< Romalilar 4 >

1 Şu halde soyumuzun atası İbrahim'in durumu için ne diyelim?
اَسْماکَں پُورْوَّپُرُشَ اِبْراہِیمْ کایِکَکْرِیَیا کِں لَبْدھَوانْ ایتَدَدھِ کِں وَدِشْیامَح؟
2 Eğer İbrahim yaptığı iyi işlerden dolayı aklandıysa, övünmeye hakkı vardır; ama Tanrı'nın önünde değil.
سَ یَدِ نِجَکْرِیابھْیَح سَپُنْیو بھَویتْ تَرْہِ تَسْیاتْمَشْلاگھاں کَرْتُّں پَنْتھا بھَویدِتِ سَتْیَں، کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ سَمِیپے نَہِ۔
3 Kutsal Yazı ne diyor? “İbrahim Tanrı'ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı.”
شاسْتْرے کِں لِکھَتِ؟ اِبْراہِیمْ اِیشْوَرے وِشْوَسَناتْ سَ وِشْواسَسْتَسْمَے پُنْیارْتھَں گَنِتو بَبھُووَ۔
4 Çalışana verilen ücret lütuf değil, hak sayılır.
کَرْمَّکارِنو یَدْ ویتَنَں تَدْ اَنُگْرَہَسْیَ پھَلَں نَہِ کِنْتُ تینوپارْجِتَں مَنْتَوْیَمْ۔
5 Ancak çalışmayan, ama tanrısızı aklayana iman eden kişi imanı sayesinde aklanmış sayılır.
کِنْتُ یَح پاپِنَں سَپُنْیِیکَروتِ تَسْمِنْ وِشْواسِنَح کَرْمَّہِینَسْیَ جَنَسْیَ یو وِشْواسَح سَ پُنْیارْتھَں گَنْیو بھَوَتِ۔
6 Nitekim, iyi işlerine bakmaksızın Tanrı'nın aklanmış saydığı kişinin mutluluğunu Davut da şöyle anlatır:
اَپَرَں یَں کْرِیاہِینَمْ اِیشْوَرَح سَپُنْیِیکَروتِ تَسْیَ دھَنْیَوادَں دایُودْ وَرْنَیاماسَ، یَتھا،
7 “Ne mutlu suçları bağışlanmış, Günahları örtülmüş olanlara!
سَ دھَنْیوگھانِ مرِشْٹانِ یَسْیاگاںسْیاورِتانِ چَ۔
8 Günahı Rab tarafından sayılmayana ne mutlu!”
سَ چَ دھَنْیَح پَریشینَ پاپَں یَسْیَ نَ گَنْیَتے۔
9 Bu mutluluk yalnız sünnetliler için mi, yoksa aynı zamanda sünnetsizler için midir? Diyoruz ki, “İbrahim, imanı sayesinde aklanmış sayıldı.”
ایشَ دھَنْیَوادَسْتْوَکْچھیدِنَمْ اَتْوَکْچھیدِنَں وا کَں پْرَتِ بھَوَتِ؟ اِبْراہِیمو وِشْواسَح پُنْیارْتھَں گَنِتَ اِتِ وَیَں وَدامَح۔
10 Hangi durumda aklanmış sayıldı? Sünnet olduktan sonra mı, sünnetsizken mi? Sünnetliyken değil, sünnetsizken...
سَ وِشْواسَسْتَسْیَ تْوَکْچھیدِتْواوَسْتھایاں کِمْ اَتْوَکْچھیدِتْواوَسْتھایاں کَسْمِنْ سَمَیے پُنْیَمِوَ گَنِتَح؟ تْوَکْچھیدِتْواوَسْتھایاں نَہِ کِنْتْوَتْوَکْچھیدِتْواوَسْتھایاں۔
11 İbrahim daha sünnetsizken imanla aklandığının kanıtı olarak sünnet işaretini aldı. Öyle ki, sünnetsiz oldukları halde iman edenlerin hepsinin babası olsun, böylece onlar da aklanmış sayılsın.
