Matta 22
1 İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.
Jésus, parlant encore en paraboles, leur dit:
Le royaume des cieux est semblable à un roi qui célébra les noces de son fils.
3 Kral şölene davet ettiklerini çağırmak üzere kölelerini gönderdi, ama davetliler gelmek istemedi.
Il envoya ses serviteurs pour appeler ceux qui avaient été invités aux noces; mais ils ne voulurent pas venir.
4 “Kral yine başka kölelerini gönderirken onlara dedi ki, ‘Davetlilere şunu söyleyin: Bakın, ben ziyafetimi hazırladım. Sığırlarım, besili hayvanlarım kesildi. Her şey hazır, buyrun şölene!’
Il envoya encore d'autres serviteurs avec cet ordre: Dites aux invités: J'ai préparé mon festin; mes boeufs et mes bêtes grasses sont tués, et tout est prêt; venez aux noces.
5 “Ama davetliler aldırmadılar. Biri tarlasına, biri ticaretine gitti.
Mais eux, n'en tenant aucun compte, s'en allèrent, l'un à son champ, l'autre à son trafic;
6 Öbürleri de kralın kölelerini yakalayıp hırpaladılar ve öldürdüler.
les autres saisirent les serviteurs, les outragèrent et les tuèrent.
7 Kral öfkelendi. Ordularını gönderip o katilleri yok etti, kentlerini ateşe verdi.
Le roi se mit en colère, et, ayant envoyé ses troupes, il fit périr ces meurtriers et brûla leur ville.
8 “Sonra kölelerine şöyle dedi: ‘Düğün şöleni hazır, ama çağırdıklarım buna layık değilmiş.
Puis il dit à ses serviteurs: Le festin des noces est prêt mais ceux qui étaient invités n'en étaient pas dignes.
9 Gidin yol kavşaklarına, kimi bulursanız düğüne çağırın.’
Allez donc dans tous les carrefours, et invitez aux noces tous ceux que vous trouverez.
10 Böylece köleler yollara döküldü, iyi kötü kimi buldularsa, hepsini topladılar. Düğün yeri konuklarla doldu.
Ces serviteurs, étant allés par les chemins, rassemblèrent tous ceux qui s'y trouvèrent, tant mauvais que bons, en sorte que la salle des noces fut remplie de convives.
11 “Kral konukları görmeye geldiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü.
Le roi, entrant pour voir ceux qui étaient à table, aperçut un homme qui n'était pas vêtu d'un habit de noce.
12 Ona, ‘Arkadaş, düğün giysisi giymeden buraya nasıl girdin?’ diye sorunca, adamın dili tutuldu.
Il lui dit: Mon ami, comment es-tu entré ici, sans avoir un habit de noce? Et cet homme eut la bouche fermée.
13 “O zaman kral, uşaklarına, ‘Şunun ellerini ayaklarını bağlayın, dışarıya, karanlığa atın!’ dedi. ‘Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.’
Alors le roi dit aux serviteurs: Liez-le pieds et mains, et jetez-le dans les ténèbres du dehors; c'est là qu'il y aura des pleurs et des grincements de dents.
14 “Çünkü çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır.”
Car il y a beaucoup d'appelés, mais peu d'élus.
15 Bunun üzerine Ferisiler çıkıp gittiler. İsa'yı, kendi söyleyeceği sözlerle tuzağa düşürmek amacıyla düzen kurdular.
Alors les pharisiens, s'étant retirés, tinrent conseil, afin de trouver dans les propres paroles de Jésus un piège contre lui.
16 Hirodes yanlılarıyla birlikte gönderdikleri kendi öğrencileri İsa'ya gelip, “Öğretmenimiz” dediler, “Senin dürüst biri olduğunu, Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini, kimseyi kayırmadığını biliyoruz. Çünkü insanlar arasında ayrım yapmazsın.
Et ils lui envoyèrent leurs disciples, avec les hérodiens, pour lui dire: Maître, nous savons que tu es véridique, et que tu enseignes la voie de Dieu en toute vérité, sans te préoccuper de personne; car tu ne regardes pas à l'apparence des hommes.
17 Peki, söyle bize, sence Sezar'a vergi vermek Kutsal Yasa'ya uygun mu, değil mi?”
Dis-nous donc ce que tu penses de ceci: Est-il permis de payer l'impôt à César, ou non?
18 İsa onların kötü niyetlerini bildiğinden, “Ey ikiyüzlüler!” dedi. “Beni neden deniyorsunuz?
Jésus, connaissant leur malice, répondit: Pourquoi me tentez-vous, hypocrites?
19 Vergi öderken kullandığınız parayı gösterin bana!” O'na bir dinar getirdiler.
Montrez-moi la monnaie de l'impôt! Ils lui présentèrent un denier.
20 İsa, “Bu resim, bu yazı kimin?” diye sordu.
