< Vahiy 4 >

1 Bundan sonra gökte açık duran bir kapı gördüm. Benimle konuştuğunu işittiğim, borazan sesine benzeyen ilk ses şöyle dedi: “Buraya çık! Bundan sonra olması gereken olayları sana göstereyim.”
Pea hili eni, ne u mamata, pea vakai, kuo fakaava ʻae matapā ʻi he langi: pea ko e ʻuluaki leʻo ʻaia ne u ongoʻi naʻe hangē ko e meʻa lea ʻoku lea kiate au; pea ne pehē mai, “Haʻu ki ʻolunga ni, pea te u fakahā kiate koe ʻae ngaahi meʻa ʻoku totonu ke hoko ʻamui.”
2 O anda Ruh'un etkisinde kalarak gökte bir taht ve tahtta oturan birini gördüm.
Pea fakafokifā pe kuo u ʻi he Laumālie: pea vakai, ne tuʻu ʻae nofoʻa fakaʻeiʻeiki ʻi he langi, pea nofo ʻae tokotaha ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki.
3 Tahtta oturanın, yeşim ve kırmızı akik taşına benzer bir görünüşü vardı. Zümrüdü andıran bir gökkuşağı tahtı çevreliyordu.
Pea ko ia naʻe nofo ai naʻe matamata [lelei ]ʻo hangē ko e maka ko e sasipa mo e satino; pea naʻe takatakai ʻae nofoʻa fakaʻeiʻeiki ʻe he ʻumata, naʻe hā mai ʻo hangē ko e ʻemalata.
4 Tahtın çevresinde yirmi dört ayrı taht vardı. Bu tahtlara başlarında altın taçlar olan, beyaz giysilere bürünmüş yirmi dört ihtiyar oturmuştu.
Pea naʻe tuʻu takatakai ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki ʻoe nofoʻa ʻe uofulu ma fā: pea ne u mamata ʻoku nofo ʻi he ngaahi nofoʻa ʻae mātuʻa ʻe toko uofulu ma toko fā, kuo kofuʻaki ʻae kofu hinehina; pea naʻe ai ʻi honau ʻulu ʻae ngaahi pale koula.
5 Tahttan şimşekler çakıyor, uğultular, gök gürlemeleri işitiliyordu. Tahtın önünde alev alev yanan yedi meşale vardı. Bunlar Tanrı'nın yedi ruhudur.
Pea naʻe hā mai mei he nofoʻa fakaʻeiʻeiki ʻae ʻuhila mo e mana mo e ngaahi leʻo: pea naʻe ulo ʻae maama afi ʻe fitu ʻi he muʻa nofoʻa fakaʻeiʻeiki, ʻaia ko e Laumālie ʻe Fitu ʻoe ʻOtua.
6 Tahtın önünde billur gibi, sanki camdan bir deniz vardı. Tahtın ortasında ve çevresinde, önü ve arkası gözlerle kaplı dört yaratık duruyordu.
Pea naʻe ʻi he muʻa nofoʻa fakaʻeiʻeiki ʻae tahi sioʻata ʻo hangē ko e kalisitala: pea naʻe ʻi he haʻohaʻonga ʻoe nofoʻa fakaʻeiʻeiki, pea tuʻu takatakai ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki, ʻae faʻahinga meʻa moʻui ʻe fā, kuo fonu ʻi he ngaahi foʻi mata ʻi ʻao pea mo tuʻa.
7 Birinci yaratık aslana, ikincisi danaya benziyordu. Üçüncü yaratığın yüzü insan yüzü gibiydi. Dördüncü yaratık uçan bir kartalı andırıyordu.
Pea ko e ʻuluaki meʻa moʻui naʻe hangē ko e laione, ko hono ua ʻoe meʻa moʻui naʻe hangē ko e pulu, ko hono tolu ʻoe meʻa moʻui naʻe mata tatau mo e tangata, pea ko hono fā ʻoe meʻa moʻui naʻe hangē ko ha ʻikale ʻoku puna.
8 Dört yaratığın her birinin altışar kanadı vardı. Yaratıkların her yanı, kanatlarının alt tarafı bile gözlerle kaplıydı. Gece gündüz durup dinlenmeden şöyle diyorlar: “Kutsal, kutsal, kutsaldır, Her Şeye Gücü Yeten Rab Tanrı, Var olmuş, var olan ve gelecek olan.”
Pea ko e meʻa moʻui ʻe fā naʻa nau taki ono ʻae kapakau; pea naʻa nau pito ʻi loto ʻi he ngaahi foʻi mata: pea ʻoku ʻikai te nau mālōlō ʻi he ʻaho pe ʻi he pō, kae pehē pe, “Māʻoniʻoni, māʻoniʻoni, māʻoniʻoni, ʻE ʻEiki, ko e ʻOtua Māfimafi, ʻAia naʻe ʻi ai, pea ʻoku ʻi ai ni, pea ʻe ʻi ai.”
9 Yaratıklar tahtta oturanı, sonsuzluklar boyunca yaşayanı yüceltip ona saygı ve şükran sundukça, (aiōn g165)
Pea ʻi he ʻatu ʻe he ngaahi meʻa moʻui ko ia ʻae fakaʻapaʻapa mo e ongoongolelei mo e fakafetaʻi kiate ia ʻoku nofo ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki, ʻaia ʻoku moʻui lauikuonga pea taʻengata, (aiōn g165)
10 yirmi dört ihtiyar tahtta oturanın, sonsuzluklar boyunca yaşayanın önünde yere kapanarak O'na tapınıyorlar. Taçlarını tahtın önüne koyarak şöyle diyorlar: (aiōn g165)
Naʻe fakafoʻohifo ʻae mātuʻa e toko uofulu ma toko fā ʻi he ʻao ʻo ia ʻoku nofo ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki, ʻonau hū kiate ia ʻoku moʻui ʻo lauikuonga pea taʻengata, pea naʻa nau lī honau ngaahi pale ʻi he muʻa nofoʻa fakaʻeiʻeiki, mo nau pehē, (aiōn g165)
11 “Rabbimiz ve Tanrımız! Yüceliği, saygıyı, gücü almaya layıksın. Çünkü her şeyi sen yarattın; Hepsi senin isteğinle yaratılıp var oldu.”
“ʻOku taau mo koe, ʻE ʻEiki, Ke ke maʻu ʻae fakaʻapaʻapa mo e ongoongolelei mo e māfimafi: He kuo ke fakatupu ʻae ngaahi meʻa kotoa pē, Pea naʻe ngaohi ia pea ʻoku kei ai ni, ʻi hoʻo finangalo pe koe ki ai.”

< Vahiy 4 >