Mezmurlar 23

1 Davut'un mezmuru RAB çobanımdır, Eksiğim olmaz.

Dawut yazghan küy: — Perwerdigar méni baqquchi Padichimdur, Mohtaj emesmen héch nersige;

2 Beni yemyeşil çayırlarda yatırır, Sakin suların kıyısına götürür.

U méni yumran chöplerde yatquzup dem aldurar; Tinch aqidighan sularni boylitip baqidu;

3 İçimi tazeler, Adı uğruna bana doğru yollarda öncülük eder.

U wujudumni yéngilaydu; U heqqaniyliq yolida Öz nami üchün yétekleydu;

4 Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile, Kötülükten korkmam. Çünkü sen benimlesin. Çomağın, değneğin güven verir bana.

Hetta men ölüm sayisi bolghan jilghidin ötsemmu, Héch yamanliqtin qorqmaymen; Chünki Sen men bilen billidursen; Séning hasang hem tayiqing manga tesellidur.

5 Düşmanlarımın önünde bana sofra kurarsın, Başıma yağ sürersin, Kâsem taşıyor.

Méni xar qilghuchilarning köz aldida manga keng dastixan salisen; Méning béshimni may bilen mesih qilisen; Qedehim tashidu;

6 Ömrüm boyunca yalnız iyilik ve sevgi izleyecek beni, Hep RAB'bin evinde oturacağım.

Berheq, barliq künlirimde yaxshiliq we özgermes shepqet manga egiship hemrah bolidu; Menggüdin-menggüge Perwerdigarning dergahida yashaymen!