اَپَرَنْچَ سَ یَتْ سَرْوّیشامْ اَتْوَکْچھیدِناں وِشْواسِنامْ آدِپُرُشو بھَویتْ، تے چَ پُنْیَوَتّوینَ گَنْییرَنْ؛
12 Böylelikle atamız İbrahim, yalnız sünnetli olmakla kalmayan, ama kendisi sünnetsizken sahip olduğu imanın izinden yürüyen sünnetlilerin de babası oldu.
یے چَ لوکاح کیوَلَں چھِنَّتْوَچو نَ سَنْتو سْمَتْپُورْوَّپُرُشَ اِبْراہِیمْ اَچھِنَّتْوَکْ سَنْ یینَ وِشْواسَمارْگینَ گَتَوانْ تینَیوَ تَسْیَ پادَچِہْنینَ گَچّھَنْتِ تیشاں تْوَکْچھیدِنامَپْیادِپُرُشو بھَویتْ تَدَرْتھَمْ اَتْوَکْچھیدِنو مانَوَسْیَ وِشْواساتْ پُنْیَمْ اُتْپَدْیَتَ اِتِ پْرَمانَسْوَرُوپَں تْوَکْچھیدَچِہْنَں سَ پْراپْنوتْ۔
13 Çünkü İbrahim'e ve soyuna dünyanın mirasçısı olma vaadi Kutsal Yasa yoluyla değil, imandan gelen aklanma yoluyla verildi.
اِبْراہِیمْ جَگَتودھِکارِی بھَوِشْیَتِ یَیشا پْرَتِجْنا تَں تَسْیَ وَںشَنْچَ پْرَتِ پُورْوَّمْ اَکْرِیَتَ سا وْیَوَسْتھامُولِکا نَہِ کِنْتُ وِشْواسَجَنْیَپُنْیَمُولِکا۔
14 Eğer Yasa'ya bağlı olanlar mirasçı olursa, iman boş ve vaat geçersizdir.
یَتو وْیَوَسْتھاوَلَمْبِنو یَدْیَدھِکارِنو بھَوَنْتِ تَرْہِ وِشْواسو وِپھَلو جایَتے سا پْرَتِجْناپِ لُپْتَیوَ۔
15 Yasa, Tanrı'nın gazabına yol açar. Ama yasanın olmadığı yerde yasaya karşı gelmek de söz konusu değildir.
اَدھِکَنْتُ وْیَوَسْتھا کوپَں جَنَیَتِ یَتو وِدْیَمانایاں وْیَوَسْتھایامْ آجْنالَنْگھَنَں نَ سَمْبھَوَتِ۔
16 Bu nedenle vaat, Tanrı'nın lütfuna dayanmak ve İbrahim'in bütün soyu için güvence altına alınmak üzere imana bağlı kılınmıştır. İbrahim'in soyu yalnız Kutsal Yasa'ya bağlı olanlar değil, aynı zamanda İbrahim'in imanına sahip olanlardır. “Seni birçok ulusun babası yaptım” diye yazılmış olduğu gibi İbrahim, iman ettiği Tanrı'nın –ölülere yaşam veren, var olmayanı buyruğuyla var eden Tanrı'nın– gözünde hepimizin babasıdır.
