< Vahiy 16 >

1 Sonra tapınaktan yükselen gür bir sesin yedi meleğe, “Gidin, Tanrı'nın öfkesiyle dolu yedi tası yeryüzüne boşaltın!” dediğini işittim.
తతః పరం మన్దిరాత్ తాన్ సప్తదూతాన్ సమ్భాషమాణ ఏష మహారవో మయాశ్రావి, యూయం గత్వా తేభ్యః సప్తకంసేభ్య ఈశ్వరస్య క్రోధం పృథివ్యాం స్రావయత|
2 Birinci melek gidip tasını yeryüzüne boşalttı. Canavarın işaretini taşıyıp heykeline tapanların üzerinde acı veren iğrenç yaralar oluştu.
తతః ప్రథమో దూతో గత్వా స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ పృథివ్యామ్ అస్రావయత్ తస్మాత్ పశోః కలఙ్కధారిణాం తత్ప్రతిమాపూజకానాం మానవానాం శరీరేషు వ్యథాజనకా దుష్టవ్రణా అభవన్|
3 İkinci melek tasını denize boşalttı. Deniz ölü kanına benzer kana dönüştü, içindeki bütün canlılar öldü.
తతః పరం ద్వితీయో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సముద్రే ఽస్రావయత్ తేన స కుణపస్థశోణితరూప్యభవత్ సముద్రే స్థితాశ్చ సర్వ్వే ప్రాణినో మృత్యుం గతాః|
4 Üçüncü melek tasını ırmaklara, su pınarlarına boşalttı; bunlar da kana dönüştü.
అపరం తృతీయో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం నదీషు జలప్రస్రవణేషు చాస్రావయత్ తతస్తాని రక్తమయాన్యభవన్| అపరం తోయానామ్ అధిపస్య దూతస్య వాగియం మయా శ్రుతా|
5 Sulardan sorumlu meleğin şöyle dediğini işittim: “Var olan, var olmuş olan kutsal Tanrı! Bu yargılarında adilsin.
వర్త్తమానశ్చ భూతశ్చ భవిష్యంశ్చ పరమేశ్వరః| త్వమేవ న్యాయ్యకారీ యద్ ఏతాదృక్ త్వం వ్యచారయః|
6 Kutsalların ve peygamberlerin kanını döktükleri için, İçecek olarak sen de onlara kan verdin. Bunu hak ettiler.”
భవిష్యద్వాదిసాధూనాం రక్తం తైరేవ పాతితం| శోణితం త్వన్తు తేభ్యో ఽదాస్తత్పానం తేషు యుజ్యతే||
7 Sunaktan gelen bir sesin, “Evet, Her Şeye Gücü Yeten Rab Tanrı, Yargıların doğru ve adildir” dediğini işittim.
అనన్తరం వేదీతో భాషమాణస్య కస్యచిద్ అయం రవో మయా శ్రుతః, హే పరశ్వర సత్యం తత్ హే సర్వ్వశక్తిమన్ ప్రభో| సత్యా న్యాయ్యాశ్చ సర్వ్వా హి విచారాజ్ఞాస్త్వదీయకాః||
8 Dördüncü melek tasını güneşe boşalttı. Bununla güneşe insanları yakma gücü verildi.
అనన్తరం చతుర్థో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం సూర్య్యే ఽస్రావయత్ తస్మై చ వహ్నినా మానవాన్ దగ్ధుం సామర్థ్యమ్ అదాయి|
9 İnsanlar korkunç bir ısıyla kavruldular. Tövbe edip bu belalara egemen olan Tanrı'yı yücelteceklerine, O'nun adına küfrettiler.
తేన మనుష్యా మహాతాపేన తాపితాస్తేషాం దణ్డానామ్ ఆధిపత్యవిశిష్టస్యేశ్వరస్య నామానిన్దన్ తత్ప్రశంసార్థఞ్చ మనఃపరివర్త్తనం నాకుర్వ్వన్|
10 Beşinci melek tasını canavarın tahtına boşalttı. Canavarın egemenliği karanlığa gömüldü. İnsanlar ıstıraptan dillerini ısırdılar.
తతః పరం పఞ్చమో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం పశోః సింహాసనే ఽస్రావయత్ తేన తస్య రాష్ట్రం తిమిరాచ్ఛన్నమ్ అభవత్ లోకాశ్చ వేదనాకారణాత్ స్వరసనా అదందశ్యత|
11 Istırap ve yaralarından ötürü Göğün Tanrısı'na küfrettiler. Yaptıklarından tövbe etmediler.
స్వకీయవ్యథావ్రణకారణాచ్చ స్వర్గస్థమ్ అనిన్దన్ స్వక్రియాభ్యశ్చ మనాంసి న పరావర్త్తయన్|
12 Altıncı melek tasını büyük Fırat Irmağı'na boşalttı. Gündoğusundan gelen kralların yolu açılsın diye ırmağın suları kurudu.
