Mezmurlar 38
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
Psaume de David, pour faire souvenir. Éternel! ne me reprends pas dans ta colère, et ne me châtie pas dans ta fureur.
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
Car tes flèches ont pénétré en moi, et ta main est descendue sur moi.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
Il n’y a rien d’entier en ma chair, à cause de ton indignation; point de paix dans mes os, à cause de mon péché.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
Car mes iniquités ont passé sur ma tête; comme un pesant fardeau, elles sont trop pesantes pour moi.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
Mes plaies sont fétides, elles coulent, à cause de ma folie.
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Je suis accablé et extrêmement courbé; tout le jour je marche dans le deuil;
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
Car mes reins sont pleins d’inflammation, et il n’y a rien d’entier dans ma chair.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
Je suis languissant et extrêmement brisé; je rugis dans le frémissement de mon cœur.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Seigneur! tout mon désir est devant toi, et mon gémissement ne t’est point caché.
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
Mon cœur bat fort, ma force m’a abandonné, et la lumière de mes yeux aussi n’est plus avec moi.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
Ceux qui m’aiment, et mes compagnons, se tiennent loin de ma plaie, et mes proches se tiennent à distance,
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
Et ceux qui cherchent ma vie me tendent des pièges, et ceux qui cherchent mon mal parlent de malheurs et disent des tromperies tout le jour.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
Et moi, comme un sourd, je n’entends pas, et, comme un muet, je n’ouvre pas la bouche.
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
Je suis devenu comme un homme qui n’entend point et dans la bouche duquel il n’y a pas de réplique.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
Car je m’attends à toi, Éternel! Toi, tu répondras, Seigneur, mon Dieu!
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
Car j’ai dit: Qu’ils ne se réjouissent pas à mon sujet! Quand mon pied chancelle, ils s’élèvent orgueilleusement contre moi.
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
Car je suis prêt à boiter, et ma douleur est toujours devant moi;
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
Car je déclarerai mon iniquité; je suis en peine pour mon péché.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
Et mes ennemis sont vivants, ils sont forts, et ceux qui me haïssent sans motif sont nombreux;
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
Et ceux qui me rendent le mal pour le bien sont mes adversaires, parce que je poursuis ce qui est bon.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
Éternel! ne m’abandonne point; mon Dieu! ne t’éloigne pas de moi.
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
Hâte-toi de me secourir, Seigneur, mon salut!
