Romalilar 9
1 Mesih'e ait biri olarak gerçeği söylüyorum, yalan söylemiyorum. Vicdanım da söylediklerimi Kutsal Ruh aracılığıyla doğruluyor.
I SPEAK the truth in Christ, I lie not, (my conscience also bearing witness to me in the Holy Ghost, )
2 Yüreğimde büyük bir keder, dinmeyen bir acı var.
that great is my sorrow and unceasing the anguish in my heart.
3 Kardeşlerimin, soydaşlarım olan İsrailliler'in yerine ben kendim lanetlenip Mesih'ten uzaklaştırılmayı dilerdim. Evlatlığa kabul edilenler, Tanrı'nın yüceliğini görenler onlardır. Antlaşmalar, buyrulan Kutsal Yasa, tapınma düzeni, vaatler onlarındır.
For could I myself wish that an anathema should be from Christ upon my brethren, my kinsmen according to the flesh?
who are Israelites; whose is the adoption, and the glory, and the covenants, and the gift of the law, and the sacred service, and the promises;
5 Büyük atalar onların atalarıdır. Mesih de bedence onlardandır. O her şeyin üzerinde hüküm süren, sonsuza dek övülecek Tanrı'dır! Amin. (aiōn g165)
of whom are the fathers, and from whom as respecting the flesh Christ sprung, who is over all, the blessed God for evermore. Amen. (aiōn g165)
6 Tanrı'nın sözü boşa çıktı demek istemiyorum. Çünkü İsrail soyundan gelenlerin hepsi İsrailli sayılmaz.
Now it is not supposable that the word of God hath failed. For these are not all Israel, who are of Israel:
7 İbrahim'in soyundan olsalar bile, hepsi onun çocukları değildir. Ama, “Senin soyun İshak'la sürecek” diye yazılmıştır.
nor, because they are the seed of Abraham, are they all children: but, in Isaac shall thy seed be called.
8 Demek ki Tanrı'nın çocukları olağan yoldan doğan çocuklar değildir; İbrahim'in soyu sayılanlar Tanrı'nın vaadi uyarınca doğan çocuklardır.
That is, not the children of the flesh, these are the children of God: but the children of the promise are accounted for the seed.
9 Çünkü vaat şöyleydi: “Gelecek yıl bu zamanda geleceğim ve Sara'nın bir oğlu olacak.”
For the word of promise is this, At that time will I come, and Sarah shall have a son.
10 Ayrıca Rebeka bir erkekten, atamız İshak'tan ikizlere gebe kalmıştı.
And not only so; but when Rebecca also had conception by one, even Isaac our father;
11 Çocuklar henüz doğmamış, iyi ya da kötü bir şey yapmamışken, Tanrı Rebeka'ya, “Büyüğü küçüğüne kulluk edecek” dedi. Öyle ki, Tanrı'nın seçim yapmaktaki amacı yapılan işlere değil, kendi çağrısına dayanarak sürsün.
(though the children were not yet born, nor had done any thing good or evil, that according to the election of God the purpose might abide, not from works, but from him who called; )
it was said unto her, “That the elder shall be servant to the younger.”
13 Yazılmış olduğu gibi, “Yakup'u sevdim, Esav'dan ise nefret ettim.”
As it is written, “Jacob have I loved, but Esau have I hated.”
14 Öyleyse ne diyelim? Tanrı adaletsizlik mi ediyor? Kesinlikle hayır!
What shall we say therefore? Is there unrighteousness with God? God forbid.
15 Çünkü Musa'ya şöyle diyor: “Merhamet ettiğime merhamet edeceğim, Acıdığıma acıyacağım.”
For he saith to Moses, “I will have mercy on whom I will have mercy, and I will have compassion on whom I will have compassion.”
16 Demek ki bu, insanın isteğine ya da çabasına değil, Tanrı'nın merhametine bağlıdır.
Well then, it is not of him that willeth, nor of him that runneth, but of God who sheweth mercy.
17 Tanrı Kutsal Yazı'da firavuna şöyle diyor: “Gücümü senin aracılığınla göstermek Ve adımı bütün dünyada duyurmak için Seni yükselttim.”
For the scripture saith to Pharaoh, “That for this very end have I raised thee up, that I might display in thee my power, and that my name may be proclaimed in all the earth.”
