< Mezmurlar 109 >

1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.

< Mezmurlar 109 >