< Mezmurlar 122 >

1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.
Ɔsoroforɔ dwom. Dawid deɛ. Ɛberɛ a wɔsee me sɛ, “Ma yɛnkɔ Awurade fie” no, mʼani gyeeɛ.
2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!
Yɛgyinagyina wʼapono ano, Ao Yerusalem.
3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!
Wɔakyekyere Yerusalem yie sɛ kuropɔn. Wɔahyehyɛ mu nneɛma fɛfɛ.
4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.
Ɛhɔ na mmusuakuo no korɔ, Awurade mmusuakuo no. Wɔkɔkamfo Awurade din sɛdeɛ nhyehyɛeɛ a wɔde ama Israel no teɛ.
5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.
Ɛhɔ na atemmuo nhennwa no sisi, Dawid fie nhennwa no.
6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!
Monsrɛ asomdwoeɛ mma Yerusalem sɛ, “Ma wɔn a wɔdɔ wo no nnya banbɔ.
7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”
Ma asomdwoeɛ mmra wʼafasuo mu na banbɔ mmra wʼabankɛsewa mu.”
8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.
Me nuanom ne me nnamfonom enti, meka sɛ, “Asomdwoeɛ ntena wo mu.”
9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.
Awurade yɛn Onyankopɔn fie enti, mɛhwehwɛ wo nkɔsoɔ.

< Mezmurlar 122 >