< Mezmurlar 113 >

1 Övgüler sunun RAB'be! Övgüler sunun, ey RAB'bin kulları, RAB'bin adına övgüler sunun!
Halleluja! Lova, de Herrens tenarar, lova Herrens namn!
2 Şimdiden sonsuza dek RAB'bin adına şükürler olsun!
Herrens namn vere lova frå no og til æveleg tid!
3 Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar RAB'bin adına övgüler sunulmalı!
Frå solekoma og til soleglad er Herrens namn høglova.
4 RAB bütün uluslara egemendir, Görkemi gökleri aşar.
Høg yver alle heidningar er Herren, yver himmelen er hans æra.
5 Var mı Tanrımız RAB gibi, Yücelerde oturan,
Kven er som Herren, vår Gud? han som sit so høgt,
6 Göklerde ve yeryüzünde olanlara Bakmak için eğilen?
han som ser so djupt i himmelen og på jordi,
7 Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır;
han som reiser den ringe or moldi og lyfter den fatige or skarnet
8 Soylularla, Halkının soylularıyla birlikte oturtsun diye.
til å setja honom hjå hovdingar, hjå sitt folks hovdingar;
9 Kısır kadını evde oturtur, Çocuk sahibi mutlu bir anne kılar. RAB'be övgüler sunun!
han som let ufruktsame bu heime som ei glad barnemor. Halleluja!

< Mezmurlar 113 >