Matta 8
1 İsa dağdan inince büyük bir kalabalık O'nun ardından gitti.
| یَدا سَ پَرْوَّتادْ اَواروہَتْ تَدا بَہَوو مانَواسْتَتْپَشْچادْ وَوْرَجُح۔ |
2 Bu sırada cüzamlı bir adam yaklaşıp, “Ya Rab, istersen beni temiz kılabilirsin” diyerek O'nun ayaklarına kapandı.
| ایکَح کُشْٹھَوانْ آگَتْیَ تَں پْرَنَمْیَ بَبھاشے، ہے پْرَبھو، یَدِ بھَوانْ سَںمَنْیَتے، تَرْہِ ماں نِرامَیَں کَرْتُّں شَکْنوتِ۔ |
3 İsa elini uzatıp adama dokundu, “İsterim, temiz ol!” dedi. Adam anında cüzamdan temizlendi.
| تَتو یِیشُح کَرَں پْرَسارْیَّ تَسْیانْگَں سْپرِشَنْ وْیاجَہارَ، سَمَّنْیےہَں تْوَں نِرامَیو بھَوَ؛ تینَ سَ تَتْکْشَناتْ کُشْٹھیناموچِ۔ |
4 Sonra İsa adama, “Sakın kimseye bir şey söyleme!” dedi. “Git, kâhine görün ve cüzamdan temizlendiğini herkese kanıtlamak için Musa'nın buyurduğu sunuyu sun.”
| تَتو یِیشُسْتَں جَگادَ، اَوَدھیہِ کَتھامیتاں کَشْچِدَپِ ما بْرُوہِ، کِنْتُ یاجَکَسْیَ سَنِّدھِں گَتْوا سْواتْمانَں دَرْشَیَ مَنُجیبھْیو نِجَنِرامَیَتْوَں پْرَمانَیِتُں مُوسانِرُوپِتَں دْرَوْیَمْ اُتْسرِجَ چَ۔ |
5 İsa Kefarnahum'a varınca bir yüzbaşı O'na gelip, “Ya Rab” diye yalvardı, “Uşağım felç oldu, evde yatıyor; korkunç acı çekiyor.”
| تَدَنَنْتَرَں یِیشُنا کَپھَرْناہُومْنامَنِ نَگَرے پْرَوِشْٹے کَشْچِتْ شَتَسیناپَتِسْتَتْسَمِیپَمْ آگَتْیَ وِنِییَ بَبھاشے، |
| ہے پْرَبھو، مَدِییَ ایکو داسَح پَکْشاگھاتَوْیادھِنا بھرِشَں وْیَتھِتَح، سَتُ شَیَنِییَ آسْتے۔ |
7 İsa, “Gelip onu iyileştireceğim” dedi.
| تَدانِیں یِیشُسْتَسْمَے کَتھِتَوانْ، اَہَں گَتْوا تَں نِرامَیَں کَرِشْیامِ۔ |
8 Ama yüzbaşı, “Ya Rab, evime girmene layık değilim” dedi, “Yeter ki bir söz söyle, uşağım iyileşir.
| تَتَح سَ شَتَسیناپَتِح پْرَتْیَوَدَتْ، ہے پْرَبھو، بھَوانْ یَتْ مَمَ گیہَمَدھْیَں یاتِ تَدْیوگْیَبھاجَنَں ناہَمَسْمِ؛ وانْماتْرَمْ آدِشَتُ، تینَیوَ مَمَ داسو نِرامَیو بھَوِشْیَتِ۔ |
9 Ben de buyruk altında bir adamım, benim de buyruğumda askerlerim var. Birine, ‘Git’ derim, gider; ötekine, ‘Gel’ derim, gelir; köleme, ‘Şunu yap’ derim, yapar.”
