Romalilar 4
1 Şu halde soyumuzun atası İbrahim'in durumu için ne diyelim?
What advantage then shall we say that Abraham our father had as to the flesh?
2 Eğer İbrahim yaptığı iyi işlerden dolayı aklandıysa, övünmeye hakkı vardır; ama Tanrı'nın önünde değil.
For if Abraham was accepted as righteous through works, he hath ground of boasting. But he hath no ground of boasting before God.
3 Kutsal Yazı ne diyor? “İbrahim Tanrı'ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı.”
For what saith the scripture? “Abraham had faith in God, and it was accounted unto him as righteousness.”
4 Çalışana verilen ücret lütuf değil, hak sayılır.
Now to him that performeth works, the reward is not accounted a matter of grace, but of debt;
5 Ancak çalışmayan, ama tanrısızı aklayana iman eden kişi imanı sayesinde aklanmış sayılır.
but to him who without performing works hath faith in him who accepteth as righteous one that hath been ungodly, his faith is accounted as righteousness;
6 Nitekim, iyi işlerine bakmaksızın Tanrı'nın aklanmış saydığı kişinin mutluluğunu Davut da şöyle anlatır:
as David also speaketh of the blessedness of the man whom God accepteth as righteous without works:
7 “Ne mutlu suçları bağışlanmış, Günahları örtülmüş olanlara!
“Blessed are they whose iniquities are forgiven, and whose sins are covered.
8 Günahı Rab tarafından sayılmayana ne mutlu!”
Blessed is the man whom the Lord shall not charge with sin.”
9 Bu mutluluk yalnız sünnetliler için mi, yoksa aynı zamanda sünnetsizler için midir? Diyoruz ki, “İbrahim, imanı sayesinde aklanmış sayıldı.”
Doth this blessedness belong to the circumcised alone, or to the uncircumcised also? For we are saying that Abraham's faith was accounted as righteousness.
10 Hangi durumda aklanmış sayıldı? Sünnet olduktan sonra mı, sünnetsizken mi? Sünnetliyken değil, sünnetsizken...
How then was it so accounted? After his circumcision, or while he was uncircumcised? Not after he was circumcised, but while he was uncircumcised.
11 İbrahim daha sünnetsizken imanla aklandığının kanıtı olarak sünnet işaretini aldı. Öyle ki, sünnetsiz oldukları halde iman edenlerin hepsinin babası olsun, böylece onlar da aklanmış sayılsın.
And he received the outward sign of circumcision as a seal of the righteousness of the faith which he had while he was uncircumcised; that he might be the father of all the uncircumcised who have faith, so that righteousness might be put to their account also;
12 Böylelikle atamız İbrahim, yalnız sünnetli olmakla kalmayan, ama kendisi sünnetsizken sahip olduğu imanın izinden yürüyen sünnetlilerin de babası oldu.
and that he might be the father of the circumcised, who are not circumcised merely, but who tread in the steps of that faith which our father Abraham had while yet uncircumcised.
13 Çünkü İbrahim'e ve soyuna dünyanın mirasçısı olma vaadi Kutsal Yasa yoluyla değil, imandan gelen aklanma yoluyla verildi.
For not through the Law was the promise made to Abraham or his offspring that he should be the heir of the world, but through the righteousness of faith.
14 Eğer Yasa'ya bağlı olanlar mirasçı olursa, iman boş ve vaat geçersizdir.
For if they that are of the Law are heirs, then faith becometh a vain thing, and the promise is made of no effect.
15 Yasa, Tanrı'nın gazabına yol açar. Ama yasanın olmadığı yerde yasaya karşı gelmek de söz konusu değildir.
For the Law is the cause of wrath; for where there is no law there is no transgression.
16 Bu nedenle vaat, Tanrı'nın lütfuna dayanmak ve İbrahim'in bütün soyu için güvence altına alınmak üzere imana bağlı kılınmıştır. İbrahim'in soyu yalnız Kutsal Yasa'ya bağlı olanlar değil, aynı zamanda İbrahim'in imanına sahip olanlardır. “Seni birçok ulusun babası yaptım” diye yazılmış olduğu gibi İbrahim, iman ettiği Tanrı'nın –ölülere yaşam veren, var olmayanı buyruğuyla var eden Tanrı'nın– gözünde hepimizin babasıdır.
Therefore the inheritance was made to depend on faith, that it might be a matter of grace; that the promise might be sure to all the offspring, not to that only which is under the Law, but to that also which hath the faith of Abraham, who is the father of us all
(as it is written, “I have made thee a father of many nations”) in the sight of that God whom he believed, who giveth life to the dead, and calleth the things that are not, as though they were.
18 İbrahim umutsuz bir durumdayken birçok ulusun babası olacağına umutla iman etti. “Senin soyun böyle olacak” sözüne güveniyordu.
For he had confident hope in that which was past hope, that he should become a father of many nations, according to that which was spoken, “Thus shall thy offspring be;”
19 Yüz yaşına yaklaşmışken, ölü denebilecek bedenini ve Sara'nın ölü rahmini düşündüğünde imanı zayıflamadı.
and not being weak in faith, he regarded not his own body which had become dead, he being about a hundred years old, nor the deadness of Sarah's womb;
20 İmansızlık edip Tanrı'nın vaadinden kuşkulanmadı; tersine, imanı güçlendi ve Tanrı'yı yüceltti.
nor did he waver in respect to the promise of God through unbelief, but was strong in faith, giving glory to God;
21 Tanrı'nın vaadini yerine getirecek güçte olduğuna tümüyle güvendi.
being fully convinced, that what he hath promised, he is able also to perform.
22 Bunun için de aklanmış sayıldı.
And therefore it was accounted to him for righteousness.
23 “Aklanmış sayıldı” sözü, yalnız onun için değil, aklanmış sayılacak olan bizler –Rabbimiz İsa'yı ölümden dirilten Tanrı'ya iman eden bizler– için de yazıldı.
And that it was so accounted was not written for his sake alone,
but for our sakes also, to whom it will be so accounted through our faith in him who raised up Jesus our Lord from the dead,
25 İsa suçlarımız için ölüme teslim edildi ve aklanmamız için diriltildi.
who was delivered up on account of our trespasses, and raised from the dead that we might be accepted as righteous.
