< Mezmurlar 120 >

1 Hac ilahisi Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim; Yanıtladı beni.
Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.
2 Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!
Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!
3 Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?
Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?
4 Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!
Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.
5 Vay bana, Meşek'te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.
Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!
6 Fazla kaldım Barıştan nefret edenler arasında.
Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.
7 Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!
Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

< Mezmurlar 120 >