< Vahiy 10 >

1 Sonra gökten inen güçlü başka bir melek gördüm. Buluta sarınmıştı, başının üzerinde gökkuşağı vardı. Yüzü güneşe, ayakları ateşten sütunlara benziyordu.
Basa ma, au ita Lamatualain ate manaselin esa, onda mia sorga. Aon nenembotiꞌ no leleeꞌ, ma elus rereoꞌ langgan. Matan naronda onaꞌ relo, ma ei nara mbila onaꞌ ai.
2 Elinde açılmış küçük bir tomar vardı. Sağ ayağını denize, sol ayağını karaya koyarak aslanın kükremesini andıran yüksek sesle bağırdı. O bağırınca, yedi gök gürlemesi dile gelip seslendiler.
Ana toꞌu susura anaꞌ neneluluꞌ esa mana makambembelaꞌ ena. Ana nambariiꞌ ei onan sia tasi, ma ei dꞌiin sia madꞌaꞌ ata.
3
Ana nameli nahereꞌ, onaꞌ singa nggasi. Nameli basa ma ndelas ndukurulu nataa naꞌatututeꞌ lao hitu.
4 Yedi gök gürlemesi seslendiğinde yazmak üzereydim ki, gökten, “Yedi gök gürlemesinin söylediklerini mühürle, yazma!” diyen bir ses işittim.
Leleꞌ ndelas ndukurulu basa, ma au ae suraꞌ oꞌola nara. Te au rena haraꞌ sa mia sorga oi, “Wee! Afi mufadꞌe ndelas kahituꞌ ra oꞌola nara reu atahori, o! Afi suraꞌ saa-saa boe.”
5 Denizle karanın üzerinde durduğunu gördüğüm melek, sağ elini göğe kaldırdı.
Basa ma ate mana nambariiꞌ no ein seri sia tasiꞌ ma seri sia madꞌa ata, soꞌu lima onan lalai neu,
6 Göğü ve göktekileri, yeri ve yerdekileri, denizi ve denizdekileri yaratanın, sonsuzluklar boyunca yaşayanın hakkı için ant içip dedi ki, “Artık gecikme olmayacak. (aiōn g165)
de sumba nae, “Oꞌola ngga ia, memaꞌ tebꞌe! Au sumba endiꞌ Lamatualain naran, huu Ana sia nakandoo losa doo nduꞌu-dꞌoon! Ana mana tao lalai, raefafoꞌ no basa isi-oen. Dadꞌi rena malolole! Fai fo hita tahaniꞌ a deka-deka nema ena. (aiōn g165)
7 Yedinci melek borazanını çaldığı zaman, Tanrı'nın sır olan tasarısı tamamlanacak. Nitekim Tanrı bunu, kulları peygamberlere müjdelemişti.”
Te mete ma Lamatualain ate kahitun nae fuu maꞌoan, dei fo Lamatualain tao tungga dudꞌuꞌan fo feꞌesaꞌan atahori nda rahineꞌ sa. Te Ana nafadꞌe dudꞌuꞌan naa neu mana ola-ola nara fo mana tao-ues fee Ne. Dadꞌi rena malolole, huu oꞌola ngga ia, tebꞌe.”
8 Gökten işittiğim ses benimle yine konuşmaya başladı: “Git, denizle karanın üzerinde duran meleğin elindeki açık tomarı al” dedi.
Basa ma, haraꞌ fo au rena mia lalai a, olaꞌ seluꞌ no au nae, “Yohanis, muu sia ate fo mana nambariiꞌ ein seri sia tasi, ma seri sia madꞌaꞌ ata a. Haꞌi mala susura ana neneluluꞌ a fo mana makambembelaꞌ sia liman.”
9 Meleğin yanına gidip küçük tomarı bana vermesini istedim. “Al, bunu ye!” dedi. “Midende bir acılık yapacak, ama ağzına bal gibi tatlı gelecek.”
Basa de au isiꞌ ate a, de oꞌe susura anaꞌ naa. Boe ma ana nafadꞌe au nae, “Haꞌi fo mua leo! Sia bafa ma na, maꞌeꞌ onaꞌ oni oeꞌ, te dei fo ana tao tei ma nanoso.”
10 Küçük tomarı meleğin elinden alıp yedim, ağzımda bal gibi tatlıydı. Ama yutunca midem acılaştı.
Ana olaꞌ basa taꞌo naa, ma au simbo susura anaꞌ naa mia liman. De au ua. Sia bafa ngga maꞌeꞌ onaꞌ oni oeꞌ. Te odꞌo hendi ma, tei ngga nanoso.
11 Sonra bana şöyle dendi: “Yine birçok halk, ulus, dil ve kralla ilgili olarak peygamberlikte bulunmalısın.”
Boe ma, hambu esa denu au nae, “Musi muu mufadꞌe seluꞌ saa fo Lamatualain nae tao sia raefafoꞌ. Mufadꞌe saa mana nae dadꞌi neu basa maneꞌ ra sia raefafoꞌ ro atahori mia basa nusaꞌ, basa leo, no basa dedꞌeat ra.”

< Vahiy 10 >