Mezmurlar 3
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
Psalam. Davidov. Kad je David bježao pred sinom Abšalomom. Jahve, koliko je tlačitelja mojih, koliki se podižu na me!
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Mnogi su što o meni zbore: “Nema mu spasenja u Bogu!”
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
Ti si ipak štit moj, Jahve; slavo moja, ti mi glavu podižeš.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
Iza sveg glasa Jahvi zavapih, i on me usliša sa svete gore svoje.
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
Sad mogu leć' i usnuti, i onda ustat' jer me Jahve drži.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
Ne bojim se tisuća ljudi što me opsjedaju dušmanski.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Ustani, o Jahve! Spasi me, o Bože moj! Ti udaraš po obrazu sve neprijatelje moje, opakima zube razbijaš.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
U Jahve je spasenje: na tvom narodu tvoj je blagoslov!
