< Süleyman'In Özdeyişleri 29 >

1 Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
Człowiek, który czyni twardym [swój] kark mimo częstych nagan, zostanie nagle zniszczony i pozbawiony ratunku.
2 Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
Gdy sprawiedliwi są u władzy, lud się weseli, a gdy panują niegodziwi, lud wzdycha.
3 Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
Kto miłuje mądrość, raduje swego ojca, a kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek.
4 Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
Król utwierdza ziemię sądem, ale kto przyjmuje dary, burzy ją.
5 Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
Człowiek, który pochlebia swemu bliźniemu, rozciąga sieć przed jego nogami.
6 Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
Grzech złego człowieka jest jego sidłem, ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
Sprawiedliwy zważa na sprawę ubogich, [a] niegodziwemu nie zależy na jej poznawaniu.
8 Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
Szydercy prowadzą miasto w sidła, ale mądrzy odwracają gniew.
9 Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie [ma] pokoju.
10 Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
Krwiożercy nienawidzą prawego, ale sprawiedliwi szukają jego duszy.
11 Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
Głupi ujawnia cały swój umysł, a mądry zachowuje go na później.
12 Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
Jeśli władca słucha kłamstw, to wszyscy jego słudzy są niegodziwi.
13 Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
Ubogi i zdzierca spotykają się, a PAN obu oświeca oczy.
14 Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
Tron króla, który sądzi ubogich według prawdy, będzie umocniony na wieki.
15 Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
Rózga i upomnienia dają mądrość, a samowolne dziecko przynosi wstyd swojej matce.
16 Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
Gdy niegodziwi się mnożą, to mnoży się i przestępstwo, lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.
17 Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.
18 Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.
19 Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
21 Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.
22 Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
Człowiek gniewliwy wszczyna spór, a człowiek porywczy mnoży grzechy.
23 Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
Pycha człowieka poniża go, ale pokorny w duchu dostąpi chwały.
24 Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
Wspólnik złodzieja nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwa, a nie wydaje [go].
25 İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
Strach przed człowiekiem zastawia sidła, ale kto ufa PANU, będzie bezpieczny.
26 Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
Wielu zabiega o względy władcy, ale sąd każdego człowieka pochodzi od PANA.
27 Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.
Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych, a kto postępuje uczciwie, budzi odrazę w niegodziwych.

< Süleyman'In Özdeyişleri 29 >