Mezmurlar 90

1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.

Una oración de Moisés, el hombre de Dios. Señor, ¡A través de cada generación has sido un “hogar” para nosotros!

2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.

Antes de que las montañas nacieran, antes de que trajeras al mundo la tierra y el universo, desde la eternidad pasada, hasta la eternidad futura, haz sido Dios.

3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.

Llevas a la gente nuevamente al polvo, diciendo, “Vuelvan al polvo, seres humanos”.

4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.

A tus ojos, mil años son solo como un día que se fue; como pocas horas que pasan por la noche.

5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:

Llevas la vida de las personas a un repentino final, como un sueño que se desvanece. Ellos son como la grama que crece en la mañana,

6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.

que brota muy temprano, fresca y nueva, pero por la tarde esta marchita y muerta.

7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.

Somos quemados por tu ira, aterrorizados por tu furia.

8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

Tú has puesto nuestros pecados delante de ti, nuestros más profundos secretos son revelados a la luz de tu presencia.

9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.

Nuestras vidas se desvanecen bajo tu ira, llegando a su final tan rápido como un respiro.

10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.

Vivimos por setenta años, ochenta si tenemos la fuerza. Pero incluso en el mejor momento de la vida, todo lo que tenemos son dificultades y sufrimiento. Pronto nuestras vidas llegan a su fin y nos hemos ido.

11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.

¿Quién puede conocer el poder de tu ira? ¿Quién puede entender tu furia de tal forma que te rinda reverencia?

12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.

¡Enséñanos a vivir cada uno de nuestros días para que podamos vivir de manera sabia!

13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!

Señor, ¿Cuánto tiempo pasará antes de que vengas a nosotros y tengas lástima con tus siervos?

14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.

Muéstranos cada mañana tu gran amor para que seamos felices, llena de alegría nuestras vidas.

15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.

¡Haznos alegrar por la cantidad de días que estuvimos tristes, por todos los años que sufrimos!

16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.

Que nosotros, tus siervos, veamos otra vez tus obras por nosotros que nuestros hijos vean tu gloria.

17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.

Que nuestro señor y Dios se complazca con nosotros, bendiciendo cada cosa que hagamos, bendiciendo cada cosa que hagamos.