Vahiy 16

1 Sonra tapınaktan yükselen gür bir sesin yedi meleğe, “Gidin, Tanrı'nın öfkesiyle dolu yedi tası yeryüzüne boşaltın!” dediğini işittim.

Xuningdin keyin, ibadǝthanidin kɵtürülgǝn yuⱪiri bir awazning yǝttǝ pǝrixtigǝ: «Beringlar, Hudaning ⱪǝⱨri tolƣan yǝttǝ qinini yǝr yüzigǝ tɵkünglar!» degǝnlikini anglidim.

2 Birinci melek gidip tasını yeryüzüne boşalttı. Canavarın işaretini taşıyıp heykeline tapanların üzerinde acı veren iğrenç yaralar oluştu.

Birinqisi berip qenidikini yǝr-zeminƣa tɵkti. Buning bilǝn diwining tamƣisi besilƣan wǝ uning but-ⱨǝykiligǝ qoⱪunƣanlarda birhil yirginqlik ⱨǝm azabliⱪ qaⱪa-jaⱨarǝt pǝyda boldi.

3 İkinci melek tasını denize boşalttı. Deniz ölü kanına benzer kana dönüştü, içindeki bütün canlılar öldü.

Ikkinqisi qinidikini dengizƣa tɵkti; dengiz süyi ɵlükning ⱪeniƣa ohxax ⱪanƣa aylandi wǝ iqidiki pütün janliⱪlar ɵldi.

4 Üçüncü melek tasını ırmaklara, su pınarlarına boşalttı; bunlar da kana dönüştü.

Üqinqisi qinidikini dǝrya wǝ bulaⱪlarning suliriƣa tɵkti; ularning süyimu ⱪanƣa aylandi.

5 Sulardan sorumlu meleğin şöyle dediğini işittim: “Var olan, var olmuş olan kutsal Tanrı! Bu yargılarında adilsin.

Andin mǝn sularning pǝrixtisining mundaⱪ degǝnlikini anglidim: — «Muxundaⱪ ⱨɵkümlǝrni qiⱪirixingda adil bolƣansǝn, I ⱨazir bar Bolƣuqi, bar bolƣan Muⱪǝddǝs Bolƣuqi!

6 Kutsalların ve peygamberlerin kanını döktükleri için, İçecek olarak sen de onlara kan verdin. Bunu hak ettiler.”

Muxu adǝmlǝr muⱪǝddǝs bǝndilǝr wǝ pǝyƣǝmbǝrlǝrning ⱪenini tɵkkǝnliki wǝjidin, Sǝn ularƣa iqkili ⱪan bǝrding. Ular xuningƣa layiⱪtur».

7 Sunaktan gelen bir sesin, “Evet, Her Şeye Gücü Yeten Rab Tanrı, Yargıların doğru ve adildir” dediğini işittim.

Andin ⱪurbangaⱨning jawabǝn: — «Xundaⱪ, i Ⱨǝmmigǝ Ⱪadir Pǝrwǝrdigar Huda, Ⱨɵkümliring ⱨǝⱪ wǝ adildur» — degǝnlikini anglidim.

8 Dördüncü melek tasını güneşe boşalttı. Bununla güneşe insanları yakma gücü verildi.

Tɵtinqisi qinidikini ⱪuyaxning üstigǝ tɵkti; buning bilǝn ⱪuyaxⱪa insanlarni ot bilǝn ɵrtigili ⱪudrǝt berildi.

9 İnsanlar korkunç bir ısıyla kavruldular. Tövbe edip bu belalara egemen olan Tanrı'yı yücelteceklerine, O'nun adına küfrettiler.

Xuning bilǝn insanlar dǝⱨxǝtlik ⱪiziⱪta ɵrtǝldi; biraⱪ ular ⱨeq towa ⱪilmidi wǝ bu balayi’apǝtlǝrning Igisi bolƣan Hudani uluƣlaxning orniƣa Uning namini ⱪarƣaxti.

10 Beşinci melek tasını canavarın tahtına boşalttı. Canavarın egemenliği karanlığa gömüldü. İnsanlar ıstıraptan dillerini ısırdılar.

Bǝxinqisi qinidikini diwining tǝhtigǝ tɵkti; diwining padixaⱨliⱪini ⱪarangƣuluⱪ basti, kixilǝr azabtin tillirini qixlǝxti

11 Istırap ve yaralarından ötürü Göğün Tanrısı'na küfrettiler. Yaptıklarından tövbe etmediler.

wǝ aƣriⱪ-azabi wǝ qaⱪa-jaraⱨǝtlirining dǝstidin ǝrxtiki Hudani kupurluⱪ ⱪilip ⱪarƣixip, ⱪilmixliriƣa ⱨeq towa ⱪilixmidi.