18 Demek ki Tanrı dilediğine merhamet eder, dilediğinin yüreğini nasırlaştırır.
Well then, he hath mercy on whom he will, but whom he will he hardeneth.
19 Şimdi bana, “Öyleyse Tanrı insanı neden hâlâ suçlu buluyor? O'nun isteğine kim karşı durabilir?” diyeceksin.
Wilt thou then say to me, Why yet doth he blame us? Who hath resisted his will?
20 Ama, ey insan, sen kimsin ki Tanrı'ya karşılık veriyorsun? “Kendisine biçim verilen, biçim verene, ‘Beni niçin böyle yaptın’ der mi?”
Nay but, O man, who art thou that disputest against God? Shall the thing fashioned say to him that fashioned it, Why hast thou made me thus?
21 Ya da çömlekçinin aynı kil yığınından bir kabı onurlu iş için, ötekini bayağı iş için yapmaya hakkı yok mu?
Hath not the potter power over the clay, from the same mass to make one vessel for an honourable use, and another for a dishonourable?
22 Eğer Tanrı gazabını göstermek ve gücünü tanıtmak isterken, gazabına hedef olup mahvolmaya hazırlananlara büyük sabırla katlandıysa, ne diyelim?
But what if God, willing to display his wrath, and to make known what is possible with him, hath borne with much long-suffering the vessels of wrath fitted for perdition:
23 Yüceltmek üzere önceden hazırlayıp merhamet ettiklerine yüceliğinin zenginliğini göstermek için bunu yaptıysa, ne diyelim?
and that he might make known the riches of his glory upon the vessels of mercy which he had before prepared for glory:
24 Yalnız Yahudiler arasından değil, öteki uluslar arasından da çağırdığı bu insanlar biziz.
even us, whom he hath called, not only out of the Jews, but out of the Gentiles?
25 Tanrı Hoşea Kitabı'nda şöyle diyor: “Halkım olmayana halkım, Sevgili olmayana sevgili diyeceğim.”
As also he saith in Hosea, “I will call her which was not my people, my people; and her which was not beloved, beloved.
26 “Kendilerine, ‘Siz halkım değilsiniz’ denilen yerde, Yaşayan Tanrı'nın çocukları diye adlandırılacaklar.”
And it shall be in the place where it was said unto them, ye are not my people; there shall they be called the sons of the living God.”
27 Yeşaya, İsrail için şöyle sesleniyor: “İsrailoğulları'nın sayısı Denizin kumu kadar çok olsa da, Ancak pek azı kurtulacak.
But Isaiah crieth concerning Israel, “Though the number of the sons of Israel be as the sand of the sea, a remnant shall be saved:
28 Çünkü Rab yeryüzündeki yargılama işini Tez yapıp bitirecek.”
for he will finish the account, and cut it short in righteousness: because a concise account will the Lord make on the earth.”
29 Yeşaya'nın önceden dediği gibi: “Her Şeye Egemen Rab Soyumuzu sürdürecek birkaç kişiyi Sağ bırakmamış olsaydı, Sodom gibi olur, Gomora'ya benzerdik.”
Even as Isaiah had said before, “Except the Lord of Sabaoth had left unto us a seed, we should have become as Sodom, and been made like unto Gomorrha.”
30 Öyleyse ne diyelim? Aklanma peşinde olmayan uluslar aklanmaya, imandan gelen aklanmaya kavuştular.
What then shall we say? That the Gentiles, who pursued not after righteousness, have attained unto righteousness, even the righteousness which is by faith.
31 Aklanmak için Yasa'nın ardından giden İsrail ise Yasa'yı yerine getiremedi.
But Israel, pursuing after the law of righteousness, hath not come up to the law of righteousness.
32 Neden? Çünkü imanla değil, iyi işlerle olurmuş gibi aklanmaya çalıştılar ve “sürçme taşı”nda sürçtüler.
And why? Because they sought it not by faith, but as by the works of the law. For they stumbled against that stone of stumbling;
33 Yazılmış olduğu gibi: “İşte, Siyon'a bir sürçme taşı, Bir tökezleme kayası koyuyorum. O'na iman eden utandırılmayacak.”
as it is written, “Behold, I lay in Zion a stone of stumbling, and a rock of offence: and every one that believeth in him shall not be confounded.”