اَتَایوَ سا پْرَتِجْنا یَدْ اَنُگْرَہَسْیَ پھَلَں بھَویتْ تَدَرْتھَں وِشْواسَمُولِکا یَتَسْتَتھاتْوے تَدْوَںشَسَمُدایَں پْرَتِ اَرْتھَتو یے وْیَوَسْتھَیا تَدْوَںشَسَمْبھَواح کیوَلَں تانْ پْرَتِ نَہِ کِنْتُ یَ اِبْراہِیمِییَوِشْواسینَ تَتْسَمْبھَواسْتانَپِ پْرَتِ سا پْرَتِجْنا سْتھاسْنُرْبھَوَتِ۔
یو نِرْجِیوانْ سَجِیوانْ اَوِدْیَمانانِ وَسْتُونِ چَ وِدْیَمانانِ کَروتِ اِبْراہِیمو وِشْواسَبھُومیسْتَسْییشْوَرَسْیَ ساکْشاتْ سوسْماکَں سَرْوّیشامْ آدِپُرُشَ آسْتے، یَتھا لِکھِتَں وِدْیَتے، اَہَں تْواں بَہُجاتِینامْ آدِپُرُشَں کرِتْوا نِیُکْتَوانْ۔
18 İbrahim umutsuz bir durumdayken birçok ulusun babası olacağına umutla iman etti. “Senin soyun böyle olacak” sözüne güveniyordu.
تْوَدِییَسْتادرِشو وَںشو جَنِشْیَتے یَدِدَں واکْیَں پْرَتِشْرُتَں تَدَنُسارادْ اِبْراہِیمْ بَہُدیشِییَلوکانامْ آدِپُرُشو یَدْ بھَوَتِ تَدَرْتھَں سونَپیکْشِتَوْیَمَپْیَپیکْشَمانو وِشْواسَں کرِتَوانْ۔
19 Yüz yaşına yaklaşmışken, ölü denebilecek bedenini ve Sara'nın ölü rahmini düşündüğünde imanı zayıflamadı.
اَپَرَنْچَ کْشِینَوِشْواسو نَ بھُوتْوا شَتَوَتْسَرَوَیَسْکَتْواتْ سْوَشَرِیرَسْیَ جَراں سارانامْنَح سْوَبھارْیّایا رَجونِورِتِّنْچَ ترِنایَ نَ مینے۔
20 İmansızlık edip Tanrı'nın vaadinden kuşkulanmadı; tersine, imanı güçlendi ve Tanrı'yı yüceltti.
اَپَرَمْ اَوِشْواسادْ اِیشْوَرَسْیَ پْرَتِجْناوَچَنے کَمَپِ سَںشَیَں نَ چَکارَ؛
21 Tanrı'nın vaadini yerine getirecek güçte olduğuna tümüyle güvendi.
کِنْتْوِیشْوَرینَ یَتْ پْرَتِشْرُتَں تَتْ سادھَیِتُں شَکْیَتَ اِتِ نِشْچِتَں وِجْنایَ درِڈھَوِشْواسَح سَنْ اِیشْوَرَسْیَ مَہِمانَں پْرَکاشَیانْچَکارَ۔
22 Bunun için de aklanmış sayıldı.
اِتِ ہیتوسْتَسْیَ سَ وِشْواسَسْتَدِییَپُنْیَمِوَ گَنَیانْچَکْرے۔
23 “Aklanmış sayıldı” sözü, yalnız onun için değil, aklanmış sayılacak olan bizler –Rabbimiz İsa'yı ölümden dirilten Tanrı'ya iman eden bizler– için de yazıldı.
پُنْیَمِواگَنْیَتَ تَتْ کیوَلَسْیَ تَسْیَ نِمِتَّں لِکھِتَں نَہِ، اَسْماکَں نِمِتَّمَپِ،
یَتوسْماکَں پاپَناشارْتھَں سَمَرْپِتوسْماکَں پُنْیَپْراپْتْیَرْتھَنْچوتّھاپِتوبھَوَتْ یوسْماکَں پْرَبھُ رْیِیشُسْتَسْیوتّھاپَیِتَرِیشْوَری
25 İsa suçlarımız için ölüme teslim edildi ve aklanmamız için diriltildi.
یَدِ وَیَں وِشْوَسامَسْتَرْہْیَسْماکَمَپِ سَایوَ وِشْواسَح پُنْیَمِوَ گَنَیِشْیَتے۔

< Romalilar 4 >