Mezmurlar 139
1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
To the Chief Musician, David’s. A Melody. O Yahweh! thou hast searched me, and observed:
2 Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
Thou, hast observed my downsitting and mine uprising, Thou hast given heed to my desire, from afar:
3 Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
My path and my couch, hast thou examined, and, all my ways, thou well knowest.
4 Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
Surely there hath not been a word on my tongue, [but] behold! O Yahweh, thou hast observed it on every side.
5 Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
Behind and before, hast thou shut me in, and hast laid upon me thy hand: —
6 Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
Knowledge, too wonderful, for me! high, I cannot attain to it!
7 Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
Whither can I go from thy spirit? or whither, from thy face, can I flee?
If I ascend the heavens, there, thou art! If I spread out hades as my couch, behold thee! (Sheol h7585)
9 Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
If I mount the wings of the dawn, settle down in the region beyond the sea,
10 Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
Even there, thy hand shall lead me, and thy right hand shall hold me.
11 Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
If I say, Surely, darkness, shall cover me! then, night, is light about me.
12 Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
Even darkness, will not conceal from thee, —but, night, like day, will shine, So is the darkness, as the light!
13 İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
For, thou, didst possess thyself of my reins, thou didst weave me together in the womb of my mother.
14 Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
I thank thee, in that fearfully was my being distinguished, Wonderful are thy works, and, mine own soul, is observing [them] intently!
15 Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
My substance was not hid from thee, —when I was made in secret, when I was skilfully figured in the lower parts of the earth.
16 Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
Mine unfinished substance, thine eyes beheld, and, in thy book, all the parts thereof were written, —the days they should be fashioned! while yet there was not one among them.
17 Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
To me, then, how precious have thy desires become, O GOD! How numerous, the heads of them!
18 Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
I would recount them! Beyond the sands, they multiply, I rouse myself—and am still with thee.
19 Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
Wilt thou not, O GOD, slay the lawless one? Therefore, ye men of bloodshed, depart from me!
20 Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
For they speak of thee wickedly, Thy foes lift up [their hand] unto falsehood.
21 Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
Do I not hate, them who hate thee, O Yahweh? And loathe, them who rise up against thee?
22 Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
With completeness of hatred, I hate them, As enemies, have they become to me.
23 Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
Search me, O GOD, and observe my heart, Try me, and observe my cares;
24 Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
And see if there be any idol-way in me, and lead me in a way age-abiding.