Et il leur dit: Cette effigie et cette inscription, de qui sont-elles?
21 “Sezar'ın” dediler. O zaman İsa, “Öyleyse Sezar'ın hakkını Sezar'a, Tanrı'nın hakkını Tanrı'ya verin” dedi.
— Ils lui répondirent: de César. Alors il leur dit: Rendez donc à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu.
22 Bu sözleri duyunca şaştılar, İsa'yı bırakıp gittiler.
En entendant cette réponse, ils furent dans l'étonnement; et le laissant, ils s'en allèrent.
23 Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa'ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’
Ce même jour, les sadducéens, qui disent qu'il n'y a point de résurrection, s'approchèrent de Jésus, et ils lui firent cette question:
Maître, Moïse a dit: «Si quelqu'un meurt sans enfants, son frère épousera sa veuve, et il suscitera une postérité à son frère.»
25 Aramızda yedi kardeş vardı. İlki evlendi ve öldü. Çocuğu olmadığından karısını kardeşine bıraktı.
Or, il y avait parmi nous sept frères. Le premier se maria et mourut; et comme il n'avait point d'enfants, il laissa sa femme à son frère.
26 İkincisi, üçüncüsü, yedincisine kadar hepsine aynı şey oldu.
De même aussi le second, puis le troisième, jusqu'au septième.
27 Hepsinden sonra kadın da öldü.
Après eux tous, la femme mourut aussi.
28 Buna göre diriliş günü kadın bu yedi kardeşten hangisinin karısı olacak? Çünkü hepsi de onunla evlendi.”
Duquel des sept sera-t-elle donc la femme, lors de la résurrection, puisque tous l'ont eue pour femme?
29 İsa onlara, “Siz Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın gücünü bilmediğiniz için yanılıyorsunuz” diye karşılık verdi.
Jésus leur répondit: Vous êtes dans l'erreur, parce que vous ne comprenez pas les Écritures, ni quelle est la puissance de Dieu!
30 “Dirilişten sonra insanlar ne evlenir, ne de evlendirilir, gökteki melekler gibidirler.
Car, à la résurrection, on ne se marie pas, et on n'est pas donné en mariage; mais les ressuscités sont comme les anges dans le ciel.
31 Ölülerin dirilmesi konusuna gelince, Tanrı'nın size bildirdiği şu sözü okumadınız mı?
Quant à la résurrection des morts, n'avez-vous pas lu la parole que Dieu vous a dite:
32 ‘Ben İbrahim'in Tanrısı, İshak'ın Tanrısı ve Yakup'un Tanrısı'yım’ diyor. Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı'dır.”
«Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d'Isaac et le Dieu de Jacob»? Il n'est pas le Dieu des morts, mais le Dieu des vivants.
33 Bunları işiten halk, O'nun öğretişine şaşıp kaldı.
Le peuple, entendant ces paroles, était frappé de son enseignement.
34 Ferisiler, İsa'nın Sadukiler'i susturduğunu duyunca bir araya toplandılar.
Les pharisiens, ayant appris qu'il avait fermé la bouche aux sadducéens, se rassemblèrent.
35 Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa'yı denemek amacıyla O'na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa'da en önemli buyruk hangisidir?”
Et l'un d'eux, docteur de la loi, l'interrogea pour l'éprouver, et lui dit:
Maître, quel est, dans la loi, le grand commandement?
37 İsa ona şu karşılığı verdi: “‘Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’
Jésus lui répondit: «Tu aimeras le Seigneur, ton Dieu, de tout ton coeur, de toute ton âme, et de toute ta pensée».
38 İşte ilk ve en önemli buyruk budur.
C'est là le grand, le premier commandement.
39 İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’
Et voici le second, qui lui est semblable: «Tu aimeras ton prochain comme toi-même».
40 Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.”
De ces deux commandements dépendent toute la loi et les prophètes.
41 Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih'le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut'un Oğlu” dediler.
Les pharisiens étant assemblés, Jésus les interrogea,
et il leur dit: Que pensez-vous du Christ? De qui est-il fils?
43 İsa şöyle dedi: “O halde nasıl oluyor da Davut, Ruh'tan esinlenerek O'ndan ‘Rab’ diye söz ediyor? Şöyle diyor Davut:
Ils lui répondirent: De David. Il leur dit: Comment donc David, parlant par l'Esprit, l'appelle-t-il Seigneur, en disant:
44 ‘Rab Rabbim'e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.’
«Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Assieds-toi à ma droite, jusqu'à ce que j'aie mis tes ennemis sous tes pieds»?
45 Davut O'ndan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut'un Oğlu olur?”
Si donc David l'appelle Seigneur, comment est-il son fils?
46 İsa'ya hiç kimse karşılık veremedi. O günden sonra artık kimse de O'na bir şey sormaya cesaret edemedi.
Personne ne put lui répondre un mot; et, depuis ce jour-là, nul n'osa plus l'interroger.