| یَتو مَیِ پَرَنِدھْنےپِ مَمَ نِدیشَوَشْیاح کَتِ کَتِ سیناح سَنْتِ، تَتَ ایکَسْمِنْ یاہِیتْیُکْتے سَ یاتِ، تَدَنْیَسْمِنْ ایہِیتْیُکْتے سَ آیاتِ، تَتھا مَمَ نِجَداسے کَرْمَّیتَتْ کُرْوِّتْیُکْتے سَ تَتْ کَروتِ۔ |
10 İsa, duyduğu bu sözlere hayran kaldı. Ardından gelenlere, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “Ben İsrail'de böyle imanı olan birini görmedim.
| تَدانِیں یِیشُسْتَسْیَیتَتْ وَچو نِشَمْیَ وِسْمَیاپَنّوبھُوتْ؛ نِجَپَشْچادْگامِنو مانَوانْ اَووچَّ، یُشْمانْ تَتھْیَں وَچْمِ، اِسْراییلِییَلوکاناں مَدھْیےپِ نَیتادرِشو وِشْواسو مَیا پْراپْتَح۔ |
11 Size şunu söyleyeyim, doğudan ve batıdan birçok insan gelecek, Göklerin Egemenliği'nde İbrahim'le, İshak'la ve Yakup'la birlikte sofraya oturacaklar.
| اَنْیَچّاہَں یُشْمانْ وَدامِ، بَہَوَح پُورْوَّسْیاح پَشْچِمایاشْچَ دِشَ آگَتْیَ اِبْراہِیما اِسْہاکا یاکُوبا چَ ساکَمْ مِلِتْوا سَمُپَویکْشْیَنْتِ؛ |
12 Ama bu egemenliğin asıl mirasçıları dışarıdaki karanlığa atılacak. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacak.”
| کِنْتُ یَتْرَ سْتھانے رودَنَدَنْتَگھَرْشَنے بھَوَتَسْتَسْمِنْ بَہِرْبھُوتَتَمِسْرے راجْیَسْیَ سَنْتانا نِکْشیسْیَنْتے۔ |
13 Sonra İsa yüzbaşıya, “Git, inandığın gibi olsun” dedi. Ve uşak o anda iyileşti.
| تَتَح پَرَں یِیشُسْتَں شَتَسیناپَتِں جَگادَ، یاہِ، تَوَ پْرَتِیتْیَنُسارَتو مَنْگَلَں بھُویاتْ؛ تَدا تَسْمِنّیوَ دَنْڈے تَدِییَداسو نِرامَیو بَبھُووَ۔ |
14 İsa Petrus'un evine geldiğinde onun kaynanasının ateşler içinde yattığını gördü.
| اَنَنْتَرَں یِیشُح پِتَرَسْیَ گیہَمُپَسْتھایَ جْوَرینَ پِیڈِتاں شَیَنِییَسْتھِتاں تَسْیَ شْوَشْرُوں وِیکْشانْچَکْرے۔ |
15 Eline dokununca kadının ateşi düştü. Kadın kalkıp İsa'ya hizmet etmeye başladı.
| تَتَسْتینَ تَسْیاح کَرَسْیَ سْپرِشْٹَتَواتْ جْوَرَسْتاں تَتْیاجَ، تَدا سا سَمُتّھایَ تانْ سِشیوے۔ |
16 Akşam olunca birçok cinliyi kendisine getirdiler. İsa onlardaki kötü ruhları tek sözle kovdu, hastaların hepsini iyileştirdi.
| اَنَنْتَرَں سَنْدھْیایاں سَتْیاں بَہُشو بھُوتَگْرَسْتَمَنُجانْ تَسْیَ سَمِیپَمْ آنِنْیُح سَ چَ واکْیینَ بھُوتانْ تْیاجَیاماسَ، سَرْوَّپْرَکارَپِیڈِتَجَناںشْچَ نِرامَیانْ چَکارَ؛ |
17 Bu, Peygamber Yeşaya aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu: “Zayıflıklarımızı O kaldırdı, Hastalıklarımızı O üstlendi.”