తతః పరం షష్ఠో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం ఫరాతాఖ్యో మహానదే ఽస్రావయత్ తేన సూర్య్యోదయదిశ ఆగమిష్యతాం రాజ్ఞాం మార్గసుగమార్థం తస్య తోయాని పర్య్యశుష్యన్|
13 Bundan sonra ejderhanın ağzından, canavarın ağzından ve sahte peygamberin ağzından kurbağaya benzer üç kötü ruhun çıktığını gördüm.
అనన్తరం నాగస్య వదనాత్ పశో ర్వదనాత్ మిథ్యాభవిష్యద్వాదినశ్చ వదనాత్ నిర్గచ్ఛన్తస్త్రయో ఽశుచయ ఆత్మానో మయా దృష్టాస్తే మణ్డూకాకారాః|
14 Bunlar doğaüstü belirtiler gerçekleştiren cinlerin ruhlarıdır. Her Şeye Gücü Yeten Tanrı'nın büyük gününde olacak savaş için bütün dünyanın krallarını toplamaya gidiyorlar.
త ఆశ్చర్య్యకర్మ్మకారిణో భూతానామ్ ఆత్మానః సన్తి సర్వ్వశక్తిమత ఈశ్వరస్య మహాదినే యేన యుద్ధేన భవితవ్యం తత్కృతే కృత్స్రజగతో రాజ్ఞాః సంగ్రహీతుం తేషాం సన్నిధిం నిర్గచ్ఛన్తి|
15 “İşte hırsız gibi geliyorum! Çıplak dolaşmamak ve utanç içinde kalmamak için uyanık durup giysilerini üstünde bulundurana ne mutlu!”
అపరమ్ ఇబ్రిభాషయా హర్మ్మగిద్దోనామకస్థనే తే సఙ్గృహీతాః|
16 Üç kötü ruh, kralları İbranice Armagedon denilen yere topladılar.
పశ్యాహం చైరవద్ ఆగచ్ఛామి యో జనః ప్రబుద్ధస్తిష్ఠతి యథా చ నగ్నః సన్ న పర్య్యటతి తస్య లజ్జా చ యథా దృశ్యా న భవతి తథా స్వవాసాంసి రక్షతి స ధన్యః|
17 Yedinci melek tasını havaya boşalttı. Tapınaktaki tahttan yükselen gür bir ses, “Tamam!” dedi.
తతః పరం సప్తమో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వమ్ ఆకాశే ఽస్రావయత్ తేన స్వర్గీయమన్దిరమధ్యస్థసింహాసనాత్ మహారవో ఽయం నిర్గతః సమాప్తిరభవదితి|
18 O anda şimşekler çaktı, uğultular, gök gürlemeleri işitildi. Öyle büyük bir deprem oldu ki, yeryüzünde insan oldu olalı bu kadar büyük bir deprem olmamıştı.
తదనన్తరం తడితో రవాః స్తనితాని చాభవన్, యస్మిన్ కాలే చ పృథివ్యాం మనుష్యాః సృష్టాస్తమ్ ఆరభ్య యాదృఙ్మహాభూమికమ్పః కదాపి నాభవత్ తాదృగ్ భూకమ్పో ఽభవత్|
19 Büyük kent üçe bölündü. Ulusların kentleri yerle bir oldu. Tanrı büyük Babil'i anımsadı, ona ateşli gazabının şarabını içeren kâseyi verdi.
తదానీం మహానగరీ త్రిఖణ్డా జాతా భిన్నజాతీయానాం నగరాణి చ న్యపతన్ మహాబాబిల్ చేశ్వరేణ స్వకీయప్రచణ్డకోపమదిరాపాత్రదానార్థం సంస్మృతా|
20 Bütün adalar ortadan kalktı, dağlar yok oldu.
ద్వీపాశ్చ పలాయితా గిరయశ్చాన్తహితాః|
21 İnsanların üzerine gökten tanesi yaklaşık kırk kilo ağırlığında iri dolu yağdı. Dolu belası öyle korkunçtu ki, insanlar bu yüzden Tanrı'ya küfrettiler.
గగనమణ్డలాచ్చ మనుష్యాణామ్ ఉపర్య్యేకైకద్రోణపరిమితశిలానాం మహావృష్టిరభవత్ తచ్ఛిలావృష్టేః క్లేశాత్ మనుష్యా ఈశ్వరమ్ అనిన్దమ్ యతస్తజ్జాతః క్లేశో ఽతీవ మహాన్|

< Vahiy 16 >