Mezmurlar 104

1 RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

Alaba al Señor, alma mía. Oh Señor mi Dios, eres muy grande; estás vestido de gloria y esplendor.

2 Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

Estás vestido de luz como con una túnica; extendiendo los cielos como una cortina:

3 Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

El arco de tu casa se basa en las aguas; haces de las nubes tu carruaje; vas en las alas del viento:

4 Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

Él hace que los vientos sean sus ángeles, y las llamas de fuego sus siervos.

5 Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

Él hizo la tierra fuerte sobre sus bases, para que no se mueva para siempre jamás;

6 Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

Cubriéndolo con el mar como con una túnica: las aguas eran altas sobre las montañas;

7 Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

A la voz de tu palabra fueron en fuga; al sonido de tu trueno se fueron con miedo;

8 Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

Subieron los montes y los valles descendieron al lugar que tú preparó para ellos.

9 Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

Hiciste un límite sobre el cual no podían ir, para que la tierra nunca más fuera cubierta por ellos.

10 Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

Enviaste las fuentes a los valles; ellos están fluyendo entre las colinas.

11 Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

Dan de beber a toda bestia del campo; los asnos de la montaña vienen a buscar agua.

12 Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

Las aves del cielo tienen sus lugares de descanso junto a ellas, y cantan entre las ramas.

13 Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

Él hace caer la lluvia de sus tiendas en los montes; la tierra está llena del fruto de sus obras.

14 Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

Él hace crecer la hierba para el ganado, y las plantas para el uso del hombre; para que el pan salga de la tierra;

15 Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

Y el vino para alegrar el corazón del hombre, y el aceite para hacer resplandecer su rostro, y el pan para fortalecer su corazón.

16 RAB'bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

Los árboles del Señor están llenos de crecimiento, los cedros del Líbano de su plantación;

17 Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

Donde las aves tienen sus lugares de descanso; en cuanto a la cigüeña, los árboles altos son su casa.

18 Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

Las altas colinas son un lugar seguro para las cabras de montaña, y las rocas para las pequeñas bestias.

19 Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

Hizo la luna como señal de las divisiones del año; enseñando al sol el momento de su descenso.

20 Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

Cuando se oscurece, es de noche, cuando todas las bestias del bosque salen silenciosamente de sus lugares secretos.

21 Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı'dan yiyecek ister.

Los leoncillos rugen corren tras su comida; buscando de Dios su comida.

22 Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

Sale el sol, y se juntan, y vuelven a sus lugares secretos para descansar.

23 İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

El hombre sale a su trabajo, y a su negocio, hasta la tarde.

24 Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

¡Oh Señor, cuán grande es el número de tus obras! en sabiduría los has hecho todos; la tierra está llena de las cosas que has hecho.

25 İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

Allí está el gran mar ancho, donde hay seres vivientes, grandes y pequeños, más de los que pueden ser contados.

26 Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

Allí van los barcos; está esa gran bestia Leviatán. que has hecho como un juguete.

27 Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

Todos ellos están esperando por ti, para darles su comida a su tiempo.

28 Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

Ellos toman lo que les das; están llenos de las cosas buenas que provienen de tu mano abierta.

29 Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

Si tu cara se esconde de ellos. están turbados; cuando les quitas el aliento, llegan a su fin y vuelven al polvo.

30 Ruhun'u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

envías tu espíritu, se les da vida; haces nueva la faz de la tierra.

31 RAB'bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

Sea la gloria del Señor para siempre; que el Señor tenga gozo en sus obras.

32 O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

a cuya mirada tiembla la tierra; a cuyo toque las montañas emiten humo.

33 Ömrümce RAB'be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım'ı ilahilerle öveceğim.

Y haré canciones al Señor toda mi vida; Haré melodía a mi Dios mientras tenga mi ser.

34 Düşüncem O'na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

Que mis pensamientos sean dulces para él; me alegraré en el Señor.

35 Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! RAB'be övgüler sunun!

Permitan que los pecadores sean cortados de la tierra, y que todos los malvados lleguen a su fin. Alaba al Señor, alma mía. Alaba al Señor.