Mezmurlar 66

1 Müzik şefi için - İlahi - Mezmur Ey yeryüzündeki bütün insanlar, Tanrı'ya sevinç çığlıkları atın!

En Psalmvisa, till att föresjunga. Fröjdens Gudi, all land.

2 Adının yüceliğine ilahiler söyleyin, O'na görkemli övgüler sunun!

Lofsjunger, till att ära hans Namn; priser honom härliga.

3 “Ne müthiş işlerin var!” deyin Tanrı'ya, “Öyle büyük gücün var ki, Düşmanların eğiliyor önünde.

Säger till Gud: Huru underliga äro dina gerningar! Dinom fiendom skall fela för dine stora magt.

4 Bütün yeryüzü sana tapınıyor, İlahiler okuyor, adını ilahilerle övüyor.” (Sela)

All land tillbedje dig, och lofsjunge dig; lofsjunge dino Namne. (Sela)

5 Gelin, bakın Tanrı'nın neler yaptığına! Ne müthiş işler yaptı insanlar arasında:

Kommer och ser uppå Guds verk; den så underlig är i sina gerningar, ibland menniskors barn.

6 Denizi karaya çevirdi, Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan. Yaptığına sevindik orada.

Han förvandlar hafvet uti det torra, så att man till fot öfver vattnet går. Dess fröjde vi oss i honom.

7 Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer, Gözleri ulusları süzer; Başkaldıranlar gurura kapılmasın! (Sela)

Han är rådandes med sine kraft evinnerliga; hans ögon skåda på folken. De affällige skola icke kunna upphäfva sig. (Sela)

8 Ey halklar, Tanrımız'a şükredin, Övgülerini duyurun.

Lofver, I folk, vår Gud; låter hans lof vidt hördt varda;

9 Hayatımızı koruyan, Ayaklarımızın kaymasına izin vermeyen O'dur.

Den våra själ vid lif behåller, och låter våra fötter icke slinta.

10 Sen bizi sınadın, ey Tanrı, Gümüş arıtır gibi arıttın.

Ty, Gud, du hafver försökt oss, och pröfvat oss, såsom silfver pröfvadt varder.

11 Ağa düşürdün bizi, Sırtımıza ağır yük vurdun.

Du hafver fört oss uti häktelse; du hafver lagt en tunga på våra länder.

12 İnsanları başımıza çıkardın, Ateşten, sudan geçtik. Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.

Du hafver låtit komma menniskor öfver vårt hufvud. Vi äre komne i eld och i vatten; men du hafver utfört oss, och vederqvickt oss.

13 Yakmalık sunularla evine gireceğim, Adaklarımı yerine getireceğim,

Derföre vill jag med bränneoffer gå in uti ditt hus, och betala dig mina löften;

14 Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen, Ağzımdan çıkan adakları.

Såsom jag mina läppar upplåtit hafver, och min mun talat hafver, i mine nöd.

15 Yakılan koçların dumanıyla semiz hayvanlardan Sana yakmalık sunular sunacağım, Tekeler, sığırlar kurban edeceğim. (Sela)

Jag vill göra dig fet bränneoffer af brändom vädrom; jag vill offra oxar och bockar. (Sela)

16 Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrı'dan korkanlar, Benim için neler yaptığını size anlatayım.

Kommer hit, hörer till, alle I som Gud frukten; jag vill förtälja, hvad han mine själ gjort hafver.

17 Ağzımla O'na yakardım, Övgüsü dilimden düşmedi.

Till honom ropade jag med min mun, och prisade honom med mine tungo.

18 Yüreğimde kötülüğe yer verseydim, Rab beni dinlemezdi.

Om jag något orätt förehade i mitt hjerta, så, vorde Herren mig ej hörandes.

19 Oysa Tanrı dinledi beni, Kulak verdi duamın sesine.

Derföre hörer mig Gud, och aktar uppå min bön.

20 Övgüler olsun Tanrı'ya, Çünkü duamı geri çevirmedi, Sevgisini benden esirgemedi.

Lofvad vare Gud, den mina bön icke förkastar, eller vänder sina godhet ifrå mig.