< Matta 8 >

1 İsa dağdan inince büyük bir kalabalık O'nun ardından gitti.
Pea kuo ʻalu hifo ʻa Sisu mei he moʻunga, pea muimui ʻiate ia ʻae kakai tokolahi.
2 Bu sırada cüzamlı bir adam yaklaşıp, “Ya Rab, istersen beni temiz kılabilirsin” diyerek O'nun ayaklarına kapandı.
Pea ʻiloange, kuo haʻu ʻae tangata kilia ʻo hū kiate ia, ʻo pehē, “ʻEiki, kapau ko ho finangalo, ʻoku ke faʻa fakamaʻa au.”
3 İsa elini uzatıp adama dokundu, “İsterim, temiz ol!” dedi. Adam anında cüzamdan temizlendi.
Pea mafao atu ʻe Sisu ʻa hono nima, ʻo ala kiate ia, ʻo pehē, “Ko hoku loto ia; ke ke maʻa koe.” Pea fakamaʻa leva hono kilia.
4 Sonra İsa adama, “Sakın kimseye bir şey söyleme!” dedi. “Git, kâhine görün ve cüzamdan temizlendiğini herkese kanıtlamak için Musa'nın buyurduğu sunuyu sun.”
Pea pehē ʻe Sisu kiate ia, “Vakai ke ʻoua naʻa ke tala ia ki ha tokotaha; ka ke ʻalu, ʻo fakahā koe ki he taulaʻeiki, mo ʻoatu ʻae meʻaʻofa naʻe fekau ʻe Mōsese, ko e fakamoʻoni kiate kinautolu.”
5 İsa Kefarnahum'a varınca bir yüzbaşı O'na gelip, “Ya Rab” diye yalvardı, “Uşağım felç oldu, evde yatıyor; korkunç acı çekiyor.”
Pea kuo hoko ʻa Sisu ki Kapaneume, naʻe haʻu kiate ia ha ʻeikitau, ʻo kole kiate ia,
6
‌ʻO ne pehē, “ʻEiki, ʻoku tokoto ʻeku tamaioʻeiki ʻi ʻapi ʻoku mahaki ʻi he mahaki tete, pea mamahi lahi.”
7 İsa, “Gelip onu iyileştireceğim” dedi.
Pea pehēange ʻe Sisu kiate ia, “Te u ʻalu atu ʻo fakamoʻui ia.”
8 Ama yüzbaşı, “Ya Rab, evime girmene layık değilim” dedi, “Yeter ki bir söz söyle, uşağım iyileşir.
Pea lea ʻae ʻeikitau, ʻo pehēange, “ʻEiki, ʻoku ʻikai taau mo au ke ke hū ki hoku fale: kae fai pe haʻo lea, pea ʻe moʻui ai ʻeku tamaioʻeiki.
9 Ben de buyruk altında bir adamım, benim de buyruğumda askerlerim var. Birine, ‘Git’ derim, gider; ötekine, ‘Gel’ derim, gelir; köleme, ‘Şunu yap’ derim, yapar.”
He ko e tangata puleʻia au, ka ʻoku ai ʻae kautau ʻoku ou puleʻi: pea ʻoku ou pehē ki ha taha, ‘ʻAlu,’ pea ʻalu ia; pea ki ha taha, ‘Haʻu,’ pea haʻu ia; pea ki heʻeku tamaioʻeiki, ‘Fai eni,’ pea ʻoku ne fai ia.”
10 İsa, duyduğu bu sözlere hayran kaldı. Ardından gelenlere, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “Ben İsrail'de böyle imanı olan birini görmedim.
Pea kuo fanongo ʻa Sisu, pea ofo ia, ʻo ne pehē kiate kinautolu naʻe muimui mai, “ʻOku ou tala moʻoni atu kiate kimoutolu, naʻa mo ʻIsileli, ʻoku ʻikai te u ʻilo ai ha tui ʻe pehē ni hono lahi.
11 Size şunu söyleyeyim, doğudan ve batıdan birçok insan gelecek, Göklerin Egemenliği'nde İbrahim'le, İshak'la ve Yakup'la birlikte sofraya oturacaklar.
Pea ʻoku ou tala ʻatu kiate kimoutolu, ʻE haʻu ʻae tokolahi mei he potu hahake mo e potu lulunga, ʻonau nonofo mo ʻEpalahame, mo ʻAisake, mo Sēkope, ʻi he puleʻanga ʻoe langi.
12 Ama bu egemenliğin asıl mirasçıları dışarıdaki karanlığa atılacak. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacak.”
