Romalilar 7
1 Bilmez misiniz ki, ey kardeşler –Kutsal Yasa'yı bilenlere söylüyorum– Yasa insana ancak yaşadığı sürece egemendir?
Brothers and sisters, (I'm speaking here to people who know the law), don't you see that the law has authority over someone only while they're alive?
2 Örneğin, evli kadın, kocası yaşadıkça yasayla ona bağlıdır; kocası ölürse, onu kocasına bağlayan yasadan özgür olur.
For example, a married woman is bound by the law to her husband while he's alive, but if he dies, she's released from this legal obligation to him.
3 Buna göre kadın, kocası yaşarken başka bir erkekle ilişki kurarsa, zina etmiş sayılır. Ama kocası ölürse, kadın yasadan özgür olur. Şöyle ki, başka bir erkeğe varırsa, zina etmiş olmaz.
So if she lives with another man while her husband is alive, she would be committing adultery. However, if her husband dies and then she marries another man, she wouldn't be guilty of adultery.
4 Aynı şekilde kardeşlerim, siz de bir başkasına –ölümden dirilmiş olan Mesih'e– varmak üzere Mesih'in bedeni aracılığıyla Kutsal Yasa karşısında öldünüz. Bu da Tanrı'nın hizmetinde verimli olmamız içindir.
In the same way, my friends, you've become dead to the law through the body of Christ, and so now you belong to someone else—Christ, who was raised from the dead so that we could live a productive life for God.
5 Çünkü biz benliğin denetimindeyken, Yasa'nın kışkırttığı günah tutkuları bedenimizin üyelerinde etkindi. Bunun sonucu olarak ölüme götüren meyveler verdik.
While we were controlled by old nature, our sinful desires (as revealed by the law) were at work within us and resulted in death.
6 Şimdiyse biz, daha önce tutsağı olduğumuz Yasa karşısında öldüğümüz için Yasa'dan özgür kılındık. Sonuç olarak, yazılı yasanın eski yolunda değil, Ruh'un yeni yolunda kulluk ediyoruz.
But now we've been set free from the law, and have died to what kept us in chains, so that we can serve in the newness of the spirit and not the old letter of the law.
7 Öyleyse ne diyelim? Kutsal Yasa günah mı oldu? Kesinlikle hayır! Ama Yasa olmasaydı, günahın ne olduğunu bilemezdim. Yasa, “Göz dikmeyeceksin” demeseydi, başkasının malına göz dikmenin ne olduğunu bilemezdim.
So what do we conclude? That the law is sin? Of course not! I wouldn't have known what sin was unless the law defined it. I wouldn't have realized that wanting to have other people's things for myself was wrong without the law that says, “Don't desire for yourself what belongs to someone else.”
8 Ne var ki günah, bu buyruğun verdiği fırsatla içimde her türlü açgözlülüğü üretti. Çünkü Kutsal Yasa olmadıkça günah ölüdür.
But through this commandment sin found a way to stir up in me all kinds of selfish desires—for without law, sin is dead.
9 Bir zamanlar, Yasa'nın bilincinde değilken diriydim. Ama buyruğun bilincine vardığımda günah dirildi, bense öldüm. Buyruk da bana yaşam getireceğine, ölüm getirdi.
I used to live without realizing what the law really meant, but when I understood the implications of that commandment, then sin came back to life, and I died.
I discovered that the very commandment that was meant to bring life brought death instead,
11 Çünkü günah buyruğun verdiği fırsatla beni aldattı, buyruk aracılığıyla beni öldürdü.
because sin found a way through the commandment to deceive me, and used the commandment to kill me!
12 İşte böyle, Yasa gerçekten kutsaldır. Buyruk da kutsal, doğru ve iyidir.
However, the law is holy, and the commandment is holy, right, and good.
13 Öyleyse, iyi olan bana ölüm mü getirdi? Kesinlikle hayır! Ama günah, günah olarak tanınsın diye, iyi olanın aracılığıyla bana ölüm getiriyordu. Öyle ki, buyruk aracılığıyla günahın ne denli günahlı olduğu anlaşılsın.
Now would something that is good kill me? Of course not! But sin shows itself to be sin by using good to cause my death. So by means of the commandment, it's revealed how evil sin really is.
14 Yasa'nın ruhsal olduğunu biliriz. Bense benliğin denetimindeyim, köle gibi günaha satılmışım.
We realize that the law is spiritual; but I'm all-too-human, a slave to sin.
15 Ne yaptığımı anlamıyorum. Çünkü istediğimi yapmıyorum; nefret ettiğim ne ise, onu yapıyorum.
I really don't understand what I'm doing. I do the things I don't want to do, and what I hate doing, that's what I do!
16 Ama istemediğimi yaparsam, Yasa'nın iyi olduğunu kabul etmiş olurum.
But if I'm saying that I do what I don't want to, this shows that I admit the law is good and right.
17 Öyleyse bunu artık ben değil, içimde yaşayan günah yapıyor.
So it's no longer me who does this, but sin living in me—
18 İçimde, yani benliğimde iyi bir şey bulunmadığını biliyorum. İçimde iyiyi yapmaya istek var, ama güç yok.
for I know that there's nothing good in me as far as my sinful human nature is concerned. Even though I want to do good, I'm just not able to do it.
19 İstediğim iyi şeyi yapmıyorum, istemediğim kötü şeyi yapıyorum.
The good I want to do, I don't do; while the evil I don't want to do, that's what I end up doing!
20 İstemediğimi yapıyorsam, bunu yapan artık ben değil, içimde yaşayan günahtır.
However, if I'm doing what I don't want to, then it's no longer me doing it, but sin living in me.
21 Bundan şu kuralı çıkarıyorum: Ben iyi olanı yapmak isterken, karşımda hep kötülük vardır.
This is the principle I've discovered: if I want to do what's good, evil is always there too.
22 İç varlığımda Tanrı'nın Yasası'ndan zevk alıyorum.
My inner self is delighted with God's law,
23 Ama bedenimin üyelerinde bambaşka bir yasa görüyorum. Bu da aklımın onayladığı yasaya karşı savaşıyor ve beni bedenimin üyelerindeki günah yasasına tutsak ediyor.
but I see a different law at work within me that is at war with the law my mind has decided to follow, making me a prisoner of the law of sin that is within me.
24 Ne zavallı insanım! Ölüme götüren bu bedenden beni kim kurtaracak?
I'm totally miserable! Who will rescue me from this body that's causing my death? Thank God—for he does this through Jesus Christ our Lord!
25 Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla Tanrı'ya şükürler olsun! Sonuç olarak ben aklımla Tanrı'nın Yasası'na, ama benliğimle günahın yasasına kulluk ediyorum.
Here's the situation: while I myself choose with my mind to obey God's law, my human nature obeys the law of sin.
