Ezgiler Ezgisi 2
1 Ben Şaron çiğdemiyim, Vadilerin zambağıyım.
I am a narcissus of Sharon, A lily of the valleys.
2 Dikenlerin arasında zambak nasılsa Kızların arasında öyledir aşkım.
As the lily among thorns, So is my love among the daughters.
3 Orman ağaçları arasında bir elma ağacına benzer Delikanlıların arasında sevgilim. Onun gölgesinde oturmaktan zevk alırım, Tadı damağımda kalır meyvesinin.
As the apple-tree among the trees of the wood, So is my beloved among the sons: In his shadow have I rapture and sit down; And his fruit is sweet to my taste.
4 Ziyafet evine götürdü beni, Üzerimdeki sancağı aşktı.
He hath brought me to the house of wine, And his banner over me is love.
5 Güçlendirin beni üzüm pestiliyle, Canlandırın elmayla, Çünkü aşk hastasıyım ben.
Sustain ye me with raisin-cakes, Refresh me with apples; For I am sick of love.
6 Sol eli başımın altında, Sağ eli sarsın beni.
His left hand is under my head, And his right hand doth embrace me.
7 Dişi ceylanlar, Yabanıl dişi geyikler üstüne Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, Gönlü hoş olana dek.
I charge you, daughters of Jerusalem, By the gazelles, or by the hinds of the field, That ye stir not up, nor awake [my] love, till he please.
8 İşte! Sevgilimin sesi! Dağların üzerinden sekerek, Tepelerin üzerinden sıçrayarak geliyor.
The voice of my beloved! Behold, he cometh Leaping upon the mountains, Skipping upon the hills.
9 Sevgilim ceylana benzer, sanki bir geyik yavrusu. Bakın, duvarımızın ardında duruyor, Pencerelerden bakıyor, Kafeslerden seyrediyor.
My beloved is like a gazelle or a young hart. Behold, he standeth behind our wall, He looketh in through the windows, Glancing through the lattice.
10 Sevgilim şöyle dedi: “Kalk, gel aşkım, güzelim.
My beloved spake and said unto me, Rise up, my love, my fair one, and come away.
11 Bak, kış geçti, Yağmurların ardı kesildi,
For behold, the winter is past, The rain is over, it is gone:
12 Çiçekler açtı, Şarkı mevsimi geldi, Kumrular ötüşmeye başladı beldemizde.
The flowers appear on the earth; The time of singing is come, And the voice of the turtle-dove is heard in our land;
13 İncir ağacı ilk meyvesini verdi, Yeşeren asmalar mis gibi kokular saçmakta. Kalk, gel aşkım, güzelim.”
The fig-tree melloweth her winter figs, And the vines in bloom give forth [their] fragrance. Arise, my love, my fair one, and come away!
14 Kaya kovuklarında, Uçurum kenarlarında gizlenen güvercinim! Boyunu bosunu göster bana, Sesini duyur; Çünkü sesin tatlı, boyun bosun güzeldir.
My dove, in the clefts of the rock, In the covert of the precipice, Let me see thy countenance, let me hear thy voice; For sweet is thy voice, and thy countenance is comely.
15 Yakalayın tilkileri bizim için, Bağları bozan küçük tilkileri; Çünkü bağlarımız yeşerdi.
Take us the foxes, The little foxes, that spoil the vineyards; For our vineyards are in bloom.
16 Sevgilim benimdir, ben de onun, Zambaklar arasında gezinir durur.
My beloved is mine, and I am his; He feedeth [his flock] among the lilies,
17 Ey sevgilim, gün serinleyip gölgeler uzayana dek, Engebeli dağlar üzerinde bir ceylan gibi, Geyik yavrusu gibi ol!
Until the day dawn, and the shadows flee away. Turn, my beloved: be thou like a gazelle or a young hart, Upon the mountains of Bether.
