Mezmurlar 90

1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.

Signore, tu sei stato per noi un rifugio di generazione in generazione. Preghiera. Di Mosè, uomo di Dio.

2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.

Prima che nascessero i monti e la terra e il mondo fossero generati, da sempre e per sempre tu sei, Dio.

3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.

Tu fai ritornare l'uomo in polvere e dici: «Ritornate, figli dell'uomo».

4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.

Ai tuoi occhi, mille anni sono come il giorno di ieri che è passato, come un turno di veglia nella notte.

5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:

Li annienti: li sommergi nel sonno; sono come l'erba che germoglia al mattino:

6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.

al mattino fiorisce, germoglia, alla sera è falciata e dissecca.

7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.

Perché siamo distrutti dalla tua ira, siamo atterritti dal tuo furore.

8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

Davanti a te poni le nostre colpe, i nostri peccati occulti alla luce del tuo volto.

9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.

Tutti i nostri giorni svaniscono per la tua ira, finiamo i nostri anni come un soffio.

10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.

Gli anni della nostra vita sono settanta, ottanta per i più robusti, ma quasi tutti sono fatica, dolore; passano presto e noi ci dileguiamo.

11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.

Chi conosce l'impeto della tua ira, tuo sdegno, con il timore a te dovuto?

12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.

Insegnaci a contare i nostri giorni e giungeremo alla sapienza del cuore.

13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!

Volgiti, Signore; fino a quando? Muoviti a pietà dei tuoi servi.

14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.

Saziaci al mattino con la tua grazia: esulteremo e gioiremo per tutti i nostri giorni.

15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.

Rendici la gioia per i giorni di afflizione, per gli anni in cui abbiamo visto la sventura.

16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.

Si manifesti ai tuoi servi la tua opera e la tua gloria ai loro figli.

17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.

Sia su di noi la bontà del Signore, nostro Dio: rafforza per noi l'opera delle nostre mani, l'opera delle nostre mani rafforza.