Ka ko e fānau ʻoe puleʻanga ʻe kapusi kituaʻā ki he fakapoʻuli: pea ʻe ʻi ai ʻae tangi mo e fengaiʻitaki ʻoe nifo.”
13 Sonra İsa yüzbaşıya, “Git, inandığın gibi olsun” dedi. Ve uşak o anda iyileşti.
Pea talaange ʻe Sisu ki he ʻeikitau, “Ke ke ʻalu, pea ʻe fai kiate koe, ʻo hangē ko hoʻo tui.” Pea naʻe moʻui ʻene tamaioʻeiki ʻi he feituʻulaʻā ko ia.
14 İsa Petrus'un evine geldiğinde onun kaynanasının ateşler içinde yattığını gördü.
Pea kuo hū ʻa Sisu ki he fale ʻo Pita, pea mamata ia ki he faʻē ʻa hono uaifi ʻoku tokoto ia, ʻi he mahaki ko e mofi.
15 Eline dokununca kadının ateşi düştü. Kadın kalkıp İsa'ya hizmet etmeye başladı.
Pea naʻa ne ala ki hono nima, pea mahuʻi ʻiate ia ʻae mofi: pea tuʻu hake ia, ʻo ne tauhi ʻakinautolu.
16 Akşam olunca birçok cinliyi kendisine getirdiler. İsa onlardaki kötü ruhları tek sözle kovdu, hastaların hepsini iyileştirdi.
Pea kuo efiafi, naʻa nau ʻomi kiate ia ʻae tokolahi kuo ʻulusino ai ʻae kau tēvolo: pea ne kapusi ʻae kau laumālie ʻaki ʻa [ʻene lea, ]ʻo ne fakamoʻui ʻakinautolu kotoa pē naʻe mahaki:
17 Bu, Peygamber Yeşaya aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu: “Zayıflıklarımızı O kaldırdı, Hastalıklarımızı O üstlendi.”
Koeʻuhi ke fakamoʻoni ʻaia naʻe lea ʻaki ʻe he palōfita ko ʻIsaia, ʻo pehē, “Ko ia ia ne toʻo ʻetau ngaahi vaivai, ʻo ne fua [ʻetau ]ngaahi mamahi.”
18 İsa, çevresindeki kalabalığı görünce gölün karşı yakasına geçilmesini buyurdu.
Pea ʻi he mamata ʻa Sisu kuo tokolahi ʻae kakai ʻoku foliaki ʻiate ia, ne ne fekau ke ʻalu ki he kauvai ʻe taha.
19 O sırada din bilginlerinden biri O'na yaklaşıp, “Öğretmenim” dedi, “Nereye gidersen, senin ardından geleceğim.”
Pea naʻe haʻu ʻae tangata tohi ʻe tokotaha, ʻo ne pehē kiate ia, “ʻEiki, te u muimui ʻiate koe ʻi he potu kotoa pē te ke ʻalu ki ai.”
20 İsa ona, “Tilkilerin ini, kuşların yuvası var, ama İnsanoğlu'nun başını yaslayacak bir yeri yok” dedi.
Pea pehēange ʻe Sisu kiate ia, “ʻOku maʻu ʻe he fanga fokisi ʻae tafu, mo e fanga manu ʻoe ʻatā ʻae moheʻanga; ka ʻoku ʻikai maʻu ʻe he Foha ʻoe tangata ha potu ke tokoto ai hono ʻulu.”
21 Başka bir öğrencisi İsa'ya, “Ya Rab, izin ver, önce gidip babamı gömeyim” dedi.
Pea pehē ʻene ākonga ʻe taha kiate ia, “ʻEiki, tuku au ke u tomuʻa ʻalu ʻo tanu ʻeku tamai.
22 İsa ona, “Ardımdan gel” dedi. “Bırak ölüleri, kendi ölülerini kendileri gömsün.”
Ka naʻe talaange ʻe Sisu kiate ia, “Muimui ʻiate au; pea tuku ke tanu ʻe he mate honau mate.”
23 İsa tekneye binince, ardından öğrencileri de bindi.
Pea kuo heka vaka ia, kae muimui ʻene kau ākonga ʻiate ia.
24 Gölde ansızın büyük bir fırtına koptu. Öyle ki, dalgalar teknenin üzerinden aşıyordu. İsa bu arada uyuyordu.
Pea vakai, naʻe tō ʻae taufa lahi ʻi he tahi, pea fakapūlou ʻaki ʻae vaka ʻae ngaahi peau: ka naʻe mohe ia.