12 Altıncı melek tasını büyük Fırat Irmağı'na boşalttı. Gündoğusundan gelen kralların yolu açılsın diye ırmağın suları kurudu.

Altinqisi qinidikini uluƣ Əfrat dǝryasiƣa tɵkti; xu ⱨaman künqiⱪixtin kelidiƣan padixaⱨlarning yolini ⱨazirlaxⱪa dǝryaning süyi ⱪuridi.

13 Bundan sonra ejderhanın ağzından, canavarın ağzından ve sahte peygamberin ağzından kurbağaya benzer üç kötü ruhun çıktığını gördüm.

Andin mǝn ǝjdiⱨaning, diwining wǝ sahta pǝyƣǝmbǝrning eƣizliridin qiⱪⱪan paⱪiƣa ohxaydiƣan üq napak roⱨni kɵrdüm.

14 Bunlar doğaüstü belirtiler gerçekleştiren cinlerin ruhlarıdır. Her Şeye Gücü Yeten Tanrı'nın büyük gününde olacak savaş için bütün dünyanın krallarını toplamaya gidiyorlar.

Bular mɵjizilik alamǝtlǝrni kɵrsitidiƣan jinlarning roⱨliri bolup, pütkül yǝr yüzidiki padixaⱨlarni Ⱨǝmmigǝ Ⱪadir Hudaning dǝⱨxǝtlik künidiki jǝnggǝ jǝm ⱪilixⱪa ularning yeniƣa qiⱪip ketiwatatti

15 “İşte hırsız gibi geliyorum! Çıplak dolaşmamak ve utanç içinde kalmamak için uyanık durup giysilerini üstünde bulundurana ne mutlu!”

(«mana, Mǝn oƣridǝk kelimǝn! Yalingaq mangmasliⱪ, nomusi kɵrünmǝsliki üqün, kiyimlirini qing saⱪlap, sǝgǝk turƣanlar bǝhtliktur!»).

16 Üç kötü ruh, kralları İbranice Armagedon denilen yere topladılar.

Əmdi [napak roⱨlar] [padixaⱨlarni] ibraniyqǝ «Ⱨarmageddon» deyilidiƣan yǝrgǝ jǝm ⱪildi.

17 Yedinci melek tasını havaya boşalttı. Tapınaktaki tahttan yükselen gür bir ses, “Tamam!” dedi.

Yǝttinqisi qinidikini ⱨawaƣa tɵkti; ǝrxtiki ibadǝthanidin, tǝhttin yuⱪiri bir awaz kɵtürülüp: «Ix tamam boldi!» deyildi.

18 O anda şimşekler çaktı, uğultular, gök gürlemeleri işitildi. Öyle büyük bir deprem oldu ki, yeryüzünde insan oldu olalı bu kadar büyük bir deprem olmamıştı.

Xuan qaⱪmaⱪlar qeⱪildi, türlük awazlar wǝ güldürmamilar anglandi wǝ dǝⱨxǝtlik bir yǝr tǝwrǝx yüz bǝrdi; insanlar yǝr yüzidǝ apiridǝ bolƣandin beri bunqilik dǝⱨxǝtlik yǝr tǝwrǝx ⱨeq bolup baⱪmiƣanidi.

19 Büyük kent üçe bölündü. Ulusların kentleri yerle bir oldu. Tanrı büyük Babil'i anımsadı, ona ateşli gazabının şarabını içeren kâseyi verdi.

Katta xǝⱨǝr üqkǝ bɵlündi; ⱨǝrⱪaysi ǝllǝrdiki xǝⱨǝrlǝrmu ƣulitildi. Xuning bilǝn katta xǝⱨǝr Babil Hudaning yadiƣa keqip uning ǝxǝddiy ⱪǝⱨrlik xarabi bilǝn tolƣan ⱪǝdǝⱨ uningƣa berildi.

20 Bütün adalar ortadan kalktı, dağlar yok oldu.

Barliⱪ arallar ɵzini ⱪaqurup ƣayib boldi, taƣlarmu yoⱪ boldi;

21 İnsanların üzerine gökten tanesi yaklaşık kırk kilo ağırlığında iri dolu yağdı. Dolu belası öyle korkunçtu ki, insanlar bu yüzden Tanrı'ya küfrettiler.

Insanlarning üstigǝ ⱨǝrbir danisi bir talant eƣirliⱪta kelidiƣan mɵldür asmandin yaƣdi. Mɵldür apiti xundaⱪ dǝⱨxǝtlik boldiki, adǝmlǝr apǝtning dǝstidin Hudani kupurluⱪ ⱪilip ⱪarƣaxti.