Mezmurlar 9
1 Müzik şefi için - “Oğulun Ölümü” makamında - Davut'un mezmuru Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim, Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım.
Unto the end, for the hidden things of the Son. A psalm for David. I will give praise to thee, O Lord, with my whole heart: I will relate all thy wonders.
2 Sende sevinç bulacak, coşacağım, Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!
I will be glad and rejoice in thee: I will sing to thy name, O thou most high.
3 Düşmanlarım geri çekilirken, Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
When my enemy shall be turned back: they shall be weakened and perish before thy face.
4 Çünkü hakkımı, davamı sen savundun, Adil yargıç olarak tahta oturdun.
For thou hast maintained my judgment and my cause: thou hast sat on the throne, who judgest justice.
5 Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin, Sonsuza dek adlarını sildin.
Thou hast rebuked the Gentiles, and the wicked one hath perished: thou hast blotted out their name for ever and ever.
6 Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek, Kökünden söktün kentlerini, Anıları bile silinip gitti.
The swords of the enemy have failed unto the end: and their cities thou hast destroyed. Their memory hath perished with a noise.
7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer, Yargı için kurmuştur tahtını;
But the Lord remaineth for ever. He hath prepared his throne in judgment:
8 O yönetir doğrulukla dünyayı, O yargılar adaletle halkları.
And he shall judge the world in equity, he shall judge the people in justice.
9 RAB ezilenler için bir sığınak, Sıkıntılı günlerde bir kaledir.
And the Lord is become a refuge for the poor: a helper in due time in tribulation.
10 Seni tanıyanlar sana güvenir, Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.
And let them trust in thee who know thy name: for thou hast not forsaken them that seek thee, O Lord.
11 Siyon'da oturan RAB'bi ilahilerle övün! Yaptıklarını halklar arasında duyurun!
Sing ye to the Lord, who dwelleth in Sion: declare his ways among the Gentiles:
12 Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar, Ezilenlerin feryadını unutmaz.
For requiring their blood he hath remembered the: he hath not forgotten the cry of the poor.
13 Acı bana, ya RAB! Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran, Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!
Have mercy on me, O Lord: see my humiliation which I suffer from my enemies.
14 Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım, Siyon Kenti'nin kapılarında Sağladığın kurtuluşla sevineyim.
Thou that liftest me up from the gates of death, that I may declare all thy praises in the gates of the daughter of Sion.
15 Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü, Ayakları gizledikleri ağa takıldı.
I will rejoice in thy salvation: the Gentiles have stuck fast in the destruction which they have prepared. Their foot hath been taken in the very snare which they hid.
16 Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi, Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. Higayon (sela)
The Lord shall be known when he executeth judgments: the sinner hath been caught in the works of his own hands.
The wicked shall be turned into hell, all the nations that forget God. (Sheol h7585)
18 Ama yoksul büsbütün unutulmayacak, Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.
For the poor man shall not be forgotten to the end: the patience of the poor shall not perish for ever.
19 Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın, Huzurunda yargılansın uluslar!
Arise, O Lord, let not man be strengthened: let the Gentiles be judged in thy sight.
20 Onlara dehşet saç, ya RAB! Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. (Sela)
Appoint, O Lord, a lawgiver over them: that the Gentiles may know themselves to be but men.
