Mezmurlar 55

1 Müzik şefi için - Telli sazlarla Davut'un Maskili Ey Tanrı, kulak ver duama, Sırt çevirme yalvarışıma!

Heyr bæn mína, ó Guð! Snú þér ekki frá þegar ég ákalla þig.

2 Dikkatini çevir, yanıt ver bana. Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım

Hlustaðu á ákall mitt. Ég andvarpa og græt í sorg minni.

3 Düşman sesinden, kötünün baskısından; Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni, Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.

Óvinir mínir æpa á mig, hóta að drepa mig. Þeir umkringja mig og brugga mér banaráð, öskra á mig í hamslausri reiði.

4 Yüreğim sızlıyor içimde, Ölüm dehşeti çöktü üzerime.

Ég er lamaður af ótta, fullur örvæntingar.

5 Korku ve titreme sardı beni, Ürperti kapladı içimi.

Hvílík skelfing!

6 “Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!” Dedim kendi kendime, “Uçar, rahatlardım.

Ó, að ég hefði vængi eins og fuglinn! Þá mundi ég fljúga burt og leita skjóls.

7 Uzaklara kaçar, Çöllerde konaklardım. (Sela)

Ég mundi svífa langt og leita skjóls í eyðimörkinni,

8 Sert rüzgara, kasırgaya karşı Hemen bir barınak bulurdum.”

flýja á öruggan stað, laus úr allri hættu.

9 Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini, Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.

Ó, Drottinn, ruglaðu þá í ríminu! Sérðu ekki kúgunina sem viðgengst?

10 Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar, Haksızlık, fesat dolu kentin içi.

Þeir vakta borgina daga og nætur, ganga múrana og skima eftir óvinum. En neyðin er innandyra, því að ofbeldi og svik eru í borginni,

11 Yıkıcılık kentin göbeğinde, Zorbalık, hile eksilmez meydanından.

morð og gripdeildir.

12 Beni aşağılayan bir düşman olsaydı, Katlanabilirdim; Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı, Gizlenebilirdim.

Ekki var það óvinur minn sem ofsótti mig – það gæti ég þolað. Þá hefði ég falið mig um stund.

13 Ama sensin, bana denk, Yoldaşım, yakın arkadaşım.

En það varst þú, vinur minn og félagi.

14 Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder, Toplulukla Tanrı'nın evine giderdik.

Við sem vorum alúðarvinir og gengum saman í Guðs hús.

15 Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın, Diri diri ölüler diyarına insinler; Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu. (Sheol h7585)

Dauðinn taki þá og dragi þá til heljar, því að illska er í húsum þeirra, synd í hjörtum þeirra. (Sheol h7585)

16 Bense Tanrı'ya seslenirim, RAB kurtarır beni.

En ég hrópa til Guðs, og hann mun frelsa mig!

17 Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim, O işitir sesimi.

Kvölds og morgna og um miðjan dag sárbæni ég Guð. Ég veit að hann heyrir til mín og mun svara mér.

18 Bana karşı girişilen savaştan Esenlikle kurtarır canımı, Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.

Þótt óvinir mínir séu margir, mun hann samt frelsa mig og gefa mér frið.

19 Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı, Duyacak ve ezecek onları. (Sela) Çünkü hiç değişmiyor Ve Tanrı'dan korkmuyorlar.

Sjálfur Guð – sem er frá eilífð – mun svara mér, en óvinir mínir, breytast ekki og óttast ekki Guð.

20 Yoldaşım dostlarına saldırarak Yaptığı antlaşmayı bozdu.

En vinur minn, sveik mig og ofsótti – rauf heit sitt.

21 Ağzından bal damlar, Ama yüreğinde savaş var. Sözleri yağdan yumuşak, Ama yalın birer kılıçtır.

Orðin á tungu hans voru ljúf og blíð en hjartað fullt af hatri.

22 Yükünü RAB'be bırak, O sana destek olur. Asla izin vermez Doğru insanın sarsılmasına.

Varpaðu áhyggjum þínum á Drottin, hann ber umhyggju fyrir þér. Hann mun aldrei láta trúaðan mann verða valtan á fótum.

23 Ama sen, ey Tanrı, ölüm çukuruna atacaksın kötüleri, Günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler; Bense sana güveniyorum.

Guð mun varpa óvinum mínum til heljar, til dánarheima. Morðingjar og svikarar munu ekki ná háum aldri. En ég treysti þér, að þú leyfir mér að lifa. (questioned)