Mezmurlar 83

1 İlahi - Asaf'ın mezmuru Ey Tanrı, susma, Sessiz, hareketsiz kalma!

A Song, a Psalm of Asaph. O God, keep not thou silence: hold not thy peace, and be not still, O God.

2 Bak, düşmanların kargaşa çıkarıyor, Senden nefret edenler boy gösteriyor.

For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.

3 Halkına karşı kurnazlık peşindeler, Koruduğun insanlara dolap çeviriyorlar.

They take crafty counsel against thy people, and consult together against thy hidden ones.

4 “Gelin, bu ulusun kökünü kazıyalım” diyorlar, “İsrail'in adı bir daha anılmasın!”

They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.

5 Hepsi sözbirliği etmiş, düzen kuruyor, Sana karşı anlaşmaya vardı:

For they have consulted together with one consent; against thee do they make a covenant:

6 Edomlular, İsmaililer, Moavlılar, Hacerliler,

The tents of Edom and the Ishmaelites; Moab, and the Hagarenes;

7 Geval, Ammon, Amalek, Filist ve Sur halkı.

Gebal, and Ammon, and Amalek; Philistia with the inhabitants of Tyre:

8 Asur da onlara katıldı, Lutoğulları'na güç verdiler. (Sela)

Assyria also is joined with them; they have holpen the children of Lot. (Selah)

9 Onlara Midyan'a, Kişon Vadisi'nde Sisera'ya ve Yavin'e yaptığını yap:

Do thou unto them as unto Midian; as to Sisera, as to Jabin, at the river Kishon:

10 Onlar Eyn-Dor'da yok oldular, Toprak için gübreye döndüler.

Which perished at En-dor; they became as dung for the earth.

11 Onların soylularına Orev ve Zeev'e yaptığını, Beylerine Zevah ve Salmunna'ya yaptığını yap.

Make their nobles like Oreb and Zeeb; yea, all their princes like Zebah and Zalmunna:

12 Onlar: “Gelin, sahiplenelim Tanrı'nın otlaklarını” demişlerdi.

Who said, Let us take to ourselves in possession the habitations of God.

13 Ey Tanrım, savrulan toza, Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne çevir onları!

O my God, make them like the whirling dust; as stubble before the wind.

14 Orman yangını gibi, Dağları tutuşturan alev gibi,

As the fire that burneth the forest, and as the flame that setteth the mountains on fire;

15 Fırtınanla kovala, Kasırganla dehşete düşür onları!

So pursue them with thy tempest, and terrify them with thy storm.

16 Utançla kapla yüzlerini, Sana yönelsinler, ya RAB.

Fill their faces with confusion; that they may seek thy name, O LORD.

17 Sonsuza dek utanç ve dehşet içinde kalsınlar, Rezil olup yok olsunlar.

Let them be ashamed and dismayed for ever; yea, let them be confounded and perish:

18 Senin adın RAB'dir, Anlasınlar yalnız senin yeryüzüne egemen en yüce Tanrı olduğunu.

That they may know that thou alone, whose name is JEHOVAH, art the Most High over all the earth.