareka bɛkɔ ne ho?

Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

14 Hena na obetumi abue nʼabogye, a ɛse a ɛyɛ hu ayɛ no ma no?

Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

15 Nʼakyi wɔ bona a ɛsesa so, ɛtetare so a ɔkwan nna mu koraa;

[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

16 sɛnea ɛtetare so fa no nti, mframa biara mfa ntam.

Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

17 Ɛtoatoa mu denneennen a emu ntumi ntetew.

Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

18 Sɛ ɔnwansi a, ɛpepa gya; nʼaniwa aba te sɛ adekyeenim hann.

Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

19 Agyatɛn turuw fi nʼanom na nsramma turuturuw fi mu.

Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

20 Wusiw sen fi ne hwene mu te sɛ ɔsɛn a esi gya so.

Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

21 Ne home ma gyabiriw ano sɔ, na ogyaframa tu fi nʼanom.

Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

22 Ne kɔn mu wɔ ahoɔden ankasa; wɔn a wohu no no aba mu bu.

W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

23 Ne were a abubu agu so no yɛ peperee; ayɛ pemee a ɛnka ne ho.

Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

24 Ne koko so yɛ den sɛ ɔbotan ɛyɛ den sɛ awiyammo.

Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

25 Sɛ ɔsɔre a, ahoɔdenfo bɔ huboa; sɛ ɔwosow ne ho a woguan.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Afoa wɔ no a, ɛnka no, peaw, pɛmɛ ne agyan nso saa ara.

Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

27 Ɔfa dade sɛ wura bi na kɔbere mfrafrae te sɛ dua a awu bi ma no.

Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

28 Agyan mma no nguan; ahwimmo mu aboa yɛ ntɛtɛ ma no.

Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

29 Kontibaa te sɛ sare wɔ nʼani so; na ɔserew pɛmɛ nnyigyei.

Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

30 Abon a ano yɛ nnam tuatua ne yafunu so. Ɔtwe ne ho ase wɔ fam fa dontori mu a, eyiyi akam.

Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

31 Ɔma bun mu huru sɛ nsu a ɛwɔ ɛsɛn mu na onunu po mu sɛ srade a ɛwɔ kuku mu.

Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

32 Nea ɔbɛfa no, ɛhɔ nsu no pa yerɛw yerɛw; na obi besusuw sɛ po bun adan ayɛ dwen.

Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

33 Asase so biribiara ne no nsɛ. Ɔyɛ abɔde a onsuro hwee.

Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

34 Ommu wɔn a wɔyɛ ahantan no mu biara; ɔyɛ wɔn a wɔyɛ ahomaso no nyinaa so hene.”

Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.