< Mezmurlar 132 >

1 Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
Cántico gradual. ACUÉRDATE, oh Jehová, de David, [y] de toda su aflicción;
2
Que juró él á Jehová, prometió al Fuerte de Jacob:
3 “Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
No entraré en la morada de mi casa, ni subiré sobre el lecho de mi estrado;
4 Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
No daré sueño á mis ojos, ni á mis párpados adormecimiento,
5 RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
Hasta que halle lugar para Jehová, moradas para el Fuerte de Jacob.
6 Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
He aquí, en Ephrata oímos de ella: hallámosla en los campos del bosque.
7 “RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
Entraremos en sus tiendas; encorvarnos hemos al estrado de sus pies.
8 Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
Levántate, oh Jehová, á tu reposo; tú y el arca de tu fortaleza.
9 Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
Tus sacerdotes se vistan de justicia, y regocíjense tus santos.
10 Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
Por amor de David tu siervo no vuelvas de tu ungido el rostro.
11 RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
En verdad juró Jehová á David, no se apartará de ellos: Del fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.
12 Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
Si tus hijos guardaren mi alianza, y mi testimonio que yo les enseñaré, sus hijos también se sentarán sobre tu trono para siempre.
13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
Porque Jehová ha elegido á Sión; deseóla por habitación para sí.
14 “Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
Este es mi reposo para siempre: aquí habitaré, porque la he deseado.
15 Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
A su mantenimiento daré bendición: sus pobres saciaré de pan.
16 Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
Asimismo vestiré á sus sacerdotes de salud, y sus santos darán voces de júbilo.
17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
Allí haré reverdecer el cuerno de David: he prevenido lámpara á mi ungido.
18 Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
A sus enemigos vestiré de confusión: mas sobre él florecerá su corona.

< Mezmurlar 132 >