Mezmurlar 66
1 Müzik şefi için - İlahi - Mezmur Ey yeryüzündeki bütün insanlar, Tanrı'ya sevinç çığlıkları atın!
To the Chief Musician. A Melodious Song. Make a joyful noise unto God, all the earth;
2 Adının yüceliğine ilahiler söyleyin, O'na görkemli övgüler sunun!
Praise ye in song the glory of his Name, Celebrate the glory of his praise:
3 “Ne müthiş işlerin var!” deyin Tanrı'ya, “Öyle büyük gücün var ki, Düşmanların eğiliyor önünde.
Say unto God—How fearful in thy doings, Through the abounding of thy power, shall thy foes come cringing unto thee;
4 Bütün yeryüzü sana tapınıyor, İlahiler okuyor, adını ilahilerle övüyor.” (Sela)
All the earth, shall bow themselves down to thee, And sing praises unto thee, Shall praise in song thy Name. (Selah)
5 Gelin, bakın Tanrı'nın neler yaptığına! Ne müthiş işler yaptı insanlar arasında:
Come and see the doings of God, —Fearful in deed toward the sons of men:
6 Denizi karaya çevirdi, Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan. Yaptığına sevindik orada.
He turned the sea into dry land, Through the stream, crossed they over on foot, There did we rejoice in him:
7 Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer, Gözleri ulusları süzer; Başkaldıranlar gurura kapılmasın! (Sela)
Who ruleth, in his might, unto times age abiding, His eyes, over the nations, keep watch, The rebellious, let them not exalt themselves. (Selah)
8 Ey halklar, Tanrımız'a şükredin, Övgülerini duyurun.
Bless our God, O ye peoples, And cause to be heard, the sound of his praise; —
9 Hayatımızı koruyan, Ayaklarımızın kaymasına izin vermeyen O'dur.
Who hath set our soul among the living, And hath not suffered, our foot, to slip.
10 Sen bizi sınadın, ey Tanrı, Gümüş arıtır gibi arıttın.
For thou didst prove us, O God, Thou didst refine us, according to the refining of silver:
11 Ağa düşürdün bizi, Sırtımıza ağır yük vurdun.
Thou didst bring us into the hunter’s net, Thou didst lay a load upon our loins;
12 İnsanları başımıza çıkardın, Ateşten, sudan geçtik. Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.
Thou didst let men ride at our head; We went into fire and into water, But thou didst bring us forth into freedom.
13 Yakmalık sunularla evine gireceğim, Adaklarımı yerine getireceğim,
I will enter thy house with ascending-sacrifices, I will pay unto thee my vows,
14 Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen, Ağzımdan çıkan adakları.
Which my lips uttered, And my mouth spake, in my distress.
15 Yakılan koçların dumanıyla semiz hayvanlardan Sana yakmalık sunular sunacağım, Tekeler, sığırlar kurban edeceğim. (Sela)
Ascending-sacrifices of fatlings, will I cause to ascend unto thee, With the perfume of rams, I will offer bulls, with he-goats. (Selah)
16 Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrı'dan korkanlar, Benim için neler yaptığını size anlatayım.
Come! hearken—that I may recount, all ye reverers of God, What he hath done for my soul: —
17 Ağzımla O'na yakardım, Övgüsü dilimden düşmedi.
Unto him—with my mouth, did I cry, And high praise was under my tongue.
18 Yüreğimde kötülüğe yer verseydim, Rab beni dinlemezdi.
If, iniquity, I had cared for in my heart, My Lord, had not heard me!
19 Oysa Tanrı dinledi beni, Kulak verdi duamın sesine.
But in truth, God hath heard, He hath attended to the voice of my prayer.
20 Övgüler olsun Tanrı'ya, Çünkü duamı geri çevirmedi, Sevgisini benden esirgemedi.
Blessed be God, Who hath not turned away my prayer, Nor his own lovingkindness from me.
