Mezmurlar 144

1 Davut'un mezmuru Ellerime vuruşmayı, Parmaklarıma savaşmayı öğreten Kayam RAB'be övgüler olsun!

David’s. Blessed be Yahweh, my Rock, who teacheth my hands to war, my fingers to fight:

2 O'dur benim vefalı dostum, kalem, Kurtarıcım, kulem, Kalkanım, O'na sığınırım; O'dur halkları bana boyun eğdiren!

My lovingkindness and my stronghold, my high tower and my deliverer—mine! My buckler, and he in whom I have sought refuge, —He that subdueth my people under me.

3 Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin, İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?

O Yahweh! what is the earthborn, And yet thou hast acknowledged him, —the son of a mortal, And yet thou hast taken account of him:

4 İnsan bir soluğu andırır, Günleri geçici bir gölge gibidir.

The earthborn, resembleth, a vapour, his days, are like a passing shadow.

5 Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in, Dokun dağlara, tütsünler.

O Yahweh! bow thy heavens and come down, Touch the mountains, that they smoke:

6 Şimşek çaktır, dağıt düşmanı, Savur oklarını, şaşkına çevir onları.

Flash forth lightning, that thou mayest scatter them, Send out thine arrows, that thou mayest confound them:

7 Yukarıdan elini uzat, kurtar beni; Çıkar derin sulardan, Al eloğlunun elinden.

Put forth thy hands from on high: —Snatch me away and rescue me out of mighty waters, out of the hand of the sons of the alien,

8 Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

Whose mouth, hath spoken deceit, and, whose right hand, is a right hand of falsehood.

9 Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim, Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.

O God! a new song, will I sing unto thee, —On a harp of ten strings, will I make music to thee:

10 Sensin kralları zafere ulaştıran, Kulun Davut'u kötülük kılıcından kurtaran.

Who giveth victory unto kings—Who snatcheth away David his servant, from the calamitous sword.

11 Kurtar beni, özgür kıl Eloğlunun elinden. Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

Snatch me away and rescue me out of he hand of the sons of the alien, —whose mouth hath spoken deceit, and, whose right hand, is a right hand of falsehood: —

12 O zaman gençliğinde Sağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız, Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.

That, our sons, may be like plants well grown while yet young, —Our daughters, like corner pillars, —carved, in the construction of a palace:

13 Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız; Binlerce, on binlerce yavrulayacak Çayırlarda davarlarımız.

Our garners, full, pouring out from one kind to another; Our flocks, multiplying by thousands—by myriads, in our open fields:

14 Semiz olacak sığırlarımız; Surlarımıza gedik açılmayacak, İnsanlarımız sürgün edilmeyecek, Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!

Our oxen, well-laden; no breaking in and no departing, —and no loud lament in our places of concourse: —

15 Ne mutlu bunlara sahip olan halka! Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!

How happy the people that is in such a case! How happy the people that hath Yahweh for its God!