Mezmurlar 73
1 Asaf'ın mezmuru Tanrı gerçekten İsrail'e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
A Melody of Asaph. Nothing but good, is God, Unto Israel, Unto the pure in heart.
2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
But, as for me, —My feet had, almost stumbled, My steps had, well-nigh slipped;
3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.
For I was envious of the boasters, At the prosperity of the lawless, used I to look.
4 Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
For they have no pangs in their death, And vigorous is their body;
5 Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
Of the toil of weak mortals, have they none, Nor, with the sons of earth, are they hard smitten.
6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
For this cause, doth arrogance deck them as a neck-chain, And a garment of wrong is their attire;
7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
Their iniquity, hath proceeded from fatness, They have surpassed the imaginations of the heart;
8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
They mock, and wickedly command oppression, From on high, they command;
9 Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
They have set, in the heavens, their mouth, And, their tongue, marcheth through the earth.
10 Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
Therefore must his people return thither, And, the waters of abundance, are drained by them;
11 Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?”
And they say—How doth GOD know? And is there knowledge in the Most High?
12 İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
Lo! these, are the lawless, Who are secure for an age, They have attained unto wealth.
13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
Altogether in vain, Have I cleansed my heart, And bathed in pureness, my hands;
14 Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
And yet been smitten all the day, And been rebuked morning by morning!
15 “Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
If I had thought, I will relate it thus, Lo! the circle of thy sons, had I betrayed.
16 Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
When I reasoned, that I might understand this, A vexation, it was in mine eyes:
17 Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
Until I could enter the holy places of God, —Could give heed to their hereafter: —
18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
Surely, in slippery places, dost thou set them, —Thou hast suffered them to fall into places of danger.
19 Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
How have they become desolate, as in a moment! They have ceased—come to an end, by reason of calamities.
20 Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
As the dream of him that waketh, O my Lord! when rousing thyself up, their shadowy being, wilt thou despise.
21 Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
But my heart had grown embittered, And, in my reins, had I received wounds;
22 Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
But, I, was brutish, and could not perceive, Like the beasts, had I become before thee.
23 Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
Nevertheless, I, am continually before thee, Thou hast taken hold of my right hand;
24 Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
By thy counsel, wilt thou guide me, And, afterwards, unto glory, wilt thou take me.
25 Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
Whom have I in the heavens? And, compared with thee, there is nothing I desire on earth.
26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
Failed have my flesh and my heart, The rock of my heart—and my portion, is God unto times age-abiding.
27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
For lo! they who are far from thee, shall perish, Thou hast put an end to every one who wandered unchastely from thee.
28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.
But, as for me, the drawing near of God, is my blessedness, —I have made, of My Lord Yahweh, my refuge, —That I may recount all thy works.