25 Öğrenciler gidip O'nu uyandırarak, “Ya Rab, kurtar bizi, yoksa öleceğiz!” dediler.
Pea haʻu ʻene kau ākonga, ʻo fafangu ia, mo nau pehē, “ʻEiki, fakamoʻui ʻakimautolu; kuo tau mate!”
26 İsa, “Neden korkuyorsunuz, ey kıt imanlılar?” dedi. Sonra kalkıp rüzgarı ve gölü azarladı. Ortalık sütliman oldu.
Pea pehēange ʻe ia kiate kinautolu, “Ko e hā ʻoku mou manavahē ai, ʻakimoutolu ʻoku siʻi hoʻomou tui?” Pea toki tuʻu hake ia, ʻo lolomi ʻae matangi mo e tahi; pea naʻe tofukī [leva].
27 Hepsi hayret içinde kaldı. “Bu nasıl bir adam ki, rüzgar da göl de O'nun sözünü dinliyor?” dediler.
Ka naʻe ofo ai ʻae kau tangata, ʻo[nau ]pehē, “Ko e tangata hā eni, koeʻuhi ʻoku talangofua kiate ia ʻae matangi mo e tahi!”
28 İsa gölün karşı yakasında Gadaralılar'ın memleketine vardı. Orada O'nu mezarlık mağaralardan çıkan iki cinli karşıladı. Bunlar öyle tehlikeliydi ki, kimse o yoldan geçemiyordu.
Pea kuo hoko ia ki he kauvai ʻe taha, ki he fonua ʻoe Kekesini, naʻe fakafetaulaki kiate ia ʻae toko ua naʻe ʻulusino ai ʻae kau tēvolo, ko ʻena omi mei he ngaahi faʻitoka, kuo lili ʻaupito ʻaupito, ko ia naʻe ʻikai faʻa ʻalu ai ha taha ʻo ofi ki he hala ko ia.
29 İsa'ya, “Ey Tanrı'nın Oğlu, bizden ne istiyorsun?” diye bağırdılar. “Buraya, vaktinden önce bize işkence etmek için mi geldin?”
Pea ʻiloange, kuo na kalanga, ʻo pehē, “Ko e hā ʻakimaua kiate koe, ʻe Sisu, ko e ʻAlo ʻoe ʻOtua? He kuo ke haʻu ki heni ke tomuʻa tautea ʻakimaua ʻi he teʻeki ai hoko ʻae kuonga?”
30 Onlardan uzakta otlayan büyük bir domuz sürüsü vardı.
Pea naʻe ʻi he mamaʻo atu ʻiate kinautolu ʻae fanga puaka lahi naʻe fafanga.
31 Cinler İsa'ya, “Bizi kovacaksan, şu domuz sürüsüne gönder” diye yalvardılar.
Pea kole ʻae kau tēvolo kiate ia, ʻo pehē, “Kapau ʻoku ke kapusi ʻakimautolu kituʻa, tuku ke mau hū ki he fanga puaka.”
32 İsa onlara, “Gidin!” dedi. Cinler de adamlardan çıkıp domuzların içine girdiler. O anda bütün sürü dik yamaçtan aşağı koşuşarak göle atlayıp boğuldu.
Pea talaange ʻe ia kiate kinautolu, “ʻAlu.” Pea kuo nau haʻu kituʻa, mo nau hū ki he fanga puaka: pea ʻiloange, kuo feleleʻi ʻo ʻoho ʻae fanga puaka kotoa pē ʻi he potu tahifohifo ki tahi, pea ʻauha ai ʻi he vai.
33 Domuzları güdenler kaçıp kente gittiler. Cinli adamlarla ilgili haberler dahil, olup bitenlerin hepsini anlattılar.
Pea feholaki ʻakinautolu naʻe tauhi ia, ʻo ʻalu ki he kolo, pea fakahā ʻae meʻa kotoa pē, mo ia kuo hoko kiate kinaua naʻe ʻulusino ai ʻae kau tēvolo.
34 Bunun üzerine bütün kent halkı İsa'yı karşılamaya çıktı. O'nu görünce bölgelerinden ayrılması için yalvardılar.
Pea vakai, naʻe haʻu kituʻa ʻae kolo kotoa pē ke nau fakafetaulaki kia Sisu: pea kuo nau mamata ki ai, naʻa nau kole [kiate ia ]ke ne ʻalu mei honau fonua.

< Matta 8 >