Mezmurlar 50

1 Asaf'ın mezmuru Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.

Zsoltár Ászáftól. Isten, az Isten, az Örökkévaló beszélt, hívta a földet, napkeltétől napnyugtáig.

2 Güzelliğin doruğu Siyon'dan Parıldıyor Tanrı.

Cziónból, a tökéletes szépségűböl feltündöklött az Isten –

3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.

jöjjön Istenünk és ne hallgasson – tűz emészt előtte és körülötte viharzik nagyon.

4 Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor:

Szólítja az eget felülről és a földet, hogy itélje népét.

5 “Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.”

Gyűjtsétek elém a jámboraimat, kik áldozat mellett kötik meg szövetségemet

6 Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. (Sela)

És hirdetik az egek az ő igazságát, hogy Isten itélni készül. Széla.

7 “Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!

Halljad népem, hadd beszéljek, Izraél, hadd intselek téged; Isten, a te Istened vagyok.

8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.

Nem vágóáldozataid miatt dorgállak, hisz égőáldozataid mindég előttem vannak;

9 Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.

nem fogadok el házadból tulkot, aklaidból bakokat.

10 Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.

Mert enyém minden vadja az erdőnek, a barmok hegyek ezrein;

11 Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.

ismerem a hegyek madarát mind, s mi a mezőn sürög, velem van.

12 Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.

Ha éhezném, nem mondanám neked, mert enyém a világ és teljessége.

13 Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?

Eszem-e én a bikák husát s a bakok vérét iszom-e?

14 Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.

Áldozz Istennek hálaáldozatot, és fizesd meg a legfelsőnek fogadásaidat;

15 Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

és szólíts engem a szorongatá. s napján, kiragadlak s te majd tisztelsz engem.

16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?

A gonosznak pedig mondja az Isten: Mit reeked elbeszélned törvényeimet, s miért veszed szájadra szövetségemet?

17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.

Holott te gyűlölöd az oktatást s magad mögé dobtad szavaimat.

18 Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.

Ha tolvajt láttál, czimboráltál vele és házasságtörőkkel van osztályrészed.

19 Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.

Szájadat neki eresztetted rosszra, s nyelvedet csalárdsághoz tapasztod.

20 Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.

Ülsz, testvéred ellen beszélsz, anyád fiára mocskot vetsz.

21 Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum.

Ezeket tetted, és hallgattam, azt képzelted, olyan vagyok mint te; hadd dorgállak meg, hadd sorolom föl szemeid előtt.

22 “Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.

Értsétek hát ezt meg, ti Istenfelejtők, nehogy szaggassak s nincs, a ki mentene.

23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”

A ki hálaáldozatot áldoz, tisztel engemet, s a ki az útra ügyel, azzal láttatom Isten üdvösségét!