| تَسْماتْ، سَرْوّا دُرْبَّلَتاسْماکَں تینَیوَ پَرِدھارِتا۔ اَسْماکَں سَکَلَں وْیادھِں سَایوَ سَںگرِہِیتَوانْ۔ یَدیتَدْوَچَنَں یِشَیِیَبھَوِشْیَدْوادِنوکْتَماسِیتْ، تَتَّدا سَپھَلَمَبھَوَتْ۔ |
18 İsa, çevresindeki kalabalığı görünce gölün karşı yakasına geçilmesini buyurdu.
| اَنَنْتَرَں یِیشُشْچَتُرْدِکْشُ جَنَنِوَہَں وِلوکْیَ تَٹِنْیاح پارَں یاتُں شِشْیانْ آدِدیشَ۔ |
19 O sırada din bilginlerinden biri O'na yaklaşıp, “Öğretmenim” dedi, “Nereye gidersen, senin ardından geleceğim.”
| تَدانِیمْ ایکَ اُپادھْیایَ آگَتْیَ کَتھِتَوانْ، ہے گُرو، بھَوانْ یَتْرَ یاسْیَتِ تَتْراہَمَپِ بھَوَتَح پَشْچادْ یاسْیامِ۔ |
20 İsa ona, “Tilkilerin ini, kuşların yuvası var, ama İnsanoğlu'nun başını yaslayacak bir yeri yok” dedi.
| تَتو یِیشُ رْجَگادَ، کْروشْٹُح سْتھاتُں سْتھانَں وِدْیَتے، وِہایَسو وِہَنْگَماناں نِیڈانِ چَ سَنْتِ؛ کِنْتُ مَنُشْیَپُتْرَسْیَ شِرَح سْتھاپَیِتُں سْتھانَں نَ وِدْیَتے۔ |
21 Başka bir öğrencisi İsa'ya, “Ya Rab, izin ver, önce gidip babamı gömeyim” dedi.
| اَنَنْتَرَمْ اَپَرَ ایکَح شِشْیَسْتَں بَبھاشے، ہے پْرَبھو، پْرَتھَمَتو مَمَ پِتَرَں شْمَشانے نِدھاتُں گَمَنارْتھَں مامْ اَنُمَنْیَسْوَ۔ |
22 İsa ona, “Ardımdan gel” dedi. “Bırak ölüleri, kendi ölülerini kendileri gömsün.”
| تَتو یِیشُرُکْتَوانْ مرِتا مرِتانْ شْمَشانے نِدَدھَتُ، تْوَں مَمَ پَشْچادْ آگَچّھَ۔ |
23 İsa tekneye binince, ardından öğrencileri de bindi.
| اَنَنْتَرَں تَسْمِنْ ناوَمارُوڈھے تَسْیَ شِشْیاسْتَتْپَشْچاتْ جَگْمُح۔ |
24 Gölde ansızın büyük bir fırtına koptu. Öyle ki, dalgalar teknenin üzerinden aşıyordu. İsa bu arada uyuyordu.
| پَشْچاتْ ساگَرَسْیَ مَدھْیَں تیشُ گَتیشُ تادرِشَح پْرَبَلو جھَنْبھْشَنِلَ اُدَتِشْٹھَتْ، یینَ مَہاتَرَنْگَ اُتّھایَ تَرَنِں چھادِتَوانْ، کِنْتُ سَ نِدْرِتَ آسِیتْ۔ |
25 Öğrenciler gidip O'nu uyandırarak, “Ya Rab, kurtar bizi, yoksa öleceğiz!” dediler.
| تَدا شِشْیا آگَتْیَ تَسْیَ نِدْرابھَنْگَں کرِتْوا کَتھَیاماسُح، ہے پْرَبھو، وَیَں مْرِیامَہے، بھَوانْ اَسْماکَں پْرانانْ رَکْشَتُ۔ |
26 İsa, “Neden korkuyorsunuz, ey kıt imanlılar?” dedi. Sonra kalkıp rüzgarı ve gölü azarladı. Ortalık sütliman oldu.
