< Ezgiler Ezgisi 1 >

1 Süleyman'ın Ezgiler Ezgisi.
Høgsongen av Salomo.
2 Beni dudaklarıyla öptükçe öpsün! Çünkü aşkın şaraptan daha tatlı.
«Han meg kysse med kyssar av sin munn. For din elsk han er betre enn vin.
3 Ne güzel kokuyor sürdüğün esans, Dökülmüş esans sanki adın, Kızlar bu yüzden seviyor seni.
Dine salvar angar so ljuvt, ein utrend salve er ditt namn. Difor held møyar dei elskar deg.»
4 Al götür beni, haydi koşalım! Kral beni odasına götürsün. Seninle coşup seviniriz, Aşkını şaraptan çok överiz. Ne kadar haklılar seni sevmekte!
«Drag meg etter deg. Og me spring. Kongen hev ført meg til sitt hus.» «Me vil fagnast og frygdast i deg. Me vil lova din kjærleik meir enn vin.» Med rette elskar dei deg.
5 Esmerim ben, ama güzelim, Ey Yeruşalim kızları! Kedar'ın çadırları gibi, Süleyman'ın çadır bezleri gibi kara.
«Eg er brun, men like vel væn, de Jerusalems døtter, som Kedars tjeld, som Salomos dørtjeld.
6 Bakmayın esmer olduğuma, Güneş kararttı beni. Çünkü kızdılar bana erkek kardeşlerim, Bağlara bakmakla görevlendirdiler. Ama kendi bağıma bakmadım.
Sjå ikkje på at eg er so brun, at soli hev brent meg so. Mor sine søner harmast på meg, og meg sette til vingardsvakt. Eg hev ikkje vakta eigen gard.
7 Ey sevgilim, söyle bana, sürünü nerede otlatıyorsun, Öğleyin nerede yatırıyorsun? Neden arkadaşlarının sürüleri yanında Yüzünü örten bir kadın durumuna düşeyim?
Seg, du som leikar i min hug, kvar gjæter du no? Kvar held du middagskvild? Må eg sleppa på villa å ganga i hjordi til felagarn’ dine.»
8 Ey güzeller güzeli, Bilmiyorsan, Sürünün izine çık, Çobanların çadırları yanında Oğlaklarını otlat.
«Um du ikkje det veit, du fagraste dros, du fylgje i drifti sitt spor og gjæt dine killingar fram der som hyrdingarn’ buderne hev.»
9 Firavunun arabalarına koşulu kısrağa benzetiyorum seni, aşkım benim!
«Med folarn’ for Faraos vogn deg, min hugnad, eg liknar.
10 Yanakların süslerle, Boynun gerdanlıklarla ne güzel!
Di lekkjeprydde kinn er so væn, og din hals med perlor.
11 Sana gümüş düğmelerle altın süsler yapacağız.
Lekkjor av gull skal du få med sylv-prikkar på.»
12 Kral divandayken, Hintsümbülümün güzel kokusu yayıldı.
«Når kongen i laget sit sat, min narde han anga då.
13 Memelerim arasında yatan Mür dolu bir kesedir benim için sevgilim;
Ein myrra-pung er min ven, som eg ber ved min barm.
14 Eyn-Gedi bağlarında Bir demet kına çiçeğidir benim için sevgilim.
Ein cyper blom-dusk er min ven meg i En-Gedis hagar.»
15 Ah, ne güzelsin, aşkım, ah, ne güzel! Gözlerin tıpkı birer güvercin!
«Å, kor du er fager, mi møy, kor du er fager! Dine augo er duvor.»
16 Ne yakışıklısın, sevgilim, ah, ne çekici! Yeşilliktir yatağımız.
«Å, kor du er fager, min ven, kor du er ljuv. Og vårt lægje er grønt.
17 Sedir ağaçlarıdır evimizin kirişleri, Tavanımızın tahtaları ardıçlar.
Cedrar er bjelkarn’ i vårt hus, cypressar er himling.»

< Ezgiler Ezgisi 1 >