< Mezmurlar 107 >

1 RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.
2 Böyle desin RAB'bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
3 Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.
A solis ortu, et occasu: ab Aquilone, et mari.
4 Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
5 Aç, susuz, Sefil oldular.
Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
6 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
7 Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
8 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
9 Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
10 Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
11 Çünkü Tanrı'nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi'nin öğüdünü.
Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
12 Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
13 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.
Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
15 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
16 Çünkü tunç kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.
Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.
17 Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.
Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
18 İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.
Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
22 Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O'nun yaptıklarını!
Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
23 Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,
Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
24 RAB'bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
25 Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.
Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.
26 Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
27 Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.
Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
28 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;
Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
30 Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.
Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
32 Yüceltsinler O'nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
Et exaltent eum in Ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
33 Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,
Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
34 Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
35 Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.
Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
37 Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.
Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
38 RAB'bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.
Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
39 Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
40 RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
41 Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
42 Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.
Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB'bin sevgisini dikkate alsın.
Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?

< Mezmurlar 107 >