| تَدا سَ تانْ اُکْتَوانْ، ہے اَلْپَوِشْواسِنو یُویَں کُتو وِبھِیتھَ؟ تَتَح سَ اُتّھایَ واتَں ساگَرَنْچَ تَرْجَیاماسَ، تَتو نِرْوّاتَمَبھَوَتْ۔ |
27 Hepsi hayret içinde kaldı. “Bu nasıl bir adam ki, rüzgar da göl de O'nun sözünü dinliyor?” dediler.
| اَپَرَں مَنُجا وِسْمَیَں وِلوکْیَ کَتھَیاماسُح، اَہو واتَسَرِتْپَتِی اَسْیَ کِماجْناگْراہِنَو؟ کِیدرِشویَں مانَوَح۔ |
28 İsa gölün karşı yakasında Gadaralılar'ın memleketine vardı. Orada O'nu mezarlık mağaralardan çıkan iki cinli karşıladı. Bunlar öyle tehlikeliydi ki, kimse o yoldan geçemiyordu.
| اَنَنْتَرَں سَ پارَں گَتْوا گِدیرِییَدیشَمْ اُپَسْتھِتَوانْ؛ تَدا دْوَو بھُوتَگْرَسْتَمَنُجَو شْمَشانَسْتھانادْ بَہِ رْبھُوتْوا تَں ساکْشاتْ کرِتَوَنْتَو، تاویتادرِشَو پْرَچَنْڈاواسْتاں یَتْ تینَ سْتھانینَ کوپِ یاتُں ناشَکْنوتْ۔ |
29 İsa'ya, “Ey Tanrı'nın Oğlu, bizden ne istiyorsun?” diye bağırdılar. “Buraya, vaktinden önce bize işkence etmek için mi geldin?”
| تاوُچَیح کَتھَیاماسَتُح، ہے اِیشْوَرَسْیَ سُونو یِیشو، تْوَیا ساکَمْ آوَیوح کَح سَمْبَنْدھَح؟ نِرُوپِتَکالاتْ پْراگیوَ کِماوابھْیاں یاتَناں داتُمْ اَتْراگَتوسِ؟ |
30 Onlardan uzakta otlayan büyük bir domuz sürüsü vardı.
| تَدانِیں تابھْیاں کِنْچِدْ دُورے وَراہانامْ ایکو مَہاوْرَجوچَرَتْ۔ |
31 Cinler İsa'ya, “Bizi kovacaksan, şu domuz sürüsüne gönder” diye yalvardılar.
| تَتو بھُوتَو تَو تَسْیانْتِکے وِنِییَ کَتھَیاماسَتُح، یَدْیاواں تْیاجَیَسِ، تَرْہِ وَراہاناں مَدھْییوْرَجَمْ آواں پْریرَیَ۔ |
32 İsa onlara, “Gidin!” dedi. Cinler de adamlardan çıkıp domuzların içine girdiler. O anda bütün sürü dik yamaçtan aşağı koşuşarak göle atlayıp boğuldu.
| تَدا یِیشُرَوَدَتْ یاتَں، اَنَنْتَرَں تَو یَدا مَنُجَو وِہایَ وَراہانْ آشْرِتَوَنْتَو، تَدا تے سَرْوّے وَراہا اُچَّسْتھاناتْ مَہاجَوینَ دھاوَنْتَح ساگَرِییَتویے مَجَّنْتو مَمْرُح۔ |
33 Domuzları güdenler kaçıp kente gittiler. Cinli adamlarla ilgili haberler dahil, olup bitenlerin hepsini anlattılar.
| تَتو وَراہَرَکْشَکاح پَلایَمانا مَدھْیینَگَرَں تَو بھُوتَگْرَسْتَو پْرَتِ یَدْیَدْ اَگھَٹَتَ، تاح سَرْوَّوارْتّا اَوَدَنْ۔ |
34 Bunun üzerine bütün kent halkı İsa'yı karşılamaya çıktı. O'nu görünce bölgelerinden ayrılması için yalvardılar.
| تَتو ناگَرِکاح سَرْوّے مَنُجا یِیشُں ساکْشاتْ کَرْتُّں بَہِرایاتاح تَنْچَ وِلوکْیَ پْرارْتھَیانْچَکْرِرے بھَوانْ اَسْماکَں سِیماتو یاتُ۔ |
